~19~

1.4K 149 72
                                    

Ημέρα του χορού....

"Σταχτοπούτα θα αργήσουμε να γυρίσουμε σήμερα. Θα είμαστε πίσω το αργότερο μέχρι τα μεσάνυχτα. Θέλω να σε βρω σπίτι όταν θα επιστρέψουμε και να μην έχεις κάνει καμία ζημιά." η μητριά στάθηκε στην πόρτα της εισόδου. Έστρωσε καλύτερα πάνω της το πράσινο φόρεμά της, που ήταν σε ίσια γραμμή, ότι χρειαζόταν για να κολακεύει το σώμα μιας γυναίκας στην ηλικία της.

" Κορίτσια ελάτε επιτέλους ο Χούλιο περιμένει! " η μητριά φώναξε εκνευρισμένη πλέον και ο ήχος βημάτων γέμισε τον χώρο. Η Λυδία έκανε την εμφάνισή της και ακριβώς από πίσω της η αδερφή της Σοφία. Η Λυδία φορούσε ένα απαλό κίτρινο φόρεμα σε ίσια γραμμή, όπως ακριβώς της μητέρας της, ενώ η Σοφία ένα ροζ φόρεμα με χρυσά κεντήματα στις άκρες του που είχε ελάχιστο όγκο από την μέση και κάτω.

"Αντίο, Σταχτοπούτα!" η Σοφία φώναξε χαρούμενη, καθώς έφευγαν. Η άμαξα απομακρύνθηκε και τότε η Ελλα ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες που οδηγούσαν στο δωμάτιό της.

Έσυρε κάτω από το κρεβάτι της το φόρεμα που της είχε πάρει ως δώρο η Σαρλότ. Ήταν τυλιγμένο μέσα σε ένα καφέ χάρτινο περιτύλιγμα. Έβγαλε το κουρέλι που φορούσε και έβαλε το πανέμορφο μπλε φόρεμα. Το ίδιο κάλυψε τα καλλίγραμμα και αδύνατα πόδια της, προσθέτοντας όγκο στο κάτω μέρος. Η μέση της τονιζόταν όσο έπρεπε και οι ώμοι της ήταν γυμνοί, καθώς τα λεπτά μανίκια του έπεφταν ελαφρά στα χέρια της.

Έπιασε τα μαλλιά της ψηλά έναν όμορφο και σφιχτό κότσο. Άφησε έτσι τα πανέμορφα χαρακτηριστικά του προσώπου της να φανούν και τον μακρύ, λεπτό λαιμό της εκτεθειμένο.

Στα πόδια της βρίσκονται οι παλιές μπαλαρίνες της. Δεν είχε σκοπό να τις βγάλει άλλωστε το φόρεμα τις καλύπτει.

Πλησίασε το μπαούλο όπου είχε φυλάξει πριν από λίγες μέρες την πρόσκληση. Το άνοιξε με αργές κινήσεις και πείρε την πρόσκληση. Μαζί με αυτήν γλίστρησε και το γράμμα που της είχε γράψει ο Λουκ. Δεν τον είχε διαβάσει. Δεν είχε τον χρόνο με την μητριά και τις αδερφές της να μην την αφήνουν σε ησυχία. Δεν είχε χρόνο τώρα όμως. Έπρεπε να φύγει γρήγορα για να μην χάσει περισσότερο χρόνο.

Όταν πήγε να φυλάξει το γράμμα πίσω στο μπαούλο το βλέμμα της έπεσε στην αντανάκλαση του φεγγαριού, του οποίου το φως περνούσε μέσα από το μικρό παράθυρο του δωματίου, πάνω σε μια γυαλιστερή επιφάνεια. Έσκυψε και έβγαλε μέσα από το μπαούλο ένα ζευγάρι κρυστάλλινα γοβάκια.

Σταχτοπούτα (Cinderella) Where stories live. Discover now