"Jungkook yukarı gelip, seni parçalarına ayırmama çok az kaldı kardeşim."
Jin hyung aşağıdan bilmem kaçıncı kez bağırmışken ben hâlâ parfüm seçmeye çalışıyordum.
Bugün günlerden pazartesiydi ve tahminlerine göre saat 12'yi biraz geçiyordu. Akşam eve gelmeden Jimin ile buluşmaya gideceğim için evden, kendime ekstra özenerek çıkmam lazımdı.
"Geldim Hyung. Beş dakika, sadece beş dakika daha ver bana!"
Aşağı indiğimde kesinlikle beni parçalayacaktı.
Hızla odamın içindeki banyoya girdim ve son kez saçlarımı kontrol ettim. Dumanlı göz makyajımın duruşuna bir kez daha hayran kaldım.
Bu işi gerçekten iyi yapıyordum.
Üzerimde, her zaman giyindiğim tişörtlerden biri, uzun kot ceket ve beyaz pantolonlarımdan biri vardı. Ve ben ikisini de gayet güzel taşıdığımı düşünüyordum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Aynada son kez, baştan aşağı kendimi süzüp, sırasıyla banyomu ve odamı terk ettim.
Aşağı indiğimde hyungum sinirliydi. Fazlasıyla...
"Çocuk sen beni deli mi edeceksin Kaç saattir seni bekliyorum haberin var mı?"
"Abartma hyung. Altı üstü saat 11'de evden çıkmamız gerekiyordu ve şu an saat..."
Doğrularak bileğimdeki saate baktım.
Bire bayağı yaklaşmıştı.
"... Boş verelim saati. Kardeşler arasında üçün beşin lafı olmaz değil mi? Hadi gidelim."
Tatlı olduğunu düşündüğüm bir tonla söylediğim onca kelime ile birlikte sonunda evden çıkabilmiştik.
Hyungumun son model spor arabasına binip hastaneye doğru yola çıkmıştık. Babam bugünkü kurul toplantısında iki oğlunu da yanında istiyordu. Ben de uzun zamandır ayak basmadığım Hastaneye gitmenin kötü olmayacağını düşünerek hyungumun peşine takılmıştım.
