[Zawgyi]
"မမေမရယ္..ဘာလို႔မ်ားအပ္ကိုဆြဲျဖဳတ္သြားရတာလဲ..ၾကည့္ပါဦး..ေသြးေတြေတာင္ထြက္ေနၿပီ.."
Nurseေလးကတစ္တြတ္တြတ္ေရရြတ္လ်ွက္ေမ့လက္ကိုၾကည္႔ကာေျပာလို႔ေန၏..ေမ့ရဲ႕လက္ျဖဴျဖဴႏုႏုေလး၌ေသြးေၾကာေလးမ်ားေယာင္ေနကာေသြးအနည္းငယ္စို႔လို႔ေန၏..ေမကေတာ့ကိုယ့္လက္ကိုေတာင္ကိုယ္ဂ႐ုမစိုက္ဘဲအခန္းျပင္ကိုသာလွမ္းၾကည့္လို႔ေန၏..အခန္းျပင္မွာေတာ့ျမင္ေနက်အရိပ္ကေလး႐ွိမေနေတာ့ပါ...
"ဒုန္း.."
တံခါးကိုဒုန္းခနဲတြန္းဖြင့္ကာအခန္းထဲကိုဝင္လို႔လာေသာေကာင္မေလး..ဂုတ္ေလာက္႐ွိေသာအနက္ေရာင္ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္းက်ဆင္းလ်ွက္ဆံႏြယ္စေလးမ်ားရဲ႕နယ္နမိတ္အဆံုးမွာ႐ွိေနသည္ကပန္းႏုေရာင္ပါးမို႔မို႔ေလး..ထိုမွတစ္ဆင့္ႏွာတံေျဖာင့္ေျဖာင့္ကေလးတစ္ခုႏွင့္အဆံုး႐ွိခ်ယ္ရီသီးေလးလိုနီရဲေနေသာနီနီရဲရဲႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး..ထို႔အျပင္အညိဳေရာင္႐ွိေသာၾကည္လင္ဝိုင္းစက္ေနသည့္မ်က္ဝန္းေလးေတြ..အရာအားလံုးကဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိလြန္းလွေသာအသက္ငယ္ငယ္မိန္းကေလး..ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ ကေလးေလးလိုခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာခ်ာတိတ္ေလးတစ္ဦးေပါ့..
"....."
႐ုတ္တရက္ဘာစကားမွထြက္မလာဘဲအေပါက္ဝကိုေငးေနေသာေမ့မ်က္လံုးေလးမ်ားဝိုင္းစက္လို႔သြား၏..ထိုသူကားၾကယ္စင္သစ္ဆိုတဲ့အမည္လွလွေလးကိုပိုင္ဆိုင္ထားေသာၾကယ္ျဖဴေလးတစ္လံုး...
႐ုတ္တရက္nurseေလးလက္ထဲမွေမ့လက္ကိုလွမ္းယူလိုက္ကာညင္ညင္သာသာကိုင္လ်ွက္nurseေလးထံမွဂြမ္းႏွင့္ေဆးဗူးတို႔အားယူလိုက္၏..
"ဆရာမေလးကမမကိုဟိုဘက္လက္မွာပဲေဆးေျပာင္းခ်ိတ္ဖို႔ျပင္လိုက္ပါ..ဒီဒဏ္ရာကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးလိုက္မယ္.."
ၾကယ္စင္သစ္ရဲ႕ယခုပံုစံဟာနည္းနည္းေတာ့စည္းေက်ာ္သြားသည္..သို႔ေပမယ့္သူမဂ႐ုစိုက္မိဟန္မတူ..ေမ႔လက္ကဒဏ္ရာကိုသာစိုက္ၾကည့္လ်ွက္အရက္ျပန္စြတ္ထားေသာဂြမ္းစေလးႏွင့္ညင္သာစြာသုတ္ေပးလို႔ေန၏..
YOU ARE READING
ေကာင္းကင္ေပ်ာက္တဲ့ၾကယ္(Completed)
Teen Fiction[Zawgyi] အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ကိုယ္ဟာၾကယ္တစ္ပြင့္..မွန္ပါတယ္..ကိုယ္ဟာၾကယ္တစ္ပြင့္ပါပဲ..ဒါေပမယ့္..ေကာင္းကင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ၾကယ္တစ္ပြင့္.. [Unicode] အများအမြင်မှာတော့ကိုယ်ဟာကြယ်တစ်ပွင့်..မှန်ပါတယ်..ကိုယ်ဟာကြယ်တစ်ပွင့်ပါပဲ..ဒါပေမယ့်..ကောင်းကင်ပျောက်နေတဲ့ကြယ်တစ်...
