အပိုင္း(၁၆)

3.1K 224 7
                                    

[Zawgyi]

သူမမ်က္ႏွာေလးျမင္ရန္အလို႔ငွါ အခန္းတံခါးဆီသို႔ကိုယ္တိတ္တဆိတ္လာခဲ့သည္..သို႔ေသာ္အခန္းထဲမွာသူမ မ႐ွိ..ဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ့္..ျပတင္းေပါက္ကေနငံု႔ၾကည့္လိုက္မိေတာ့nurseေလးေႏြနဲ႔အတူျခံထဲမွာသူမေလညႇင္းခံေနျခင္းျဖစ္၏..ဒန္းေလးဟာေလထဲကိုေျဖးေျဖးၿငိမ့္ၿငိမ့္လႊဲေနရင္းတိုက္ခတ္လာေသာေလေၾကာင့္ေဝ့ဝဲသြားေသာသူမရဲ႕ေရႊအိုေရာင္ဆံစေလးေတြကတကယ္ကိုၾကည့္ေကာင္းလွ၏..အသက္႐ွဴဖို႔ပင္ကိုယ္ေမ့ေနခဲ့ေလရဲ႕...

"ဟင္..."

ကိုယ့္အၾကည့္လႊဲလိုက္ခ်ိန္မွာျမင္လိုက္ရသည္ကသူမစားပြဲေပၚကdiaryစာအုပ္ေဟာင္းေလးတစ္အုပ္..မ်က္စိမျမင္ရဘဲနဲ႔သူမကဒီဟာေလးကိုေဆာင္ထားေသးတယ္ဆိုေတာ့ဒီစာအုပ္ေလးကသူမအတြက္အေရးပါမွာေတာ့အေသအခ်ာပဲ..ထို႔ေၾကာင့္စာအုပ္ေလးကိုကိုယ္ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီးခုတင္ေပၚထိုင္ရင္းဖြင့္ဖတ္လိုက္မိသည္..

"10.1.2010"

ကြၽန္ေတာ္မမဆီကိုစေရာက္လာတဲ့ရက္စြဲေလးပဲ..

"ဟင့္အင္း...ဒယ္ဒီေနာက္မိန္းမယူမယ့္ကိစၥေမခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူးဒယ္ဒီ..ေမ့ဘဝမွာမာမီမ႐ွိေတာ့ဘူး..ဒယ္ဒီပဲ႐ွိေတာ့တာေလ...ဒယ္ဒီ့ကိုပါသူမ်ားကိုေပးလိုက္ရမွာလား..ဟင့္အင္း..ေမမလုပ္ႏိုင္ဘူးဒယ္ဒီ..ေမ့မွာဘာလို႔ဘယ္သူမွမ႐ွိရတာလဲ..ေမဒယ္ဒီ့ကိုေျပာခဲ့သလိုပဲဒယ္ဒီ့အစားေမ့အပိုင္လူသားတစ္ေယာက္ဒီကမၻာမွာ႐ွိလာေအာင္ဒယ္ဒီလုပ္​ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့...ေမစဥ္းစားေပးမယ္..."

အရမ္းပင္ပန္းခဲ့မွာပဲ...အရမ္းပင္ပန္းခဲ့မွာပဲေနာ္...ဒီအသက္အရြယ္ေလးနဲ႔ကိုယ့္အနားမွာဘယ္သူမွမ႐ွိတဲ့ခံစားခ်က္...ဒီလိုျဖစ္ရပ္ေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ...အရမ္းပင္ပန္းခဲ့မွာပဲေနာ္..ဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ့္ကိုမမအပိုင္အျဖစ္ဖန္တီးခဲ့တာေပါ့...အင္း..ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာဒီလိုcaseေတြၾကံဳခဲ့ရတဲ့မမရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာpsycho partကကြၽန္ေတာ္ပဲေပါ့...

ကြၽန္ေတာ္လည္း...ဘယ္သူမွမ႐ွိေတာ့တဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြၾကံဳခဲ့ရပါတယ္...အေဖေရာအေမေရာ..တစ္ရက္တည္းတစ္ၿပိဳင္တည္း..အိပ္မက္ဆိုးႀကီးတစ္ခုလိုကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕ကေနထြက္သြားခဲ့ၾကတာ...ဒီဒဏ္ေတြကိုကြၽန္ေတာ္လည္းခံစားခဲ့ရတာမို႔..ဘယ္ေလာက္ထိပင္ပန္းခဲ့လဲဆိုတာနားလည္ပါတယ္....

ေကာင္းကင္ေပ်ာက္တဲ့ၾကယ္(Completed)Where stories live. Discover now