အပိုင္း(၁၃)

3.2K 243 18
                                    

[Zawgyi]

"သစ္......."

ကားလမ္းေပၚေခြယိုင္လဲသြားတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုေမအလ်င္အျမန္ေျပးေပြ႔မိသည္..ေမ့လက္ထဲမွာသတိေမ့ေနေသာျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေကာင္မေလးကိုေမေဆးရံုထဲသို႔ေပြ႔ခ်ီသြားမိသည္..

"ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ့္ကားနဲ႔မတိုက္မိေသးဘူးေနာ္..ထိရံုပဲထိသြားတာ..သူ႔ဘာသာသူေမ့လဲသြားတာေနာ္..ကြၽန္ေတာ္တိုက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္."

ျပာျပာသလဲကားထဲကထြက္ကာ႐ွင္းျပေနေသာခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္လူငယ္တစ္ဦး..ထိုသူကေမ့ေနာက္ကိုလိုက္ကာတစ္တြတ္တြတ္႐ွင္းျပလို႔ေန၏..

"ေမ...ေမ...ကို,တိုက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္..သူ႔ဘာသာသူျဖစ္သြားတာေနာ္..ကို..ကိုမတိုက္မိေသးဘူးေနာ္.."

ေမကေတာ့တစ္လံုးမွမေျပာဘဲဆရာဝန္ေတြ႐ွိရာဆီကိုသာသစ္ကိုေပြ႔ခ်ီလို႔သြား၏...ဆရာဝန္ႀကီးတို႔ကသစ္ကိုေခၚေဆာင္သြားကာမွသာေမေမ်ွာ္ၾကည့္ရင္းက်န္ခဲ့႐ွာသည္..

"ေမ....ဟို.."

"ကိုေနေရာင္လႊမ္း...႐ွင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ကြၽန္မသိတယ္..႐ွင့္ကားနဲ႔မတိုက္မိဘူးဆိုတာကြၽန္မသိတယ္..႐ွင့္ကိုအမႈလည္းမဖြင့္ဘူး ဘာမွလည္းမလုပ္ဘူး..ဟုတ္ၿပီလား..အဲ့ေတာ့႐ွင့္ပါးစပ္ေလးခဏပိတ္..ၿပီးရင္ျပန္ေတာ့.."

ေနေရာင္လြမ္းတစ္ေယာက္မိမိကိုလွည့္ေအာ္လိုက္ေသာေမ့ေၾကာင့္ႏႈတ္ဆိတ္သြားရ၏..သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုလက္ကေလးနဲ႔ျပန္ပိတ္ကာအခန္းျပင္ဘက္ခံုတန္းမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနလိုက္၏..ေမကေတာ့သစ္ပါသြားရာဘက္ကိုေမ်ွာ္ၾကည့္လ်ွက္သာ..

"ၾကယ္စင္သစ္ကshockရသြားတာတဲ့..ဘာမွစိတ္ပူစရာမ႐ွိပါဘူး..ခဏေနရင္ျပန္သတိရလာလိမ့္မယ္ေနာ္.."

ေမ့ဆီကုိေလ်ွာက္လာရင္းလွမ္း​ေျပာလိုက္သူကားေဒါက္တာယြန္း..

"ေက်းဇူးပါပဲယြန္းရယ္.."

"ရပါတယ္ဟာ..."

ယြန္းကျပံဳးျပရင္းေမ့ေနာက္ဘက္ကေနေရာင္လႊမ္းကိုျမင္လို႔သြား၏..

"ဟင္..ကိုေန..ယြန္းဆီတန္းမလာဘဲဒီမွာဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ.."

ေနေရာင္လြမ္းကအူေၾကာင္ေၾကာင္ျပံဳးရင္း..

ေကာင္းကင္ေပ်ာက္တဲ့ၾကယ္(Completed)Where stories live. Discover now