အပိုင္း(၈)

3.3K 278 11
                                    

[Zawgyi]

"ဘယ္သြားၾကဦးမလဲ.."

ၾကယ္စင္တစ္ေယာက္ေမးေစ့ကိုလက္ကေလးေထာက္လ်ွက္စေတာ္ဘယ္ရီသီးလိုနႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအားေ႐ွ႕သို႔အနည္းငယ္ခြၽန္ရင္းစဥ္းစားလို႔ေန၏..

"ဟို...ဟိုေလ...ကားမစီးခ်င္ဘူးကြာ..လမ္းေလ်ွာက္ခ်င္တယ္.."

"ေဟာေတာ္...ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ကိုလမ္းေလ်ွာက္ခ်င္တယ္ဟုတ္လား..."

ၾကယ္စင္ကေခါင္းကေလးသာတစ္ဆက္ဆက္ညိတ္ျပ၏..ျခဴးကၾကယ္စင့္ေခါင္းေလးကိုလက္နဲ႔ပုတ္ကာ..

"မိုးကခ်ဳပ္ေနၿပီေလ..ဒီကေနေတာ့အိမ္ကိုလမ္းေလ်ွာက္ျပန္လို႔မရဘူး.."

ကိုယ့္စကားေၾကာင့္လိုခ်င္တာမရေသာ႐ုပ္ျဖင့္ဆူပုတ္သြားေသာကေလးေပါက္စေလး...

"ဒါေပမယ့္...ကေလးကကားမစီးခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့လမ္းေလ်ွာက္ပဲျပန္ၾကတာေပါ့..မိုးကအခုမွခ်ဳပ္တာဆိုေတာ့ျပန္ရင္ရေတာ့ရပါေသးတယ္..ကားကိုေတာ့ဒီနားက,မ,သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာပဲထားခဲ့လိုက္မယ္..ၿပီးမွ..ၾကယ္စင္တို႔အိမ္ကိုလာႀကိဳခိုင္းလိုက္မယ္..ဟုတ္ၿပီလား.."

တကူးတကျဖစ္ေနမွန္းသိေပမယ့္ျကယ္စင္စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ဖို႔ကိုပဲဦးစားေပးတတ္တဲ့ျခဴးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေတြကိုမွမေမ်ွာ္လင့္ထားခဲ့ဖူးပါ..

သူမအတြက္ဆို..ကိုယ္ဟာဘယ္အရာမဆိုေပးဆပ္ေနရရင္ပဲအဆင္ေျပတာမို႔..

"ဟီး...ဒါမွၾကယ္စင့္ရဲ႕မမျခဴးကြ.."

လက္ခုပ္ေလး၂ဖက္ကိုထိခတ္လ်ွက္လက္ခုပ္တီးရင္းေပ်ာ္ျမဴးေနတာမ်ားတကယ့္အလယ္တန္းကေလးေလးအတိုင္းပင္..

"ကဲ..ဒါဆိုဒီဆိုင္မွာပဲခဏေစာင့္..မ,ကားသြားထားလိုက္ဦးမယ္.."

"မမျခဴးတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ရဲ႕လား.."

ျခဴးကၾကယ္စင့္ေခါင္းေလးကိုလက္နဲ႔ပုတ္ကာ..အခ်ိဳသာဆံုးျပံဳးလ်ွက္

"ျဖစ္ပါတယ္ကြာ..မ,သြားၿပီေနာ္.."

ကိုယ္ဆိုတာဟာလည္းသူေလးအေပၚတစ္ေန႔တစ္ျခားစိတ္ေတြကမ႐ိုးေတာ့တာအမွန္..ကိုယ္သတိထားမိတာေတာ့ ကိုယ့္အနားသူ႐ွိေနရင္ကိုယ္ေက်နပ္တယ္ေပ်ာ္ရႊင္တယ္..ဒါေပမယ့္..ဘယ္ေလာက္အကြာအေဝးကပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ..သူျပံဳးေပ်ာ္ေနတာျမင္ရရင္ပဲကိုယ့္အတြက္ပိုၿပီးအဓိပၸါယ္႐ွိပါတယ္..

ေကာင္းကင္ေပ်ာက္တဲ့ၾကယ္(Completed)Where stories live. Discover now