~Surprise~ ft. 1D en 5sos

-5-

~26 januari~
-Livia-
Ik open langzaam mijn ogen. Ik kijk om me heen en schrik. Waar ben ik nou weer dan? Dit is niet mijn kamer. Dan zie ik dat ik tegen een slapende Ashton aan lig. Op de andere bank ligt Calum en Luke ligt op de stoel. Ze slapen nog.

Ik voel dat Ashton zijn arm nog om mij heen heeft. Zijn haar zit in de war, wat er best schattig uit ziet. Ik haal voorzichtig zijn arm van me af en sta heel zachtjes op. Dan loop ik naar de keuken van Calum. Ik weet waar de keuken is, want Calum kwam daar gisteravond namelijk vandaag gelopen met chips.

Als ik er ben, trek ik de koelkast open en kijk wat hij heeft. Ik wil voor de jongens een ontbijtje maken.

Uit de koelkast pak ik kaas, salami, boterhamworst en jam. Dan trek ik de andere kastjes in de keuken open. Uiteindelijk vind ik alles wat ik nodig heb en maak broodjes met verschillende dingen erop.

Dan loop ik terug naar de woonkamer en zet de borden op de salontafel. Op de vloer liggen allemaal zakken chips. Die raap ik zo zachtjes mogelijk op en loop dan weer terug naar de keuken. Daar gooi ik de zakken in de prullenbak.

Als laatste vul ik nog vijf glazen met water. Die breng ik ook naar de woonkamer.

Ik maak als eerste Calum wakker. "Goedemorgen, Calum. Lekker geslapen?" vraag ik aan hem. Hij opent langzaam zijn ogen en doet ze meteen weer dicht. Een kreun verlaat zijn mond. "Mijn hoofd bonkt." zeurt hij. "Dan had je niet zo veel moeten drinken slimpie." zeg ik lachend, "Ik ga de andere jongens wakker maken."

Als ik eindelijk iedereen wakker heb weten te krijgen, zeg ik, "Ik heb ontbijt voor jullie gemaakt. Ik weet niet of jullie het beleg lusten, als dat niet zo is dan heb je pech."

Ze bedanken me allemaal en we pakken dan allemaal een broodje.

Na het ontbijt vraagt Calum, "Zullen we muziek gaan maken met z'n allen?" Iedereen stemt ermee in en de jongens staan op. "Waar gaan jullie heen?" vraag ik verbaasd.

"Naar de kelder. Daar heb ik een studio met instrumenten en een opnameruimte." Mijn ogen worden groot. "Echt?!" vraag ik verbaasd, "Dat is zo cool!" Ik zou zo graag een van mijn nummers op willen nemen. Misschien dat ik dat een keer bij Calum kan doen.

"Liv, kom je?" Ik schrik op uit mijn gedachte en ik sta op. Luke en Michael zijn nergens meer te bekennen. Calum draait zich om en kijkt me aan, "Ik moet nog even wat pakken. Lopen jullie maar vast." zegt hij en we lopen door de deur waar een trap is die naar beneden gaat. Ashton rent in een rap tempo de trap af. Ik doe rustig aan, want ik wil niet van de trap vallen.

Het is donker en ik kan bijna niet zien waar ik mijn voeten neerzet. Ik hoor een krakend geluid. Ik huiver en loop door. Al mijn zintuigen staan op scherp. Dan voel ik ineens twee handen op mijn schouders. Ik slaak een gil en draai me met een ruk om. Ik zie twee enge gezichten naar me kijken. Ik ruk me los en ren weg.

Maar dan hoor ik een bekende lach. Het is de lach van Michael. Dan hoor ik een stem zeggen, "Ze schrok zo erg."

"Lieten jullie me schrikken?" vraag ik aan Michael, Calum en Ashton die lachend naar me toe komen lopen.

Ze knikken, ik geeft ze een dodelijke blik. "Die horror film heeft me echt zo erg laten schrikken." Ze beginnen weer te lachen.

Als we beneden zijn valt mijn mond open. Dit is niet normaal. Het lijkt wel een professionele studio.

Als ik een van mijn nummers wil opnemen dan ga ik ga ik naar Calum toe. Dit is niet normaal.

"Wauw! Deze studio is echt geweldig! Zo mooi en professioneel." zeg ik met mijn mond open. Er vormt zich een grote glimlach rond zijn lippen.

Luke loopt de ruimte in met de microfoon. Hij begint te zingen. Wij horen het door de boksen heen. Zijn stem is zo mooi. Ik heb hem nog nooit horen zingen. Zijn stem is diep en zuiver. Ik heb nog nooit zo'n mooie stem gehoord.

Ashton stoot me aan. "Je mond staat open." zegt hij lachend. Ik doe snel mijn mond dicht en ik voel dat mijn wangen rood worden.

"Sorry, maar ik vond het zo mooi." zeg ik verlegen. "Thnx." Hoor ik ineens uit de boksen komen. Ik kijk door de ruit naar Luke die me met een grote glimlach aan staat te kijken.

Ik kijk naar mijn handen en begin te punniken aan mijn nagels. Dat doe ik altijd als ik me schaam of als ik zenuwachtig ben.

~~~

De jongens hebben net een nieuw nummer ingezongen. Het klonk echt super goed. Het deuntje van het refrein zit nu al in mijn hoofd.

"Wil jij ook wat zingen?" vraagt Michael aan mij. Ik aarzel even, maar knik dan toch. Calum pakt mijn hand en trekt me mee naar de deur. Als we buiten de studio zijn, loopt hij naar een andere deur.

Hij doet de deur open en dan sta ik aan de andere kant van het glas.

"Hier, zet deze maar op." zegt hij en hij geeft me een koptelefoon aan. Ik zet hem op mijn hoofd. Luke drukt op een knopje en dan hoor ik zijn stem. "Staat hij te hard of is het goed zo?" vraagt hij. Ik steek mijn duim op. "Je kan gewoon praten. Ik kan je horen door de boksen." Hij lacht naar me. "Oh." zeg ik droog.

"Ik ga weer naar de andere kant. Succes." zegt Calum en hij geeft me een knuffel.

"Welk nummer wil je zingen?" vraagt hij. "Sweet Creature van Harry Styles." zeg ik. Het is een moeilijk nummer om te zingen, maar hij is zo mooi!

Luke steekt zijn duim op. Hij drukt op een knop en dan hoor ik het nummer in mijn koptelefoon.

Ik begin met zingen. Ik hoor mezelf. Wow. WTF. Dat is zo raar.

Sweet creature
Had another talk about where it's going wrong
But we're still young
We don't know where we're going
But we know where we belong

And oh we started
Two hearts in one home
It's hard when we argue
We're both stubborn
I know, but oh

Sweet creature, sweet creature
Wherever I go, you bring me home
Sweet creature, sweet creature
When I run out of road, you bring me home

Sweet creature
We're running through the garden
Oh, where nothing bothered us
But we're still young
I always think about you and how we don't speak enough

And oh we started
Two hearts in one home
I know, it's hard when we argue
We're both stubborn
I know, but oh

Sweet creature, sweet creature
Wherever I go, you bring me home
Sweet creature, sweet creature
When I run out of road, you bring me home

I know when we started
Just two hearts in one home
It gets harder when we argue
We're both stubborn
I know, but oh

Sweet creature, sweet creature
Wherever I go, you bring me home
Sweet creature, sweet creature
When I run out of road, you bring me home
You'll bring me home

Als ik klaar ben zie ik dat de jongens klappen. Was het zo goed dan?

————
Hey,
Leuk dat je nog steeds leest.
Ik heb volgende week toetsweek dus ik kan niet zo veel plaatsen.
Sorry
XXX me