~Surprise~ ft. 1D en 5sos

-8-

~31 januari~
-Livia-
We hebben uiteindelijk een gitaar gekocht voor Harry. Het is een donkerbruine gitaar. Ik mocht proefspelen en hij speelt heerlijk en de klanken die eruit komen zijn prachtig.

We zijn weer terug in het hotel en we staan nu in de lift. Luke en ik gaan zometeen beginnen met het schrijven van het verjaardagsnummer voor Harry.

Ik ben benieuwd of we binnen een paar uur een nummer kunnen schrijven.

De liftdeuren gaan open en iedereen stapt naar buiten. "Ik ga met Ash en Micky mee. Dan hebben jullie wat meer rust." zegt Calum en hij kijkt ons lief aan.

"Thanks Cal. Lief van je." zegt Luke en ik maak met ons pasje de deur van de kamer open. Ik loop naar binnen en Luke volgt me.

"Zullen we op bed gaan zitten. Dan kan ik het beste schrijven." stel ik voor. Luke knikt en loop naar onze gitaarkoffers en haalt de gitaren eruit. Ik pak ondertussen mijn songteksten boek en mijn roze Hema pen. Daar schrijf ik altijd mijn liedjes mee.

Luke komt aanlopen met onze gitaren in zijn handen. Ik zie een rare blik in zijn ogen. Die blik heb ik nog nooit gezien.

Zijn blauwe ogen doorboren die van mij. "Hier heb je je gitaar. Speel je met een plectrum of met je vingers." vraagt hij. "Plectrum, dat klinkt namelijk mooier." Ik haal mijn plectrum tussen de snaren vandaan en begin wat random akkoorden te spelen.

"Waar willen we dat het nummer over gaat?" vraag ik Luke terwijl ik mijn pen en notebook pak. Hij kijkt me moeilijk aan.

Dan bedenk ik me ineens iets. "Misschien over zijn prachtige stem. Dat alle vrouwen/tieners daarop vallen ofzo?" zeg ik grinnikend.

Luke krijgt een grijns op zijn gezicht en begint hevig te knikken.

Na wat dingen te hebben verzonnen voor het nummer, gaan we aan de slag met schrijven. We pakken onze gitaar en beginnen te spelen.

Opeens stopt Luke en hij kijkt me aan. Ik stop ook en vraag, "Wat is er?"

-Luke-
Ik kijk in haar ogen. "Je speelt zo mooi." zeg ik terwijl ik in haar ogen blijf kijken. Ze draait haar hoofd weg en een blos ontstaat op haar wangen. "Thnx Luke. Lief dat je dat zegt."

Ze kijkt me aan en ik wil haar zo graag zoenen. Ik kijk naar haar zacht roze volle lippen.

Voordat ik het weet gaat mijn hoofd naar die van haar en onze lippen raken elkaar.

Ze trekt geschrokken terug en zegt, "W-wat doe je?"

Tranen ontstaan in haar ogen en dan rent ze de kamer uit.

Ik sla mezelf op mijn voorhoofd. Ik ben echt een sukkel. Waarom doe ik dit nou weer.

-Livia-
Ik ren weg. Zonder na te denken ren ik naar de lift en ga erin. Ik zie Harry met een verbaasde blik. Ik negeer het en de deuren gaan dicht.

Ik ren het hotel uit. Het hotel is dicht bij de London bridge. Ik ren daarheen en ga dan aan het water zitten.

Tranen stromen over mijn wangen. Waarom deed Luke dat? Wat bezielt hem om mij te zoenen?

Met de mouw van mijn vest veeg ik mijn tranen weg. Ik heb niet eens de tijd genomen om mijn jas te pakken.

Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik kijkt geschrokken achterom en kijk in de groene ogen van Harry die me bezorgd aankijkt.

"Mag ik erbij komen zitten?" vraagt hij lief. Ik knik. Hij slaat een arm om heen als hij naast me zit. "Gaat het? Wat is er gebeurd?" vraagt hij.

Met een trillerige stem zeg ik, "H-het gaat wel. Luke z-zoende me. Ik schrok zo e-erg dat ik weg ben gerend."

Weer begin ik te huilen. Harry drukt me tegen zich aan en fluistert me rustig toe.

"Je rilt, wil je mijn jas aan?" Voor ik antwoord kan geven, trekt hij zijn jas uit en legt hem om mijn schouders. "Kom we gaan terug. En wat Luke betreft, laat mij dat maar afhandelen. Die krijgt de wind van voren."

Ik hoor boosheid in zijn stem. "Hou hem wel heel." zeg ik grinnikend. Hij lacht en zegt, "Ik zal het proberen."

Dit hoofdstuk is iets korter dan normaal, maar ik vond dit een heel mooi einde. Wat denken jullie van Luke. Is het een slimme actie of niet.

XXX Me