-9-

27 4 4
                                    

~31 januari~
-Livia-
We zijn net via de achteringang het hotel ingegaan. Bij de voordeur was het een grote chaos van camera's en fans.

Harry heeft me aangeboden om bij hem en Niall op de kamer te slapen.

Harry slaapt op de bank en ik mag in zijn bed.

We lopen naar binnen en plof in de bank. Ik ben echt moe van het huilen. Ik denk weer terug aan het moment. Het komt nu pas bij me binnen. Hij heeft me gezoend, Luke heeft me gezoend. WTF!

Weer komen er tranen in mijn ogen te staan. Wat erg dit. Ik ben nog geen dag in London en ik heb al heel veel gehuild.

Ik sluit mijn ogen en denk aan een nummer die ik graag zing. Het eerste nummer wat in me opkomt is 'Start over again' van New Hope Club.

Ik begin het zachtjes te zingen.

Als ik net het eerste refrein heb gezongen, zie ik Harry in de deuropening staan. Ik stop met zingen en kijk naar beneden. Hij blijft me aankijken met een lieve blik op zijn gezicht.

"Niet stoppen, het was mooi. Welk nummer zong je?" vraagt hij als hij naast me komt zitten. "Start over again, maar ik denk dat ik beter kan stoppen met zingen. Ik wordt er alleen maar droeviger van." De lach op zijn gezicht maakt plaats voor een bezorgde blik.

Ik kijk in zijn groene ogen. Ik krijg een lach op mijn gezicht door alleen al in zijn ogen te kijken.

Hoe moet dat nu met dat nummer. Ik wil het niet meer afmaken met Luke. Dat kan ik nu niet, maar ik wil wel een nummer schrijven voor Harry.

Harry trekt me ineens tegen zich aan. Zijn armen heeft hij om mij heen geslagen. Op een of andere manier voel ik me veilig in zijn armen. Het voelt vertrouwd, alsof ik hem al jaren ken.

Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en mijn ogen zakken dicht. Niet veel later val ik in slaap.

~1 februari~

Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Ik lig nog steeds tegen Harry aan. Harry's ogen zijn nog dicht. Zijn haar zit door de war wat er echt schattig uitziet. Ik sta voorzichtig op en loop naar de slaapkamer om Niall wakker te maken.

Ik doe de deur open en zie dat Niall al op zijn telefoon zit. Hij kijkt op en lacht naar me. "Goedemorgen Liv." zegt hij met een ochtendstem.

"Hey Niall. Ik heb een plan. Zullen we alle jongens halen en dan met z'n allen Harry wakker maken?" vraag ik aan Niall. Hij knikt instemmend en komt uit bed. Hij trekt nog snel een wit t-shirt aan en dan gaan we naar de gang. Ik ga de andere jongens van 1D wakker maken en Niall gaat naar boven voor de jongens van 5sos.

Ik klop op de deur van de kamer van Zayn, Liam en Louis.

Even later doet Louis met een slaperig hoofd de deur open. "Goedemorgen Louis, zijn de andere jongens ook al wakker?" vraag ik en Louis knikt. Hij loop weer terug naar binnen en komt even later terug met Liam en Zayn achter zich aan.

We wachten buiten de deur van onze kamer op Niall die even later aan komt lopen met de jongens.

"We gaan met z'n allen zingen op een, okay?" vraagt Niall en iedereen knikt.

Ik kijk naar Luke. Onze blikken kruisen elkaar. Ik kijk snel weg en doe de deur van de kamer open. Ik leg mijn vinger tegen mijn lippen als teken dat ze stil moeten zijn.

Als we met z'n allen in de kamer staan telt Liam af. "Drie, twee, een..."

"Happy birthday to you. Happy birthday to you. Happy birthday dear Harry. Happy birthday to you." zingen we in koor.

Harry opent langzaam zijn ogen en kijkt ons met een glimlach aan. "Thnx." zegt hij droog en ik begin heel hard te lachen. Ik sla een hand voor mijn mond en ik voel dat ik rood word.

"Oeps, sorry." zeg ik giechelend. Iedereen kijkt me met een glimlach aan, behalve Luke. Ik maak me op zich best wel zorgen om hem. Hij ziet er echt heel verdrietig uit.

Harry ziet me kijken en staat op. Dan fluistert hij in mijn oor, "Ga naar hem toe en probeer het uit te praten met elkaar. Als dat niet lukt of je voelt je niet oké dan kom je maar naar mij toe." Zijn adem kriebelt in mijn nek en dat bezorgt me kippenvel. Ik slik en knik dan.

Ik loop naar Luke toe en geef een knikje met mijn hoofd naar de slaapkamer. Hij snapt de hint en loopt achter me aan.

Ik ga op bed zitten en Luke doet hetzelfde. Daar zitten we dan. Het blijft stil tot Luke zegt, "Het spijt me zo. Ik weet niet wat me bezielde. Ik wilde je niet zoenen. Het gebeurde gewoon, ik kon het niet tegenhouden. Echt sorry."

Ik kijk in zijn ogen en ik zie de spijt. Ik leg mijn hand op zijn schouder. "En het spijt mij dat ik weg ben gerent. Dat had ik niet moeten doen, maar schrok echt heel erg. Dat snap je wel denk ik." Hij knikt. Een traan rolt over zijn wang.

Ik veeg hem weg met mijn duim. Een zwak lachtje vormt zich rond zijn lippen.

"Ik denk dat ik wel naar een andere kamer toe ga. Dat lijkt me beter voor ons beide." zeg ik en ik kijk in zijn ogen, "En het lijkt me ook beter als we elkaar even met rust laten voorlopig. Ik wil namelijk even nadenken over dit alles."

Luke staat op en loopt naar de deur. Daar kijkt hij me nog met een zwakke glimlach aan. Dan verlaat hij de slaapkamer.

Ik laat me met een zucht achterover vallen. Dit was een moeilijke beslissing, maar het is beter zo. Ik weet alleen niet hoe we dat nu moeten doen. We zitten hier namelijk nog een week. Ik kan hem niet heel de week blijven ontlopen. 

Dan hoor ik geklop op de deur. De deur gaat langzaam open en Ashton komt binnen. 

"Hey Liv, wat is er gebeurd. Luke ziet er echt heel verdrietig uit." Ashton gaat naast me zitten en kijkt me met een bezorgde blik aan.

Ik vertel hem huilend het verhaal en als ik klaar ben zegt hij, "WTF is er mis met hem. Dat had ik nooit van hem verwacht. Doe maar rustig het is goed. Wil je dat ik iemand stuur om je rustig te maken?" 

Ik knik en met een schorre stem zeg ik, "Harry." Hij knikt en staat op. Dan loopt hij de kamer uit. 

Hey iedereen. 
Het is bijna vakantie en ik ga proberen om meer hoofdstukken te maken en te plaatsen. Geen idee of dat gaat lukken aangezien ik niet heel veel inspiratie heb, maar ik ga mijn best doen. 

XXX Me

~Surprise~ ft. 1D en 5sosDonde viven las historias. Descúbrelo ahora