Chapter XXV - Nostalgia

1.6K 88 28
                                    

​     Habang naglalakad pabalik sa YCDO ay hindi napigilan ni Detective Zarich Han na ipagmalaki ang kanyang Kuya Lenrich

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

​ Habang naglalakad pabalik sa YCDO ay hindi napigilan ni Detective Zarich Han na ipagmalaki ang kanyang Kuya Lenrich. "Kuya ko 'yon. Lawyer sa LM Corporation. Sa pagkakaalam ko, malaking kompanya 'yon. Bigatin. Ang cool talaga ni kuya, nakapasok siya sa ganoong klaseng komapanya. Kaya idol ko 'yun eh. 'Yun nga lang... hindi pang-abogado ang utak ko. Panghuli lang ng masasamang loob."

​ Napangiti na lamang si Jiwon sa sinabing iyon ng batang detective.

​ Sa pagdaan ng maghapon, nanatili kay Jiwon ang garapon ng dried tea leaves. Mula noong umaga na umalis sa opisina si Lt. Jiho Lim ay hindi na niya ito muling nakita hanggang sa kanyang pag-uwi. She didn't get the chance to give the awful tea to him.

​ As she reached the DUI check point kung saan malimit na nakap'westo ang binatang lieutenant, she also noticed na wala rin doon ang binata. It was quite a disappointment for her. But above that disappointment na nararamdaman niya dahil hindi pa rin niya nadispatiya ang garapon ng dried tea leaves, mayroon pang isang emosyon na nangingibabaw. She was worried.

​ Nang marating niya ang Camino Subdivision, agad niyang napansin ang bukas na ilaw sa loob ng kanyang bahay. 'Pa?' Thinking that it was his father, excited niyang pinasok ang kanilang tahanan.

​ Amoy na amoy sa loob ang nakakagutom na halimuyak ng scallops and oyster mushrooms with soy-ginger butter.

​ Since it was Jiwon's most favorite dish, awtomatiko niyang sinundan ang pinanggagalingan ng amoy. She found herself standing in front of their dinner table.

​ Ang lamesang iyon ay halos mapuno ng iba't-ibang klase ng seafood dishes. Everything was prepared in a palatable way. Kung pagmamasdan ang mga pagkaing nakahain ay para itong iniluto at inihanda ng isang chef sa five star hotel.

​ Sandaling napaisip si Jiwon. Hindi nagluluto ang kanyang papa kahit na noong bata pa siya. Kahit kailan ay hindi niya ito nakitang humarap sa kalan. Concluding that it was not her father, naisip niya na baka dumating na roon ang bago niyang temporary househelper.

​"You must be hungry, seeing that you went straight here in the dining room."

​ Jiwon looked back to see kung sino ang lalaking nagsalita.

​ It was Exelito Montessilko. "Why don't you go upstairs to change into comfortable clothes para makapagdinner na tayo?"

​"Exel, what are you doing here?"

​"Can't you tell?" He swiftly made a turn. Ipinakita ang suot niyang apron na bulaklakin. "I'm your temporary yaya."

​ Nagsalubong ang kilay ng dalaga. Hindi niya lubos na makuha kung bakit ang kababata ang kinuha ng kanyang papa bilang temporary househelper. She knew for a fact na busy rin ito sa trabaho. "Aren't you busy with your upcoming fashion show?"

​"Yeah, I still have a lot to prepare. But I volunteered when I heard that you needed a temporary Yaya. You don't have to worry, sweety. I'm a pro. I can handle that big event kahit na isang araw lang ang preparation. Isa pa, I want to spend quality time with you. You know na, medyo may katagalan na rin nu'ng last tayong nagspend ng time together. Another thing is pumayag naman si uncle na tayong dalawa lang dito. No worries. From now on, I'll be the one to take care of you, while your Yaya Jing is away."

LOHIKA 2: Land Of The Missing Children [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon