AFTERGLOW//hiddleswift

-1-

Hayatımın şu noktasında hatalarıma odaklanmayacak kadar mutluydum. Beni gerçekten seven bir erkek arkadaşa,sürekli yanımda olan arkadaşlara sahiptim. Ailem bir süredir yaşadığı sağlık sorunlarını yenmeye başlamıştı. Kendi yazdığım şarkıları sahiplenmeye çalışan ve bunun için milyonlar ödeyen bazı kişiler de eli boş, gözleri yaşlı sıradaki hamlelerini planlıyorlardı. Onların karşısına  daha güçlü çıkacaktım. Yeni müziğime,pozitif giden neşeli bir yıla odaklanmıştım sadece. Ama bilirsiniz, her şeyin bir sebebi vardır derler. Ben kendime kesilecek fişi bekliyorum. Sebepleri ve sonuçları değerlendireceğim o günü bekliyorum. Kimin kalbini bu denli kırmış olabilirim ki bunları yaşadım yada kimi bu kadar mutlu ettim de her şeye rağmen iyi hissediyorum... Kendimi sadece düşünmekten alıkoyarak bunları aşmaya çalışıyordum. İşe yaramayacağını öğrenen kadar denemeye değer.
"Şerefine".
Ah joe... Masmavi okyanus gibi bakan gözleri benimkilerle buluşmaktan yorulmuyor. Ona sahip olduğum için ne kadar şanslı olduğumu düşünmeden edemiyorum. Beni gerçekten seviyor. Beni öperken yalan söylemiyor. Sevgilimden önce en yakın arkadaşım. Ailem...
"Şerefimize" kaldırdığı kadehe karşılık veriyorum. Çarpışmanın çıkardığı kısa süreli sesi bir müzikmiş gibi hayal ediyorum.
"Sen sürekli hayal kurmama sebep oluyorsun"
"Yine fazla liriksin Swift. Ve bu sana aşık olma sebeplerimden en güçlü olanı"
Saklayamıyorum gülüşümü zaten saklamaya da çalışmıyorum. Tüm berraklığımla bakıyorum ona. Gülüşüm bir tebessüme düşüyor.
"Ve bu tebessüm... Bu da en büyük olanı"
Şarabın dibi gelirken birbirimize yaklaştığımızı farkediyorum. Kasten değil. Birbirimizi çekiyoruz ve fiziksel değil. Evrenin bir şartı gibi. Dudaklarımızın kavuşmasına izin veriyoruz. Ellerimi saçlarında
kaybediyorum.
"Biraz daha içebiliriz sanırım. Bu bizim üçüncü yılımız ne de olsa"
Biraz daha sarhoş oluyoruz. Ve bi anda masmavi gözlü aşık olduğum adam gidiyor. Yerine o geliyor. Hayatımda kalbini bilerek kırdığım tek insan...
"Sen aşkı haketmiyorsun"