"ေကာ.......ငိုက္ေနတာလား......ဆရာမ စာသင္ေနတယ္ေလ........ေကာပင္ပန္းတယ္ဆိုရင္ ေနာက္ေန့အလုပ္မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္........"
"ဟမ္!!......ဘယ္ျဖစ္မလဲ?.....ေကာ မငိုက္ဘူး....."
ေရွာင္က်န္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနခ်ိန္တြင္ တစ္တန္းလံုး အသံမ်ားတိတ္သြားေသာေၾကာင့္
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကၫ့္လိုက္ရာ.........တစ္ခန္းလံုးကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဝိုင္းၾကၫ့္ၿပီး.......ရယ္ေန
ၾကသည္။ အေရ႔ွမွ စာသင္ေနေသာ ဆရာမက ေဒၚသထြက္လ်က္..........
"ရီေပၚနဲ႔ေရွာင္က်န္း ..........ညေနက်ရင္ ေက်ာင္းသံုးပတ္ပတ္ေျပးရမယ္.....ၾကားလာ!!"
"ဟုတ္....ကဲ့"
....................................................
"ေကာ ျမန္ျမန္ေျပး..........ေတာ္ၾကာအိမ္ျပန္ရင္ ေနာက္က်ေနမယ္.......ၿပီးေတာ့မိုးလည္း ရြာမလားမသိဘူး........"
.
.
."ေကာ.....တက္ .......ျမန္ျမန္ျပန္ရမယ္......."
"အင္းပါ....မိုးရြာေတာ့လည္းဘာျဖစ္လည္း.....ေကာ့မွာထီးပါ ပါတယ္......."
................................................
ေဝါ...ေဝါ.....ေဝါ......
"ေကာ......မိုးေတြတအားရြာေနတယ္.......စက္ဘီး နင္းလို႔ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး......."
"အင္း......အာ့ေတာ့ လမ္းေလ်ွာက္ရေတာ့မွာေပါ့....."
လမ္းအနည္းငယ္ေလာက္ေလ်ွာက္ၿပီးေသာ္......
"ရီေပၚ......ေကာတို႔ မိုးေရခ်ိဳးရေအာင္......."
"ဟာ!!!.....မျဖစ္ဘူးေလ........မခ်ိဳးခ်င္ဘူး ေကာရယ္...."
ရီေပၚစကားမွမဆံုးေသး........
ေရွာင္က်န္း ေစာင္းထားေသာ ထီးမွ လက္ျဖင့္ခံထားေသာ မိုးရည္တို႔ျဖင့္ ........ရီေပၚ၏
မ်က္ႏွာေလးအား လွမ္းပတ္လိုက္သည္။
"အား!! ေကာ....ဘာလုပ္တာလဲ?.......ကေလးလည္း
မဟုတ္ပဲနဲ႔ မိုးေရလာေဆာ့ေနတယ္........."
ရီေပၚစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ေအာ္လိုက္သည္ကို......ေရွာင္က်န္းက ရယ္လ်က္ ထပ္စျပန္ေလသည္။
ေရွာင္းက်န္းသည္......ရီေပၚအား
ေစာင္း ေပးထားေသာ ထီးေလးကိုမိမိဘက္သို႔ ေရႊ့လ်က္.......ရီေပၚအားမိုးေရ အနည္းငယ္စိုေစၿပီး
က်ီစယ္ေလသည္။
YOU ARE READING
ျမင္ႏိုင္မလား (Zg+Uni)
Fanfictionကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကို ဘာလို႔တစ္ခါေလာက္ေတာင္ ျမင္ေအာင္မၾကၫ့္တာလဲ ဟင္ .... ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္ က်န႔္ေကာ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိခဲ့လို႔ .... ကြၽန္ေတာ့ အေျခအေနက က်န္ေကာ့ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့လို႔.... အဲ့ဒါေၾကာင့္...
