[Zawgyi]
"ရီေပၚ.....ေရ......စာအတူတူက်က္ရေအာင္......."
"ဟမ္!!.......ဘာျဖစ္လို႔လဲေကာ......ခါတိုင္းေကာ တစ္ေယာက္ထဲ စာလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား......."
"မရဘူး......ေကာနဲ႔ စာက်က္မလား
မက်က္ဘူးလာ........စိတ္ဆိုးေအာင္ မလုပ္နဲ႔ေနာ္.......
မေခၚဘဲ ေနလိုက္မယ္.....ဘာမွတ္.....ဟြန႔္"
ေရွာင္က်န္းက ကေလးဆိုးပံုစံနဲ႔ ရီေပၚအား စာအတူတူက်က္ရန္ ခြၽဲေနေလသည္။
"ေကာင္းပါၿပီး ......ေကာရယ္.....က်က္မယ္..."
.
.$#_@&-$#@
..................................................
"ရီေပၚေရ......စာေမးပြဲ ေျဖရေတာ့မယ္......ေကာ စာမရေသးဘူး......ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?"
"ဟမ္!!ဟို ေန႔ကပဲ ေကာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စာအတူတူက်က္တယ္ေလ.......မရေတာ့ဘူးလား?.."
"ဟီ ..ဟီ...အဲ့ေန့က က်က္တာရတယ္.....
ဒီမနက္မွ ေမ့ကုန္တာ......."
"အဲ့ဒါဆို ေကာ ခုဘယ္လိုလုပ္မလဲ?..."
"ရီေပၚကလည္း......ေကာက ရီေပၚရဲ့ေဘးနားမွာ ေျဖရမွာေလ........ေကာ့ကို စာလွန္းျပေပါ့......"
.
.
.
စာေမးပြဲေျဖခန္းထဲတြင္ ေက်ာင္းသားအားလံုး စာကုန္းေျဖေနၾကေသာ္လည္း..........
ေရွာင္က်န္းမွာ က်က္ထားတဲ့စာက တိုးေပမဲ့လည္း....မမွတ္မိ......
မက်က္ထားတာကလည္း မရနဲ႔ ......
ရတဲ့စာကလည္း...... အစေမ့ေနလို႔.......
သူခမ်ာ တစ္ေယာက္ထဲ ဗ်ာမ်ားေန၍ 100မွာ 20မွတ္ဖိုးေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနေလသည္။
နာရီၾကၫ့္ေတာ့လည္း.......အခ်ိန္တစ္ဝက္က ကုန္ေနၿပီး......စာေတြကလည္း ေျဖရတာမ်ားသျဖင့္
ရီေပၚကိုလည္း......မေခၚရက္နဲ႔....စိတ္ျပတ္ေနခ်ိန္....
"ေကာ......စာရြက္ေပး....ျမန္ျမန္.....ေရာ့ ဒီစာရြက္ကိုယူ......."
ရီေပၚသည္ မိမိစာရြက္ကို ေရွာင္က်န္းအားေပး၍ ....
ေရွာင္က်န္း၏ စာရြက္ကို ကူေျဖေပးေနေလသည္။
....................................................
"ရီေပၚ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တာပဲ......ဒါေပမဲ့ ေကာ့ေၾကာင့္ ရီေပၚ အမွတ္အျပၫ့္ဖိုး မရလိုက္ဘူး......အာ့တာေကာ့ေၾကာင့္......ေကာ စာ ေသခ်ာမက်က္လို႔ ျဖစ္ရတာ......"
YOU ARE READING
ျမင္ႏိုင္မလား (Zg+Uni)
Fanfictionကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကို ဘာလို႔တစ္ခါေလာက္ေတာင္ ျမင္ေအာင္မၾကၫ့္တာလဲ ဟင္ .... ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္ က်န႔္ေကာ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိခဲ့လို႔ .... ကြၽန္ေတာ့ အေျခအေနက က်န္ေကာ့ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့လို႔.... အဲ့ဒါေၾကာင့္...
