6:00 AM
ရီေပၚ ......ဒီေန့မနက္ အိပ္ယာအေစာႀကီးႏိုးေနေလသည္။
မ်က္ႏွာသြားသစ္ရန္......မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေသာအခါ.......ၾကမ္းျပင္တြင္ ေျခာက္ေနေသာ ေသြးေျခရာမ်ားကိုေတြ့ေလသည္။ရီေပါ္ ္ စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ ထို ေျခရာမ်ားသြားသၫ့္ေနာက္ လိုက္ၾကၫ့္ရာ
ေရွာင္က်န္း၏ အခန္းေရ႔ွတြင္ ရပ္သြားေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ......အခန္းထဲတြင္ ေရွာင္က်န္းတစ္ေယာက္ ဘာမ်ားျဖစ္သနည္းဟု ....
ေတြးပူ၍ အခန္းထဲသို႔ ဝင္ၾကၫ့္ရာ...ၾကမ္းျပင္တစ္ခုလံုးလည္း.....
ေသြးကြက္မ်ားႏွင့္ျပၫ့္ေနေလသည္။ ေရွာင္က်န္းကိုၾကၫ့္ေသာ္လည္း.....ေျခေထာက္ဒဏ္ရာႏွင့္ ကုတင္ေအာက္တြင္ ေမ့ေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမ့ေနေသာ ေရွာင္က်န္းအား မ ခ်ီ၍ ကုတင္ေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ရီေပၚသည္ ေရွာင္က်န္း၏ ေျခေထာက္ဒဏ္ရာမ်ားအား သန႔္စင္ေပးၿပီး ဆရာဝန္ေခၚ၍ ဒဏ္ရာအား ေဆးထၫ့္ေပးေလသည္။
...........................
ဆရာဝန္ ျပန္သြားၿပီး ခဏျကာေသာအခါ........ရီေပၚ လည္း အခန္းထဲမွ ထြက္မည္အျပဳ ...
"ရီေပၚ......"
တိုးတိုးရွရွႏွင့္ ေခၚလိုက္ေသာ
ေရွာင္က်န္း အသံေၾကာင့္ ရီေပၚေျခလွမ္းမ်ားခဏတာ ရပ္တန႔္သြားေလသည္။
"ရီေပၚ......ေကာ့ကို မထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္.....ရီေပၚထားခဲ့ရင္.....ေကာ ေသရလိမ့္မယ္.....ေတာင္းပန္ပါတယ္....မထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္......"
ရီေပၚ....ေရွာင္က်န္းဟာ ေက်ာေပးထားရမွ ျပန္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ရာ.......
ေရွာင္က်န္း၏ မ်က္ဝန္းတြင္ မ်က္ရည္မ်ားကျပၫ့္လ်ွံၿပီး....အျပင္သို႔ ယိုက်လာေလသည္။နွုတ္ခမ္းမ်ားမွာလည္း ျဖဴဖပ္ဖပ္ႏွင့္......ေျပာခ်င္ေသာ စကားမ်ားကို အတင္းႀကိဳးစား ေျပာေနပံုရသည္။ရီေပါ္ ္ေရွာင္က်န္း၏ ပံုစံကို ျမင္ရေသာအခါ ....ရင္ထဲတြင္
ဆို႔နင့္ လာသည္။ ငိုေနေသာ ေရွာင္က်န္း၏ ပါးျပင္ထက္မွ မ်က္ရည္မ်ားကိုလည္း သုတ္ေပးခ်င္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း....လက္ေတြ့တြင္....ရီေပၚတစ္ေယာက္ ေရွာင္က်န္းကို ဂရုမစိုက္ပဲ.....အခန္းထဲမွ ထြက္သြားမိေလသည္။
.................................................
"ပါး........ကြၽန္ေတာ္ ပါးကို ေမးစရာရိွတယ္...."
YOU ARE READING
ျမင္ႏိုင္မလား (Zg+Uni)
Fanfictionကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကို ဘာလို႔တစ္ခါေလာက္ေတာင္ ျမင္ေအာင္မၾကၫ့္တာလဲ ဟင္ .... ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္ က်န႔္ေကာ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိခဲ့လို႔ .... ကြၽန္ေတာ့ အေျခအေနက က်န္ေကာ့ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့လို႔.... အဲ့ဒါေၾကာင့္...
