"ေကာ.......အခု ကြၽန္ေတာ္ ေကာ့ဆီကို ျပန္လာေနၿပီး.....ကြၽန္ေတာ့္ဘဝအတြက္.....
ေကာ့ ကိုပဲ လိုအပ္တယ္.....ၿပီးေတာ့ ရီေပၚဆိုတဲ့
ကြၽန္ေတာ္က...ေကာထားခဲ့ ခံရမွာကလြဲရင္ ဘာမွေၾကာက္တတ္တာ မဟုတ္ဘူး......တစ္ခုပဲ
ကြၽန္ေတာ့္ကို လူအားလံုးက စြန႔္ပစ္လို႔ရတယ္...ဒါေပမဲ့ ......ေကာကေတာ့ မရဘူး......ဒီလိုပဲ....ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ .....ေကာ့အနားမွာသာ......ေနခြင့္ရမယ္ဆိုရင္.....
အရာအားလံုးကို ....စြန႔္လႊတ္ႏိုင္တယ္....ေကာရယ္.."
ရီေပၚအေတြးမ်ားေနရင္း.......သူငွားစီလာေသာ တကၠစီကားေလးမွာ......ေရွာင္က်န္းတို႔ အိမ္ေရ႔ွကိုပင္ ေရာက္ေနေလၿပီျဖစ္သည္။
"က်န႔္ေကာ.....က်န႔္ေကာ....."
ရီေပၚအိမ္ေရ႔ွတြင္ ေရွာင္က်န္းအား ေအာ္ေခၚေနေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရီေပၚ၏ ေခၚသံေၾကာင့္ တံခါးလာဖြင့္ေပးသူမွာ ေရွာင္က်န္းေတာ့ မဟုတ္....ေရွာင္မားပင္ျဖစ္သည္။
"ေရွာင္မား!....ေကာေရာ....သူသားလာတာေတာင္ လာမႀကိဳဘူး.....ဟြန႔္!!......"
"ဪ.......သားရယ္ မင္းေကာကို....စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ကြယ္.....မင္းရဲ့ေကာက
သူ႔အခန္းထဲမွာပဲ......ခုရက္ပိုင္း အစားလည္းသိပ္မစားဘူး.....အခုလည္း
ေနမေကာင္းလို႔......အလုပ္ေတာင္မသြားႏိုင္ဘူး....."
"ဘယ္လို!!.....ေကာ ေနမေကာင္းဘူး...ဟုတ္လား ေရွာင္မား....."
"အင္း...."
ရီေပၚ ေရွာင္က်န္းေနမေကာင္းဘူးဟု ၾကားသည္ႏွင့္ ကျပာကယာႏွင့္ ေရွာင္က်န္းဆီသို႔ ေျပးသြားေလသည္။
ရီေပၚအခန္းထဲသို႔ ေရာက္ေသာအခါ အခန္းတံခါးကို ေနာက္ေၾကာ ေပးလ်က္ ထိုင္ေနေသာ....က်န႔္ေကာရဲ့ ျဖဴဖပ္ဖပ္ မ်က္ႏွာေလး ၊မ်က္လံုး ေထာင့္ နား မွာလည္း မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လ်က္၊ေနာက္ျပီး...ျဖဴဖပ္ေနေသာ ......ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္.....ရီေပၚနာမည္ကို ေခၚ၍ ေတာင္းပန္ေနသည္။
ရီေပၚ ....ေရွာင္က်န္း၏ ေနာက္ေၾကာဘက္မွ သိုင္းဖတ္လိုက္ေလသည္။ထို့ေနာက္........
"ေကာ.....ဘာေတြေျပာေနတာလဲ?....ဘယ့္သူ႔ကို ေတာင္းပန္ေနတာလဲ?......"
ရီေပၚ၏ အထိအေတြ့ေလးနဲ႔.... အသံေလးကိုၾကားေတာ့.....ေရွာင္က်န္း ရီေပၚအား
တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားေလသည္။မ်က္လံုးအိမ္မ်ားတြင္လည္း မ်က္ရည္မ်ားျပၫ့္လ်က္......ငိုေနသည္။
YOU ARE READING
ျမင္ႏိုင္မလား (Zg+Uni)
Fanfictionကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကို ဘာလို႔တစ္ခါေလာက္ေတာင္ ျမင္ေအာင္မၾကၫ့္တာလဲ ဟင္ .... ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္ က်န႔္ေကာ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိခဲ့လို႔ .... ကြၽန္ေတာ့ အေျခအေနက က်န္ေကာ့ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့လို႔.... အဲ့ဒါေၾကာင့္...
