7 Years of Adrian and Lauren

Love?

Lauren's POV

Nabusog kami sa pizza hahaha! "Hay,I'm so full!" Sabi ko kay Adrian. "Ako rin. Nakakapagod pala,pero worth it," tiningnan ko siya ng masama. Gago talaga 'to.

Kumuha ako ng tubig sa ref. Sumunod sa'kin si Adrian. "Ba't ka pa sumunod? Bibigyan din naman kita ng tubig eh," sabi ko sa kanya.

"Wala lang,gusto ko lang sundan ka," sabi niya sa'kin. Babalik na sana ako sa dining pero bigla niya ako hinila at hinalikan.

He put my arms around his neck at binuhat niya ako papunta dun sa space na malapit sa stove at slicing area.

Dun niya ako pinaupo but he's still kissing me. Nagulat ako kasi he removed his pants again. Bago lang namin 'to ginawa sa taas,tapos eto nanaman?!

"Hey Adrian,diba katatapos lang natin dun sa taas? Ano 'to?" "Wag ka na umangal. Gusto ko mag round 2 eh," ang bilis naman! Jusko!

Napakapit ako ulit sa kanya at napasabunot sa buhok niya. Sht. Ganun na ba kahibang 'tong boyfriend ko? Parang simula nung may nangyari sa'min sa Tagaytay ganito na siya.

"Bakit kasi ang sarap mo," taragis na lalaki 'to. Haha. Natawa ako sa sinabi niya. "Hay. How can I resist you Lauren?" Sabi niya sa'kin sabay haplos sa mukha ko.

Buti na lang natapos rin siya agad. Gusto ko na siyang pauwiin dahil baka maubos na namin ang lahat ng parte ng bahay kaka-sex. Jusko Adrian.

"Hoy,umuwi ka na nga. Baka lahat ng parte ng bahay namin maubos na natin eh," sabi ko sa kanya. "Osge. Uuwi na ako,napagod ako sa'yo eh," "Bakit parang kasalanan ko? Pinilit ba kita na galawin ako ngayon?" Sabi ko sa kanya.

"Joke lang haha. Uuwi na'ko,malapit na rin gumabi eh. I love you babe,see you bukas," sabi niya sa'kin and he kissed me sa forehead. Uhhh. "I love you too,ingat pauwi ha?" Then he waved goodbye sa'kin.

Naka dalawa kami ni Adrian dito sa bahay. Jusko naman. Sana umuwi na si mama,wala akong kasama eh.

——————-
Lumipas ang ilang araw na ganun si Adrian sa'kin. Everytime na may free time kami,he would always ask me to make out.

Hindi ko alam but it doesn't really feel right. Is this still love? Everytime I look at Adrian,parang hindi na siya yung bestfriend ko dati at boyfriend ko.

He looks different,very different. Parang mahal niya lang ako because of sex. Di naman ako laruan,but why do I feel like he's just playing with my feelings towards him?

"Babe," sinalubong niya ako sa harap ng gate. I just smiled a little. "Free ka ba mamaya?" Ayan nanaman siya sa mga tanong niya na yan.

"Bakit? Sex tayo?" Sagot ko ng diretso sa kanya. "Ayaw mo na ba?" "Putangina Adrian! Lagi na lang sex yung nasa utak mo! Alam mo,it makes me think na dapat di ako pumayag when we were in Tagaytay eh! Dapat di ko na lang binigay yung sarili ko sa'yo. You've gotten worse,and I hate you so much! Hindi na ikaw yung bestfriend at boyfriend ko. Ano bang nangyayari sa'yo?! Laruan lang ba ako para sa'yo?! Ginagago mo lang ako eh! I gave you my everything kasi sigurado na'ko sayo eh. Mahal na mahal kita Adrian but why do you make me feel like this?" Napaiyak na lang ako sa nararamdaman ko.

I left him there. Bahala siya. Di na'ko pumasok. Wala ako sa mood,baka bumagsak lang ako. I went home,crying.

Buti na lang umalis si mama,solo ko ang bahay. Iniwan ko si Adrian sa harap ng school. Bahala na siya. Right now,I'm full of regrets.

How I wish I could turn back time,na di na lang sana ako pumayag sa ginawa niya sa Tagaytay. That was supposed to be unforgettable but what happened?

I could've refuse sa mga halik ni Adrian,at sa mga pag-alok niya sa'kin na mag make out pero bakit hindi ko ginawa? Why did I let him use me? Sht. Ang gaga ko. Ang tanga-tanga ko!

I took a shower,feeling ko ang rumi kong babae. Mahal na mahal ko si Adrian kaya ko nagawang magpagamit sa kanya.

Ayokong hanapin niya yun sa iba kaya pinagbibigyan ko siya. Pero sumosobra na siya eh! Sex na lang yung habol niya sa'kin,wala ng lambing at pagmamahal di katulad dati.

I want to punch him in the face! Naiinis ako sa sarili ko. Sobraaaaaa! I screamed inside the bathroom,kasama yung mga patak ng luha ko. Ang bigat ng pakiramdam ko. Ayokong makita si Adrian,baka masuntok ko pa siya.

------------------------------

"Nak,dito si Adrian. Kausapin mo na siya. Sige na," kahapon pa nangungulit si mama sa'kin.

"Sige po,papasukin niyo na po siya," di ako naawa sa mukha niya,naawa ako sa nanay kong nangungulit. Ayoko na sya bigyan ng sakit ng ulo. "Anong kailangan mo?" Tanong ko sa kanya

"Gusto ko lang kausapin ka at mag-sorry," "Ahh. Okay," sabi ko sa kanya. Manigas siya. Wala akong gana sa pagmumukha niya.

"Hays. Lauren,I'm really sorry. I've been a real jerk. I admit that," "Dapat lang. Total jerk talaga," pagtataray ko.

He called me by my name again. Ang sarap pakinggan na tinawag niya akong LAUREN,not BABE. Pero di dapat ako marupok. "Sorry talaga. Naging hibang ako masyado sa nangyari sa'tin. I'm sorry if I made you feel na yun lang habol ko sa'yo," "Bakit Adrian? Hindi ba?" Ayan,di siya nakasagot.

"See. You can't even admit na yun na lang talaga habol mo sa'kin," ready na ako mag walk-out. Inaantay ko lang kung may sasabihin siya.

"Hays. How will I make this up to you? Gusto kong magbati tayo," Nag-isip agad ako ng deal.

"Sge. Wag mo'kong gambalain ng 2 weeks. No texts and calls,no chats,no kisses and especially,NO SEX," sabi ko sa kanya sabay taas ng isa kong kilay.

Syempre dapat mataray yung datingan. "Ha?" "Hakdog" "Aish. Lauren naman eh," shet kinililig ako but I have to contain myself! Gusto kita agad patawarin kaso wag na lang HAHAHAHAHA!

"Take it or leave it,ayaw kong nakikita ka,ang sarap mong suntukin,nanggigigil ako sa'yo," sabi ko sa kanya.

"Fine. I'll take it,mapatawad mo lang ako," sabi niya. Buti naman. "Sge,uwi ka na. Bye," umakyat na ako sa kwarto ko. Bahala siya.

He left. Mahal kita Adrian pero hindi pwede na lagi lang tayong ganito.

I don't know what's gotten into him but I know hindi ganun si Adrian. I want my man back. The man that I loved and not just the man I slept with.

Eto yung pinaka malaking away namin ni Adrian. And I've come to realize na andami naming differences.

Patient ako,siya hindi. He's always late! But I'm not. I always remember his appointments pero he's really forgetful. Ayaw ko ng nagmamadali pero siya gusto niya ng mabilisan. Sensitive ako pero he's not. Practical siya mag-isip pero ako hindi. I'm an introvert but he's so friendly. Childish siya magdesisyon,pero ako hindi. Napakaiksi ng pasensya ni Adrian sa mga bagay-bagay pero ako hindi. Hay. Nakakadepress.

Will we get through this? Ako palang ba nakakarealize ng differences namin? Will we go separate ways? Di ko na alam. Nakakapagod mag-isip ng patutunguhan. Sana lang this will work out. I don't wanna lose you Adrian.