Chapter 17-The Visitors

1.3K 43 3
                                    

Sine Amethyst

Stress na stress na talaga ako sa buhay ko! Hindi rin ako nakatulog kagabi ng maayos dahil sa Ken na yon.

Bakit kasi ganon sya? Kung kailan naman ayoko na say kanya, kung kailan tinigil ko na ang kabaliwan ko tsaka naman nya ako pinababalik sa kanya.

ANG GULO!

I can hear that my phone is ringing that's why I picked it up.

“Hello, sino to?”  Di na kasi ako nag-abalang tingnan ang name.

“Good morning sa best friend kong baliw” With those words, kahit di nya sinabi ang pangalan nya ay alam ko na. Napabangon ako sa higaan...

“Oh my gosh Hopieeeee. I miss you!” I said childishly. Kahit naman mean tong best friend ko ay miss na miss ko pa rin to.

“Pakihinaan ang boses puwede? ” Kahit di ko kita ay alam kong umiirap yon

“Bakit ka nga pala napatawag?” Tumayo nako at nagsimulang mag-ayos ng lulutuin sa breakfast. Tsaka na yung morning rituals. DUH, FOOD IS LIFE!

Kailangan pag tatawag may dahilan? Ganyan ka na porke may YUKI ka na” Asus ang bestfriend ko nagtatampo

“Gaga wag ka ngang magtampo, di bagay. Just go here in my condo unit, I'll cook kahit mag sleep over pa tayo” Then I chuckled. Miss ko na rin talaga ang bruha na to

“Ok, but I have a question. Pwede bang magsama ng iba?” Sino namang isasama nya?

“Sige, isa lang ba ang isasama mo?” Baka mamaya kasi magkulang ang stocks ng foods

“Dalawa bes, gotta go” Then she ended the call.

Say wakas magkikita na ulit kami ng best friend ko!


Pumunta ako sa mall para makabili ng stocks. Baka mamaya malakas pala kumain yung mga kasama ni Hopie.

I assured that I have enough supply for us. I bought 2 kilos of pork, ½ kilo of beef and 3 whole chicken.

I'm sure these are enough plus the veggies.


It's already passed 11 when I reach home. Mamaya pa namang hapon ang dating nila Hopie.

Gladly I am able to take out foods for me from a restaurant. Kung magluluto pa kasi ako ngayon ng sarili kong pagkain ay siguradong mahihirapan ako.

While eating I received a message from Yuki.

Got a surprise for you precious

That's his message.

Ano nanaman kayang pakulo ang meron pumasok sa isip ng isang to?




Around 6 to 7 pm, I heard my door bell ringing. Sina Hopie na 'to sigurado!

With a big smile plastered on my face, I open the door energetically.

“Come in Hopie sino nga pala yung kasa—” Nabitin ang lahat na dapat ay sasabihin ko “Hi Sine Amethyst” My jaw dropped.

Oh gosh!

Is this really happening?!

Hope Scenery and Stellvester Ajero holding each others hand! And beside them is  no other than Ken!


“What the fvck is happening in the world?!” Tanging nasabi ko nalang


Want You Back | FINWhere stories live. Discover now