[15] Fifteenth Scalpel

5.3K 118 3
                                    

Pampa-suwerte sa new-year! Heheheh!
Happy New year guys!


Napatitig lang si Macey sa kamay na nakalahad sa kaniya. Para ding tumigil ang paghinga niya, at the same time ay mabilis din ang tibok ng puso niya. Napakurap siya at unti-unting umangat ang tingin niya muli kay Jaxon. He's staring and waiting expectantly.

Her jaw slowly dropped. Unable to utter even a single word. Teka lang, kinikilig ako.

"What now?" tanong nito.

Nakatingin lang siya sa binata. She doesn't even know what to say. Gusto niyang maglupasay sa kilig. Parang nabuhay ang dugo niya hanggang kaduluduluhan ng buhok niya to the point na pakiramdam niya ay dala lang ng pagod niya ang nasasaksihan.

"For real...?" she asked.

Mas lalong kumunot ang noo ng binata. "What do you take me for? Hallucination?"

"Weh?" nasabi nalang niya ulit. Isa pa ulit.

Napailing nalang ang binata at inirapan. "In the count of three, I'll take everything bac—"

Mabilis pa sa alas-kuwatro niyang kinuha ang kamay ng binata at nakipagkamay. "Of course! Friends!" She said, then she grinned. She shook her hand against Jaxon. It was the first time. Her first. It feels surreal. His hand was soft and so big for her, but then, it fits against her hands as they shook hands to seal the friendship na si Jaxon mismo ang nag offer.

Pinagdaop niya pa ang dalawang kamay niya habang nasa gitna niyon ang kamay ni Jaxon. She smiled at him happily at Jaxon who's weirdly looking at him now.

"Friends..." She smiled at him, cheerfully.

"Yeah." He said flatly. Back to grumpy Jaxon, of course. He looked down to her hands. "Now my hand."

Napatiingin naman siya sa kamay nilang magkadaop. Hindi niya pa pala binibitawan. Halos na ayaw niya iyong bitawan dahil feeling niya ay magka-holding hands sila... but then, she doesn't want to push into limits at early. She let go of his hand at the same time, she kept her hands at herself.

Nagpatuloy nang kumain ang kasama niya kaya ganon din ang ginawa niya. She's too hungry, pero pinili niyang ibigay ang atensyon sa binatang kaharap.

"Jaxon!" She called him.

Mula sa pagkakahigop ng sabaw ng noodle soup, tumingin sa kaniya si Jaxon. "What?"

She put her left finger in a heart Korean shape. "Gracias!" She beamed.

"for what?"

She grinned. "For the friendship and..." she paused and put up her bowl. "for the food!"

"Tss."

"Sungit. Rupok naman." She whispered her last words to herself.

"Ano 'yon?"

She laughed nervously. Narinig pala 'yata. "Sabi ko, pogi mo. Nakaka-inlove ka lalo."

Masama itong tumingin sa kaniya. "Can you stop—"

"Let's be friends Macey. With no rules. With no limits. Plain Friends. I take everything back I said yesterday..." She mimicked Jaxon's voice earlier. Ayaw niya lang ipahalata masiyado pero kaya siya hindi nakapagsalita kaagad dahil kinikilig siya. Pinaningkitan niya ng mata ang binata. Halatang nang-aasar. "Now, tell me that you are sincere."

Umirap ito. "I wish, I'm not."

Natawa siya. "Nakokonsensya ang baby babe ko, or mamimiss ako pag di ko tinanggap?" She urged.

The Broken Scalpel [Ace Lucifer's Series Two]Where stories live. Discover now