Ps, I Miss you. ~A Marauders Fanfiction~

[3] Selene

Uitgeput loop ik mijn dorm weer in en trek ik mijn oortjes uit mijn telefoon. Voorzichtig haal ik mijn haar uit de staart. Mijn bruine lokken vallen met slag op mijn schouders. Vermoeid loop ik richting de badkamer. Eenmaal bij de spiegel schrik ik van het aanzicht dat ik zie. De wallen onder mijn ogen zijn dik. Het is vannacht met Sirius veel te laat geworden. Rond een uur of twee bedacht hij dat het een goed idee was om koekjes te gaan bakken in de keuken. Uiteindelijk hebben we al het koekdeeg opgegeten. Ik ben nog steeds misselijk. Maar het was gezellig en daar gaat het om.

Ik ben een ochtendmens, altijd al geweest. Onze eerste les vandaag is om negen uur en ik ging om zes uur al uit bed. Gelijk deed ik mijn sportkleding aan en ging ik rennen. Even afsluiten van de wereld. Het is een geweldig gevoel. De wind die door mijn haren waait en de zon die van ver op komt. Plus, het houd mijn conditie goed voor als het Quidditch seizoen weer begint.

Snel neem ik een douche. Terwijl ik naar mijn kast loop zie ik de andere meiden langzaam wakker worden. Uit mijn kast haal ik een korte broek en crop top. Terwijl ik zoek door mijn vesten, merk ik hoeveel er van Jason waren. We waren allebei fan van muggle kleren. Ze zitten lekkerder en zien er beter uit. Uiteindelijk pak ik een rood Adidas vest.

Lily komt naast me staan. "Goeiemorgen Seleen. Oh wow, hoeveel kleren heb je wel niet?!" Roept ze uit. Gelijk horen we geluiden van de bedden van Maddy en Marlene. Ik schiet in de lach, "Ook goeiemorgen Lils. Je mag wel wat lenen, als je er oké mee bent om een dagje geen uniform aan te doen." Ze kijkt twijfelend van mijn kledingkast naar haar uniform, "Ik doe dat wel een keer in het weekend." Ik haal mijn schouders op, "Jou keuze. Hey ik ga naar de common room, ik heb met James afgesproken." Ze werpt nog één twijfelende blik naar mijn kledingkast maar kijkt dan toch weer weg, "Ik ga wel mee. Ik moet toch nog een boek aan Remus geven."

Samen lopen we maar beneden, waar James al staat te wachten. Lily knikt zachtjes en loopt richting de jongens dorms terwijl ik naar James loop. "Hey James. Waar is de rest?" Hij krabt op zijn hoofd, "Niemand kon uit bed komen. Allemaal geen ochtend mensen. Maar wij kunnen wel vast naar het ontbijt gaan, als je dat wil?" Ik knik. Voor sirius was t vannacht waarschijnlijk ook te laat. Maar ja, "Let's go." Zeg ik en we kruipen het portret gat door. Richting het ontbijt.

-||-

"Hey weet jij toevallig waar ik me kan opgeven voor het Quidditch team?" Fluister ik naar James. We zitten naast elkaar in de history les. Hij kijkt gelijk met open ogen op, "Je speelt Quidditch?! Omg. Ik ben teamcaptain! Welke positie speel je?" Ik lach, "Beater. Jij?" Zijn ogen gaan nog wijder open, "We hebben nog een beater nodig!! Dan speel je samen met Sirius! Speelde je op Beauxbatons ook?" Ik grinnik, Sirius zei al precies hetzelfde. Alleen vraagt hij me nooit over Beauxbatons als ik er niet zelf over begin. "Of ik speelde? Man, wij speelde op nationaal niveau. Mijn broer en ik waren de beste beaters gekend in jaren." Gelijk besef ik wat ik zei. Het was wel de waarheid. Jason en ik waren geweldig samen. Met mijn vingers gekruist hoop ik dat hij er niet op in gaat. "Geweldig. Je móet op het team komen. Al moet ik je ernaartoe slepen. Je komt." Ik 'lach', "Doe geen moeite, ik speel vrijwillig."

-||-

Na een lange dag loop ik richting Dubledore's kantoor. Ik moest verplicht, als ik naar Hogwarts wou komen elke week een gesprek houden. Waaronder op mijn eerste echte schooldag. Zachtjes klop ik op de deur. En als ik op het punt sta opnieuw te kloppen, doet Dumbledore open, "Ah Miss Dawson, kom binnen." Ik loop langs hem heen naar binnen. Het kantoor is groot en overal hangen schilderijen. Dumbledore gaat op de grote stoel aan het bureau zitten, en kijkt vragend van mij naar de stoel aan de andere kant. Gelijk ga ik zitten.

"Dus, Selene, hoe is je eerste dag gegaan." Vraagt hij terwijl hij een boekje pakt. Gelijk krijg ik flashbacks van afgelopen vakantie. De bodem van mijn koffer zit helemaal vol met van die boekjes. Ik bijt op mijn lip, "Het ging oké. Alles is anders hier, maar dat is juist wel prettig." Dumbledore schrijft wat op, "We hebben je uniform binnen, maar hebben ook het advies gekregen om je te laten dragen wat je wil. Voor zelfuiting. Dus je kan het meenemen, maar je hoeft het niet te dragen."

Ik kijk naar het uniform, het is maar raar. Iedereen wil altijd dat we open zijn, eerlijk. Ze proberen ons te leren om uniek te zijn. Maar toch geven ze ons een uniform. Zodat we maar allemaal gelijk zijn. Een van de vele. Niks geks, niks raars, allemaal in een hokje. Perfect pas.

Ik kijk op, "Dankuwel. Wou u me verder nog ergens over spreken of was dat alles?" In het midden van mijn zin breekt mijn stem een beetje. Maar hij heeft het niet door. Niemand heeft het ooit door. "Nee dat was het. Vanaf volgende week vervolg je je gesprekken bij Professor McGonagall." Zegt Dumbledore. "Komt voor elkaar." Zeg ik en ik sta op.