Ps, I Miss you. ~A Marauders Fanfiction~

[13] Sirius.

Ik word wakker van een iemand die me schud. Even wrijf ik in mijn ogen. Voor me staat Selene. Ze heeft een lang nachtshirt aan. Ik ga een beetje omhoog zitten, "Selene?" Fluister ik zachtjes. Ze knikt. Mijn beeld word langzaam duidelijker. 'Haar' shirt is een oud Quidditch shirt van mij. Haar haar valt in zijn natuurlijke vorm naar beneden.

Dan schrik ik. Haar hals en nek zitten onder de rode vlekken. De doctor had erover verteld. De eerste tekens die te zien zijn, dat het echt naar achter gaat. Ik ga op de rand van het bed zitten en klop naast me.

"Nachtmerrie." Fluistert ze zachtjes terwijl ze gaat zitten. Ik sla mijn arm om haar heen. Ze laat haar hoofd op mijn schouder rusten. In stilte speel ik met haar haar. En na een poosje begint haar ademhaling dieper te worden.

Voorzichtig leg ik haar in mijn bed. Ik leg mijn deken over haar heen en glimlach zachtjes. Ik haal voorzichtig een extra deken en kussen uit de kast. Ik gooi het op de grond en ga liggen.

-||-

"Waarom doe je dit jezelf aan?" Ik kijk op van mijn spreukenboek. James staat voor me. "Doe mezelf wat aan?" Vraag ik terwijl ik mijn boek weg leg. Na die reis naar Frankrijk loop ik aardig achter op mijn huiswerk. Niet dat me dat wat boeit. Elke afleiding van huiswerk is goed dus ik ga in op James. Waarschijnlijk is het iets doms maarja.

"Verliefd op haar zijn. Ik zag haar in je bed liggen gisteren. Je hebt op de grond geslapen. Dit alles gaat je vermoorden. Ik hou van haar en ze is als een zusje voor me. Maar als ik haar verlies wil ik jou er niet bij verliezen." Zegt hij en hij gaat op zijn bed zitten. Ik schrik een beetje. Niet wat ik verwachte. Ik trek mijn shirt uit, "Je kan me niet vertellen dat ik gek ben. Dat weet ik wel." Zeg ik en ik trek een trui aan.

Hij gaat door op het onderwerp, "Je bent echt gek ja. Ga verder. Je helpt hier jezelf niet mee." Zegt hij. Ik sta op en ga tegen mijn bed aan zitten, "Weet ik." Hij zucht, "Je gaat niet stoppen hé?" 

Ik haal een hand door mijn haar, "Nee, ik ga niet stoppen nee.

Ik hou van haar, oké?

Als je zoekt voor het woord dat betekent, geven om iemand voorbij al het gewone en willen dat ze alles hebben wat ze willen, zonder ook maar te denken aan hoeveel het jou vernietigt... Het is liefde.

En wanneer je van iemand houd, dan stop je niet. Nooit. Dan maakt het je niet uit dat mensen rollen met hun ogen of je voor gek verklaren. Zelfs dan. Speciaal dan.

Want als ik op zou kunnen geven, als ik gewoon iedereens advies zou kunnen opvolgen en verder zou kunnen gaan en iemand anders zou kunnen vinden... Dan was het geen liefde geweest. Dan was het een ander inwisselbaar geweest, dat het vechten niet waard was.

Ik ga haar missen, dat weet ik, maar voor nu. Ik hou van haar, met alles wat ik heb." Zeg ik in een adem. James valt stil.

"Jullie verdienen elkaar." Zegt Remus. Ik had niet eens door dat hij de kamer binnen was gekomen.  James knikt zachtjes.