Ps, I Miss you. ~A Marauders Fanfiction~

[9] Selene

"Whooooooo!" James schreeuwt keihard uit het raam van onze limousine. Ja je ziet het goed, limousine. James en Sirius hebben een 'klein' reisje geboekt voor nieuwjaar. We zijn in fricking Newe York! In een limousine op oudejaarsavond. De jongens zijn in pakken en Lily en ik hebben gala jurken aan. Door mij gemaakt. Het voelt geweldig. We zijn maar met z'n 4e, James, Sirius, Lily en ik. Remus en Peter beide bij hun eigen familie. Maar toch.

Opeens voel ik de ondergrond van de weg veranderen en ik kijk uit het raam. We zijn op het strand. Ik hóu van het strand. Het gevoel van de wind door je haren, het zand tussen je tenen. Als je door het water loopt, voel je het water rustig tegen je benen slaan. En al helemaal in het donker. Het water glinstert door het maanlicht en het zand is een zwart mysterie. 

Sirius wist het. Hij denkt altijd aan de kleine dingetjes. Ik vlieg hem om zijn nek, "Dat je dat nog weet." Hij knuffelt me en glimlacht, "Altijd slimme."  Ik trek mijn hakken uit.

Zachtjes stap ik uit de auto. Het zand komt tussen mijn tenen. Het is een geweldig gevoel. Ik hoor het water al zachtjes stromen. Even kijk ik naar achter, Lily kijkt me glimlachend aan, "Ga, ik kom achter je aan." Ik ren het zand op, ik voel me een beetje doorzakken.

Sirius en James maken een groot kampvuur. Later de avond kijken we naar het vuurwerk. Het was een geweldige avond. We sliepen maats het vuur. En 's morgens stapte we in een auto, op weg naar het volgende jaar, de volgende stap.

-||-

"We gaan er weer tegenaan." Zeg ik en ik plof neer naast Sirius. We zitten voor de kachel in de common room. School is weer begonnen. "Yep. Maaaaaaar, ik weet dat we moeten leren en dat soort dingen, maar zullen we iedereen bij elkaar halen en chocolademelk gaan drinken in de keuken?" Zegt Sirius en hij schud me heen en weer, "Alsjeblieeeeefttttttt." Ik schiet in de lach, "Kleuter. Komop jij haalt Remus, Peter en James, ik haal Lily."

Ik schiet in de lach, "Nee Remus, chocolade is níet een van de levensbehoeften." Remus kijkt me verontwaardigt aan, "Nou, zou jij kunnen leven zonder chocolade? Ik niet hoor, proef deze." Hij gooit een stuk chocolade naar me toe. Ik neem onzeker een stukje. Het proeft vreemd. Even kijk ik naar het etiket en ik schiet in de lach, "Remus! Je kan niet vodka chocolade meenemen elk moment van de dag! Je bent klassenoudste nota bene!"

"Hey uh schatjes? Ik wil jullie chocolade gesprek niet onderbreken, maar ga ik toch wel doen. Gaan jullie mee zwemmen?" Sirius staat achter ons, met zijn haar in een knot. Even kijk ik Remus aan, die een grote hap van zijn chocolade neemt, "Waar willen jullie gaan zwemmen? Om een uur 's nachts?" Zegt hij en haalt een hand door zijn haar. Sirius krijgt ene geniepig lachje op zijn gezicht, "In het meer!" Roept hij blij. Mijn mond valt open. Maar langzaam begint het plan te dagen. Lily heeft natuurlijk net een spreuk gezet over het water. En James had begin deze avond iets in de drankjes van de leraren gedaan. Ze hebben het allemaal uitgeplant. Behalve Remus dan, die lijkt net zo verrast als ik.

Ik sta op, "Laten we gaan!"

-||-

"Holy moly, Remus die chocolade van jou is veel te sterk. Hoe heb jij er geen last van? Mijn hoofd bonkt!" Zeg ik en ik wrijf over mijn voorhoofd. Remus geeft me zonder uit zijn boek op te kijken een drankje aan, "Peter maakt het altijd voor ons. Werkt goed." Ik sla het in een keer achterover. We zitten met de hele groep aan het ontbijt. Op een of andere manier zijn Lily en ik na de vakantie een deel geworden van 'De Marauders'. Het ging geleidelijk aan, en het is niet vreselijk. Ze zijn gezellig en als familie. Lily doet alsof ze het vreselijk vind, maar eigenlijk heeft ze het super naar haar zin. En zij en James gaan ook goed de laatste tijd, wat me erg blij maakt.

"Hey Peter?" Vraag ik zachtjes tegen hem. Terwijl de rest allemaal doorpraat. Hij kijkt op van zijn eten, "Ja?" Zegt hij verbaast. Ik praat van alle mensen in de groep het minst met hem. Maar dat moet veranderen. We leven te veel langs elkaar heen. Met kleine stapjes komen we allemaal wat dichter bij elkaar. "Wil je me leren schaken?" Vraag ik, en hij kijkt blijer dan hij zou horen te zijn.