strangers //cockles ✔️

12

Jensen'in gözlerinde endişe ve korku dolu bir ifade belirdi. "Dani olmalı, ne yapmalıyım bilmiyorum."

Misha hızlıca toparlanırken, onunda yüzünde okunmaz bir ifade vardı. "Üzerini düzelt, sonra da saçını. Ben bi köşeye geçip uyuyor gibi yapacağım, benim hakkımda bişeyler uydur ve bir bahaneyle evden çıkar onu. İşler daha da garipleşmesin."

"Pekala," dedikten sonra Jensen pantolonu, gömleğini düzeltti. Aynadan dağılmış saçını düzenledi ve ne olur ne olmaz biraz parfüm sıktı, o sırada zil bir kez daha çaldı. Jen hızlı adımlarla kapıya ilerlerken Misha yatağa yayıldı.

"Hoşgeldin bebeğim."

"Kapıda beni çok beklettin," dedi Dani. "Lavobada mıydın?" Ardından cevap beklemeden dudaklarına uzandı. Jensen öpüşmeyi mümkün olduğunca kısa tuttu çünkü artık bu öpüşün doğru hissettirmediğinin daha da farkındaydı. Mish'le olan gibi değildi. Üstelik az önce onunla yaşadıklarından sonra Dani'yi öpmek midesinin bulanmasına da sebep oluyordu. Neden mi? Çünkü bu ikisine de ihanet demekti. Çifte ihanet. Ne pislikti ama!

Dani içeri geçtiğinde bavulu görünce soru soran gözlerle Jensen'a döndü. İşte pislik olduğunun bir başka kanıtı, yalan söyleyecekti.

"Bir arkadaşım bende kalacak, bir süre. Dizi için konuk oyuncu seçmelerine katılacak. Misha, sana önceden bahsetmiştim."

Danneel "Hayır bahsetmedin," dedi. "Senin evinde kalacak kadar samimi bir arkadaş, ama adını bile duymadım. Bana söylemediğin bir şeyler mi var?"

Jensen'ın çözülme noktası buydu. Yüzüne karşı bu kadar kötü olmak zordu. O uzaktayken sanki telefondaki bir sesten ibaretti, ama şüpheci bakışlarla kendini süzerken, yapamayacaktı. Aylarca verilen emek ve güzel anlar uğruna, anlatmaya karar verdi.

"Bak, Dani. Böyle olduğu için üzgünüm ama Misha aslında benim arkadaşım değil, onunla ben--"

"Süper dostlarız, değil mi Jenny Boy?" Misha boğuk çıkan sesiyle kapıda duruyordu, Jensen'i böldüğü için gayet memnun görünerek. "Sadece onunla uzun süredir aramız kötüydü, yeni barıştık sayılır. Büyük ihtimalle o yüzden benden bahsetmemiştir. Gerçi benim gibi bir sevimlilikle nasıl küs kalabildi anlamış değilim." Omuzlarını silkip sırıtarak Jensen'a baktı.

Danneel'inde yüzünde bir gülümseme belirdi. "Merhaba Misha, Ben Dani. Jensen'ın sevgilisiyim. "

Misha elini sıkmak için öne çıkarken "Biliyorum. Senin hakkında çenesi o kadar düşük ki, barıştığımızdan beri tek konu sensin. Kalbini tamamen ele geçirmişsin."

Bu sözler Dani'nin çok hoşuna gitmiş gibiydi. Uzanıp Jensen'dan bir öpücük daha kaptı. "O da benimkini kaptı, ilerde onun çocuklarını doğuracağım."

Ardından gülmeseydi, Jen kesinlikle 'o kadar ileriyi düşünmeyelim bence' tarzı bir konuşma yapacaktı. Ama belliki şakalaşma modundaydı herkes.

"Birinin adı Misha olsun, bu beni onure eder. Ayrıca ben yakınlarda değilken bile Jen'le uğraşabilecek ufak bir versiyonum olur."

Danneel yine güldü, anlaşılan Misha'yı sevmişti. Gerçi kim sevmezdi ki? Jensen durumu kurtarmaya çabalayarak dışarda kahvaltı etmeyi teklif edecekti ama Misha yine ondan önce davrandı.