Κεφάλαιο 15

1.3K 83 40
                                    

Σιγά σιγά όλοι οι φοιτητές επέστρεφαν απο τα σπίτια τους και προσπαθήσουν  να βάλουν σε μια οργάνωση το διάβασμα τους.

Δυο εβδομάδες χαλάρωσης ήταν αυτές λογικό όλοι να θέλουν να βάλουν σε σειρά τις υποχρεώσεις τους.

Όλα είχαν επιστρέψει στην καθημερινότητα τους. Οι μαζορετες aka πουτ@νες του Κολλεγίου τρίβονται πανω στα bad boys.
 

Παντως αν επρεπε να δωσω βραβειο σε μια πουτ@να και ενα bad boy αυτοί θα ήταν ο Αλέξανδρος και η Νάντια ακόμα δεν ήρθαν διαδόθηκαν  νέα απο ενα κορίτσι του πρώτου έτους   που τους ειδε να γαμιούνται μέσα στις ντουζιέρες.

Και το καλυτερο ο ηλιθιος ανεβασε στο instagram να τραγουδάει μαζί (αθλια τραγούδαγαν ολοι)με τους φίλους του τα κάλαντα στο πεζόδρομο στην Πάτρα φορούσαν όλοι κόκκινους σκούφους και κρατούσαν τρίγωνα

1.123 Προβολές και καμία διακοσαριά  σχόλια να του λέμε πόσο όμορφος,θεος και ωραίος είναι.

Θα ξεράσω...

Η Μάρθα απο πότε που εφτασε ο Χρήστος με έχει γράψει στα παλιά της τα παπούτσια, όλη μέρα φασώνονται, παίζει να έχουν ανταλλάξει μια ντουζίνα σάλια.

Εγώ πάλι κάθομαι και κρατάω το φανάρι και διαβάζω μανιωδώς για την εξεταστική.Μονο μια φορά βγήκα αυτές τις ημέρες για καφέ με τον Γιώργο.

Τώρα κάθομαι στην τραπεζαρία και πίνω τσάι μονο λίγα παιδιά υπάρχουν μέσα στον χώρο αφού είναι μονο εφτά και μισή το πρωί. Εχω κολλήσει σε ενα SOS κομμάτι στην φιλοσοφία που είπε ότι θα μας βάλει σίγουρα.

《Έλεος πάλι διαβάζεις ρε Ελβιρα》μου  είπε μια νυσταγμένη Μάρθα που εμφανίστηκε μπροστά μου με έναν καφέ στο χέρι.

《Αντιθέτως με εσένα εγώ θα γράψω καλά》της είπα και αφησα κάτω το βιβλίο.

《Η ζωή μας δεν καθορίζεται μονο απο αν θα περάσουμε τα μαθήματα》είπε και ήπιε μια γλουλιά απο τον καφέ της.   

《Έχεις λίγο δίκαιο... Αλλά θέλω να ειμαι καλή μέχρι τέλους στα μαθήματα》

《Άμα αυτο σε κάνει χαρούμενη》 είπε και άνοιξε το κινητό της.

Μια ησυχία απλώθηκε μεταξύ μας και για αυτο συνέχισα να διαβάζω.
Όμως η μοίρα δεν ήταν με το μέρος μου γιατί κάποιοι έκατσαν στο τραπέζι μας.

Ο ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΉΣΤΌΣ

Αααα δεν σας είπα τώρα που η Μάρθα τα έχει με τον φιλο του ηλίθιου μερικές φορές έρχονται και κάθονται μαζί μας.

《Βρήκα και άλλον λογο για να σε λέω λεμόνια》 μου ανακοίνωσε το ζαβό που κάθησε δίπλα μου.

《Ο οποίος είναι ;;》

《Επειδή είσαι φυτό όλη την ώρα σε βλέπω με έναν βιβλίο στο χέρι》

《Ενώ εσυ αυτές τις ημέρες βλέπω προπονήθηκες παρα πολυ στο γαμήσι》 του απάντησα ειρωνικά

《Τι έγινε Ελβιρα ζηλεύεις που δεν είσαι στην θέση των κοριτσιών που πηδάω άγρια ;;》με ρώτησε χυδαία.

Το μονο που έκανα εκείνη την στιγμή είναι  να τον χαστουκίσω τόσο δυνατά που το κεφάλι του γύρισε 180 μοίρες.

《Εεεει》φώναξαν σοκαρισμένοι η Μάρθα και ο Χρήστος, εγώ τους αγνόησα και σηκώθηκα όρθια.

《ΕΜΈΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΞΑΝΑΒΆΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΊΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ  ΣΟΥ ΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΊΞΟΥΝ ΤΑ ΠΌΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΙΣ 1234》

Όλοι η τραπεζαρία μας κοίταζε, περίμεναν τι θα κάνεις ο Αλέξανδρος.
Γύρισε αργά το κεφάλι του προς το μέρος μου, τα μάτια του δεν τα είχα δει πιο μαύρα απο πότε ,φλέβες  είχαν πεταχτεί στο λαιμό του και τελείως αιφνιδιαστικά κοπάνησε το χέρι του στο τραπέζι τόσο δυνατά που το τσάι μου έπεσε κάτω και άρχισε να χύνεται στο καθαρό πάτωμα της τραπεζαρίας

《ΕΜΈΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΞΑΝΑΧΤΎΠΗΣΕΙΣ  ΚΑΤΆΛΑΒΕΣ ;》ούρλιαξε μέσα στο πρόσωπο μου και σηκώθηκε και αυτός απο την θέση του.

Εγώ τον έφτυσα στα μούτρα και όλα τα αγόρια άρχιζαν να σφυρίζουν απο την κίνηση μου ένας φώναξε.

《Είσαι άγρια μου αρέσεις》

Ο Αλέξανδρος πήγε να μου επιτεθεί αλλά τον κράτησε ο Χρήστος.

Σε ταχύτητα φωτός μάζεψα τα πράγματα μου και έφυγα απο εκεί κοπανόντας  την πόρτα.

Το τελευταίο που άκουσα ήταν τον Άλεξ να ουρλιάζει.
《ΚΑΙ ΣΕ ΕΊΧΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΚΑΡΓΙΟΛΑ 》

Και νόμιζα ότι τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα μεταξύ μας. Ο άνθρωπος είναι διπολικος πρώτα με λέει κάβλα και λέει ότι θα ήθελε να με πηδήξει και μετα λέει ότι με είχε για φιλη του.
Με έχει μπέρδεψει τόσο πολυ δεν ξέρω τι να κάνω πλέον με την πάρτη του...

Έτρεξα στις τουαλέτες γιατί δάκρυα άρχιζαν να τρέχουν στα μάτια μου και νόμιζα ότι δεν με μισούσε και τόσο όπως παλιά,τελικά ειμαι πολυ χαζή.

Αφου εριξα νερο στο ματια μου και ηρέμησα, αποφάσισα να παω προς στο αμφιθέατρο όπου είχαμε λογοτεχνία σίγουρα θα είναι και ο Αλέξανδρος εκεί...

Δυο μαθήματα έχουμε κοινά την λογοτεχνία και την ανάλυση τραγωδιών του Ομήρου.

Δεν θα χάσω εγώ το μάθημα μου για αυτο τον μαλακά... 

Συνεχίζεται...

Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα