Κεφάλαιο 31

1.4K 82 48
                                    

Ελβίρα pov

《Και τι δηλαδή σου είπε να γίνετε φίλοι μετα απο όλα όσα έχετε περάσει;;》ρώτησε θυμωμένα η Μάρθα.

Εγώ έσφιξα το φουσκωτό μπουφάν πανω μου γιατί έκανε πολυ κρύο σήμερα.

《Ναι εγώ όμως δεν τον βλέπω σαν φιλο,ελπίζω να μην βλέπει ούτε αυτός σαν φιλη,να μην εννοεί αυτά που μου είπε》είπα ονειροπόλα και η φιλη μου με κοπάνησε στο κεφάλι.

《Μην κάνεις όνειρα με μαλακές δεν θέλω να πληγωθείς》με προειδοποίησε.

Εγώ γύρισα προς το παγκάκι που κάθονταν αυτός και οι φίλοι του.
Ο Αλέξανδρος εκείνη την στιγμή κοίταζε προς τα εμάς αλλά μόλις είδε ότι τον κοιτούσα γύρισε αμέσως προς τους φίλους του.
Χωρίς να πει κάτι αλλο στους φίλους του,αρχίζει και προχωράγε στο πλακόστρωτο κοιτάζοντας τριγύρω του. Είναι σαν ενα αιθέριο πλάσμα να περπατά στην γη και να σκοτώνει κάθε ύπαρξη γύρω του,μονάχα με το θανατηφόρο του βλέμμα. Περπατά και σειεται ο τόπος. Όλα τα γυναικεία βλέμματα είναι πανω του. Προφανώς να έχει κατακτήσεις. Κάθε σπίθα αυτοπεποίθησης που αισθάνομαι αυτομάτως σβήνει.

Είναι πιο όμορφες απο εμένα αυτές...

《Εεεε που ταξιδεύεις πάλι;;》με ρώτησε η άλλη κουνώντας τα χέρια της μπροστά στο πρόσωπο μου.

《Πουθενά τι έλεγες ;;》

《Σήμερα η ομάδα του Άλεξ και του Χρήστου έχει αγώνα μπάσκετ με μια άλλη ομάδα Κολλεγίου θα πάμε ;;;》

《Μπορώ να αρνηθώ σε εσένα ;;》την ρώτησα ειρωνικά.

《Όχι》

《Τότε θα ερθω》της είπα και έφυγα απο εκεί...

[...]

Αφού ντύθηκα με απλές φόρμες,ήρθε η Μάρθα και με πήρε για να πάμε στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ.

Όταν φτάσαμε δεν μπορούσαμε να βρούμε θέσεις επειδή ήταν γεμάτα απο κόσμο. Τελικά κάτσαμε σε δυο θέσεις που ήταν πάνω-πάνω θα είχαμε τουλάχιστον καλή θεά.

Οι μαζορέτες με αρχηγό τους την Νάντια χόρευαν και φώναζαν συγχρονισμένα συνθήματα στην μέση του γηπέδου.

Η ομάδας μας κάθονταν στην εξέδρα, αναγνώρισα αμέσως την πλάτη του Άλεξ φορούσε ενα μπλε μπλουζάκι με το νούμερο 5.

Ενα παιδι πηγε τρεχωντας και αφησε ενα μικροφωνο μπροστα στην Ναντια...

《Γεια σας》τσιριξε χαρουμενα και μερικοι εκλεισαν τα αυτια τους απο το cringe μαζί τους και εγώ.

Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα