Κεφάλαιο 33

1.3K 77 53
                                    

{Ακούστε το τραγούδι επάνω είναι γαμάτο} και { προειδοποιώ αυτο το κεφαλαιο περιέχει σεξουαλικό περιεχόμενο διαβάστε με δίκη σας ευθύνη 🔞}

Για άλλη μια φορά πρέπει να παω στο δωματίου του Αλέξανδρου απορώ πως εμείς οι δυο θα καταφέρουμε να κάνουμε μια ολόκληρη εργασία για την Ιλιάδα.

Εγώ όταν τον βλέπω είναι σε έξαρση ολο το ψυχικό μου σύστημα.

Έφτασα εξω απο την πορτα του που έγραφε με μπρούτζινους αριθμούς 156.

Χωρίς καν να το σκεφτώ κατέβασα το πόμολο και μπήκα μέσα...Ούτε καν χτύπησα....

Αυτο που είδα με σόκαρε για άλλη μια φορά.

Ο Αλέξανδρος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι με κλειστά μάτια. Το τζιν μαζί με το μποξέρακι του ήταν κατεβασμένα και με τα χέρια του έπαιζε το οργάνο του.

Βαθιές ανάσες έβγαιναν απο τα χείλη που ήθελα τόσο να φιλήσω.

《Γαμώτο》μούγκρισε και αύξησε τον ρυθμό.

Ήταν τόσο καυλωτικό να τον βλέπω,κανονικά θα έπρεπε να φύγω ουρλιάζοντας αλλά δεν το έκανα είναι σαν αόρατα σκοινιά να με κρατάνε πάντα κοντά του.

《Ελ-》πήγε να πει αλλά έβγαλε έναν αναστεναγμό.

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολυ έντονα πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο ευάλωτο.

《Ελβιρα》φώναξε και έχυσε.

ΤΙ;;;;;
ΕΜΈΝΑ ΣΚΈΦΤΟΝΤΑΝ;;;

Όταν με είδε γούρλωσε τα μάτια του, μάζεψε πανω το παντελόνι του και σηκώθηκε γρήγορα

《Πόση ώρα είσαι εδώ ;;》

《Αρκετή》είπα και ξεροκατάπια τη ντροπή θεέ μου...

Ο λαιμός μου είχε ξεραθεί απο την ντροπή και απο τον γλυκό πόνο που ένιωθα ανάμεσα απο τα πόδια μου.

《Εσυ κόκκινησες 》παρατήρησε και μετα απο ενα δευτερόλεπτο χαμογέλασε αλαζονικά.

Άρχισε να με πλησιάζει επικίνδυνα και εγώ έκανα βηματάκια προς τα πίσω για τον αποφύγω.

Έλαααα όμως που συγκρούστηκα με την κλειστή πορτα.

Έσκυψε και ένιωσα την ζέστη ανάσα του στο αυτί μου

《Τι έγινε Ελβίρα σου άρεσε αυτο που είδες ;;》 με ρώτησε και πριν το αρνηθώ ξαναμιλήσε 《Απαντά ειλικρινά μωρο μου》και ενα ρίγος διαπέρασε την ραχοκοκαλιά μου.

《Ναι》απάντησα ξέπνοα δεν έχει νόημα να κρύβομαι.

Πήγε να με φιλήσει αλλά τελευταία στιγμή συνήλθα και τον έσπρωξα ελαφρά.

《Δεν είναι σωστό έχεις κορίτσι 》 του θύμισα και κοίταξα τα δυο του μαύρα διαμάντια.

《Με την Νάντια δεν είναι τίποτα σωστό με εσένα όμως είναι όλα...》είπε αινιγματικά και μπερδεύτηκα ακόμα πιο πολυ.

《Τι εννοείς;;》

Δεν είπε τίποτα απλώς πήρε το χέρι μου και το έβαλε πανω στην σηκώμενη του στύση. 《Εσένα σκεφτόμουν》είπε

《Το ξέρω》ψιθύρισα και ένιωσα τα πόδια μου να με εγκαταλείπουν απο την ηδονή που μαζεύονταν μέσα μου.

《Ναι μωρο μου με άκουσες 》συμπέρανε. Και απομακρύνθηκε...

《Συγκρατιέμαι για να μην σε πάρω πανω στο γραφείο, Έλα πάμε》είπε και άνοιξε την πόρτα

《Την εργασία δεν θα την κάνουμε;;》

《Όχι σήμερα》είπε και με τράβηξε έξω.

Συνεχίζεται...

Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα