Με κατέκλυσε μια μυρωδιά ποτού και τσιγάρου όταν πατήσαμε μέσα στο μπαρ που είδα απο την πινακίδα εξω ότι λέγεται "Ο φλεγόμενος Δράκος" που έμπλεξα Παναγία μου ;;;;
Εγώ ήμουν σαν κρυμμένη κατσαρίδα απο πίσω του ενώ αυτός χαιρετούσε τους πάντες μέχρι να φτάσουμε στην μπάρα.
Ένιωθα λες και μου τρυπούσαν 100 μαχαιριές στην πλάτη απο τον τρόπο που με κοίταζαν
Μάλλον θα αναρωτιούνται τι κάνω εγώ εδώ μέσα μαζί με τον Άλεξ.
《Εεεε Νεγρίδη έλα στο τραπέζι μας 》 του έκανε νόημα ενα παιδι γύρω στα 26 χρόνων, με βάμμενα κοντά μαλλιά μπλε.
《Ωραίος είναι...Αλλά όχι σαν τον Άλεξ 》ξανά πετάχτηκε το υποσυνείδητο μου και ασυναίσθητα τον κοίταξα. Τα μάτια του είναι σαν δυο κινούμενες άβυσσοι,τα καστανόξανθα μαλλιά του θέλω τόσο πολυ να τα χαϊδέψω και τα χείλη του είναι σαν απαγορευμένο φρούτο που θέλω να γευτώ.
Κούνησα πέρα δώθε το κεφάλι μου για να διώξω αυτές τις σκέψεις και προχωρήσαμε προς το τραπέζι που κάθονταν το στρουμφάκι και άλλοι δυο φίλοι του. Ο Άλεξ τράβηξε δυο σκαμπό και με έβαλε να καθίσω δίπλα του.
《Δεν θα μας συστήσεις την κοπέλα ;;》ρώτησε αυτός με τα μπλε μαλλιά και μου χαμογέλασε πονηρά
《Ναι λοιπόν απο εδώ είναι ο Ζήσης 》είπε ο Άλεξ και μου έδειξε το στρουμφάκι 《Αυτός είναι ο Ορέστης και ο Μιχάλης είναι αδέλφια δίδυμα 》είπε και τους κοίταξα μοιάζανε λιγάκι, αυτοί απλώς μου κάνανε ενα καταφατικό νεύμα ότι χαρήκαν που με γνώρισαν. 《Και τέλος η Ελβιρα 》 είπε και στους τρεις.
《Γοητευμένος》είπε ο Ζήσης και πήγε να μου φιλήσει το χέρι αλλά ο Άλεξ του το κοπάνησε μακριά. Μπράβο έκανε και κάτι σωστό μια φορά στην ζωή του.
《Είναι το κορίτσι μου》είπε ο Άλεξ και μου έσφιξε το χέρι κατω απο το τραπεζι για να μην πετάξω καμία μαλάκια. Άντε πάλι,πολυ κόλλημα έχει φάει με το χέρι μου αυτός ο άνθρωπος.
《Αααα συγγνώμη τοτε》είπε και καλά μετανιωμένος ο άλλος και ήπιε απο το ποτό του.《Ξέρει ότι εισαι-》πηγε να πει
《Όχι και ούτε θα το μάθει》γρύλισε ο Άλεξ.
Θύμωσα,πόσα μυστικά να μου κρύβει καλά και εγώ δεν παω πίσω του εχω πει πολλά ψέματα αλλά απαιτώ να μάθω που έχει μπλέξει.
Και επιπλέον με πιο δικαίωμα είπε ότι ειμαι κορίτσι του ;;; βέβαια καλύτερα που το είπε γιατί δεν θέλω να μπλέξω με αυτο τον τύπο φαίνεται ανώμαλος και φίδι κολοβό
《Που γνωριστήκατε;;》με ρώτησε
《Στο κολλέγιο》ψέλλισα
《Ωωω μπράβο》είπε και διέκρινα ειρωνεία στην φωνή του.
《Εσυ με τι ασχολείσαι;;》τον ρώτησα και άρχισαν και οι τρεις να γελάνε.
《Μην κάνεις τέτοιες ερωτήσεις 》μου ψιθύρισε το ζαβό στο αυτί αλλά τον έγραψα στα αρχίδια μου...τόσο απλά...
《Με βαπόρια στην Περσία ασχολούμαι》απάντησε γελώντας και μπερδεύτηκα ακόμα πιο πολυ πήγε να πει κάτι όμως...
《Τι θα πάρετε ;;》ρώτησε ναζιάρικα πιο πολυ τον Άλεξ μια σερβιτόρα που φόραγε κάτι ρούχα που δεν άφηναν και πολλά στην φαντασία...
《Δυο μπύρες 》πετάχτηκα εγώ και με κοίταξε ξινισμένα αυτή 《 Μπύρα δεν θες μωρο μου ;;》τον ρώτησα και του φίλησα γλύκα και πεταχτά το στόμα.
Αυτός σοκαρισμένος απο την κίνηση μου ξεροκατάπιε και δεν είπε τίποτα μονο με κοιτούσε.
《Την είπαμε την παραγγελία τώρα ΑΛΕ》είπα και της έκανα νόημα να φύγει.
《 Άγρια η δικιά σου 》είπε ο Μιχάλης απευθυνόμενος στον Αλέξανδρο.
《Ναι μου βγάζει σιγά- σιγά τα κρυμμένα τις χαρίσματα στην επιφάνεια》είπε σαρκαστικά και μου χαμογέλασε.
Έβγαλε μέσα απο την ζακέτα του ενα πακέτο τσιγάρα και μια μεταλλική αναπτήρα.
ΤΙ ΚΑΠΝΊΖΕΙ ;;; θα τον Ρωτούσα αλλά δεν θέλω να μας πάρουν χαμπάρι οι άλλοι ότι δεν είμαστε ζευγάρι.
《Δεν θα έρθει σήμερα ο Χρήστος;;》ρώτησε ο Ζήσης, τον ξέρουνε και αυτόν;;;,λογικό αφού είναι κολλητός του καζανόβα παντού μαζί θα πηγαίνουν.
《Όχι είχε κάτι δουλειές 》απάντησε και άναψε ενα τσιγάρο και ρούφηξε μια μεγάλη δόση απο τον καρκίνο.
《Καλά》είπε και στράφηκε σε εμένα τον στρουμφάκι
《Που είχαμε μείνει πριν που μας διέκοψε η σερβιτόρα ;;》με ρώτησε 《ότι ασχολείσαι με βαπόρια στην Περσία 》του είπα ειρωνικά εγώ και ήπια απο την μπύρα μου όταν τις άφησε η σερβιτόρα πανω στο τραπέζι χωρίς να πει τίποτα
Ας έλεγε και δεν θα είχε μαλλιά τώρα...
《Ναι τα καλύτερα βαπόρια της αγοράς 》είπε και έβγαλε απο το δερμάτινο σακάκι του σακουλάκια με χασίς. 《Αυτο είναι το καλύτερο μπορείς να ταξιδέψεις και στους γαλαξίες άμα το πιεις,το ξέρει απο πρώτη φάση το αγόρι σου 》και μου έδειξε ενα σακουλάκι με σκούρο χόρτο μέσα και εγώ αναγούλιασα.
Κοίταξα με απογοητεύση τον Άλεξ δεν το πιστεύω ότι παίρνει ναρκωτικά, όχι και αυτός γιατί σε εμένα...
《Κοφτό》του φώναξε του Ζήση και του πέταξε τα σακουλάκια στα μούτρα.
Άρχισαν να βγαίνουν δάκρυα στην θύμηση του Χαβιέρ να είναι αναίσθητος στον καναπέ με μπηγμένη την ένεση στο χέρι. Άμα πάθει τίποτα και ο Άλεξ δεν θα το αντέξω.
Χωρίς να πω τίποτα έφυγα σαν κυνηγημένη και χωρίς να χάσει χρόνο με ακολούθησε απο πίσω.
Συνεχίζεται...
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου
Fanfiction《Τι είναι αυτά ;;》τον ρώτησα με θυμό και έδειξα τις πιπιλιές που έχει στον λαιμό του. 《Με απάτησες;;》τον ρώτησα με ένταση στην φωνή μου Με κοίταξε με ενα απολογητικό βλέμμα... [...] 《ΜΟΥ ΈΛΕΓΕΣ ΨΈΜΑΤΑ》τσίριξε με δάκρυα στα μάτια και την κόλλησα στο...
