'သခင်လေး လာပြီ.....'
စံအိမ်ထဲမှ လူအားလုံး ကိုယ်စီဦးညွတ်လျက်သား။
'ကျွန်တော်ပင်ပန်းလို့နားချင်ပြီ ဘာသံမှ မကြားချင်ဖူး.......'
'ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်လေး......'
ပြတ်သားပြီး ခပ်ဩဩအသံကြောင့် ဘာရယ်မဟုတ်သိချင်စိတ်ဖြင့် မသိမသာလေး ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တော့ taehyung တစ်ယောက် ကိုယ့်မျက်လုံးတောင် ကိုယ်မယုံနိုင်ပေ။
ခန့်ငြားသည်ဆိုရုံထက်ပိုသော သခင်လေး။နက်မှောင်သော ဆံပင်ကိုဘေးခွဲသပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ဖြီးသင်ထားသည့်အတွက် ခန့်ငြားမှုက ပိုပြီးအထင်အရှား။ခန္ဓာကိုယ်ကစ ကျစ်လျစ်တောင့်တင်းနေသည်။
'အစေခံက သခင်ကိုဘယ်လို ဦးညွတ်ရမလဲဆိုတာ ကောင်းကောင်းသင်ပြမထားဖူးလား အိမ်တော်ထိန်း....'
ထိုစကားသံအဆုံး သူချက်ချင်းပင် ခေါင်းကိုငုံ့လိုက်သည်။သေချာပေါက် သူအပြစ်ပေးခံရတော့မည်။သူကိုယ်က စပ်စုတာ။နောက်လည်း မြင်ရမှာပဲကို ရောက်ရောက်ခြင်းပင် သခင်ကို စိတ်ညစ်ညူးအောင် လုပ်မိပြီ။
'တောင်းပန်ပါတယ် သခင်လေး ရောက်ရောက်ချင်း စိတ်ညစ်သွားရပြီ........'
'စိတ်ညစ်ပြေအောင် ခင်ဗျားလုပ်သင့်တယ် မထင်ဖူးလား.......'
'ကျွန်မ taehyungကို အပြစ်ပေးလိုက်ပါ့မယ် သခင်လေး.....'
'taehyung လား မော့စမ်းပါအုံး.....'
သခင်လေး၏ စကားအဆုံးသူမေ့ာကြည့်လိုက်တော့ စူးရှသော အကြည့်က ဒိုင်းခနဲ။သူ့ကို အချိနိတော်ကြာ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လာသော သခင်လေးကြောင့် မနေတတ်တော့ပေ။သခင်ဒီလိုကြည့်လာပုံထောက်ရင် သေချာတယ် သူ့အတွက်ကောင်းသောအရာဖြစ်မလာနိုင်ပေ။
ဘာအသံမှ ထွက်မလာပဲ taehyungငယ်ကို စူးစိုက်ပြီးကြည့်နေသောကြောင့် ဧည့်ခန်းထဲရှိလေထုဟာ တိတ်ဆိတ်လျက်။သူတို့သခင်လေး၏ တိတ်ဆိတ်နေမှုကြောင့် yoongi အပါအဝင် အစေခံအားလုံး taehyungငယ်အပေါ် စိုးရိမ်နေကြသည်။ဘာကြောင့်ဆို သူတို့သခင်လေး ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းက မကောင်းသော အရာ၏ရှေ့ပြေးနမိတ်ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။
