Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 6

Zawgyi
~~~

အိမ္အေပၚထပ္ေလွကားကေန 'သူသူ'ပန္းေရာင္ဂါဝန္ေလးဝတ္ၿပီးဆင္းလာသည္။ျပင္ဦးလြင္မွာ႐ွိတဲ့ သူမရဲ႕ငယ္ငယ္တုန္းကဆရာႀကီးရဲ႕အသက္၆၀ျပည့္ေမြးေန႔ကိုသြားရမွာပါ။

"ငါ့ေျမးေလးကလွလိုက္တာ...တစ္ေယာက္တည္းမသြားေစခ်င္ဘူးကြယ္...'ႏိုင္ႏိုင့္'ကိုေခၚသြားပါလား"

"ဟာ ဘြားကလဲ...သား ခ်ိန္းထားတာ႐ွိတယ္"

ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲမွာ အဘြားနဲ႔'ႏိုင္ႏိုင္'ထိုင္ေနၾကသည္။

"ေျပာမေနပါနဲ႔ ဘြားရယ္...သူ႔အတြက္ေတာ့ အစ္မထက္သူငယ္ခ်င္းေတြကပိုအေရးႀကီးေနတာေလ...သူမပါလဲကိစၥမ႐ွိပါဘူး...ဦးေလးနဲ႔သြားမွာပဲဟာ...ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ ဘြား... 'သူသူ'ခ်က္ခ်င္းျပန္လာမွာပဲဟာ"

"ေအးပါကြယ္..ခရီးကနည္းနည္းေဝးေတာ့ ဘြားကစိတ္ပူလို႔ပါ...ေကာင္းေကာင္းသြားၿပီးေကာင္းေကာင္းျပန္ခဲ့ေနာ္...ဘြားကႏႈတ္ဆက္တယ္လို႔လဲ ဆရာႀကီးကိုေျပာလိုက္ဦး"

"ဟုတ္"

"ေက်ာင္းအတြက္ လိုအပ္တာ႐ွိရင္လဲလွမ္းေျပာပါလို႔...ကူညီဖို႔အသင့္ပဲလို႔ေျပာလိုက္ဦးေနာ္ ေျမး"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဘြားရဲ႕...တာ့ တာ"

                             ******

ျပင္ဦးလြင္ကဆရာႀကီးရဲ႕အိမ္ေရာက္ေတာ့ 'သူသူ'ထိုင္ကန္ေတာ့ၿပီး ဆရာႀကီးနဲ႔စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာေနသည္။စကားေျပာၿပီးေနာက္ 'သူသူ' မုန္႔စားရန္ျခံထဲသို႔ဆင္းခဲ့သည္။

ေမြးေန႔ပြဲကအိမ္ထဲမွာမဟုတ္ဘဲ ျခံထဲမွာက်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းလုပ္တာျဖစ္သည္။ေကြၽးတာကေတာ့ ေဖ်ာ္ရည္နဲ႔ကိတ္မုန္႔ ဘူေဖးျဖစ္ပါသည္။ကိုယ္တိုင္ယူစနစ္ဆိုေတာ့ 'သူသူ'ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ကိတ္မုန္႔ေလးေတြကို တစ္ခုခ်င္းေရြးယူေနသည္။

                               ******

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ။

ဒီဆရာႀကီးက'ေသာ္ေသာ့္'ဆရာအရင္းႀကီးျဖစ္ေနေတာ့ 'ေသာ္ေသာ္'ပါဒီကိုေရာက္ေနပါတယ္။'ေသာ္ေသာ္'ရဲ႕မိဘေတြကျပင္ဦးလြင္ကျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူမေက်ာင္းၿပီးတဲ့အထိဒီမွာပဲေနခဲ့တာမဟုတ္လား။ၿပီးေတာ့ ဆရာႀကီးရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသမီး ဆရာဝန္မေလး'ႏြယ္ဒါလီ'က'ေသာ္ေသာ့္'ရဲ႕အခင္မင္ဆံုး၊အခ်စ္ရဆံုးသူငယ္ခ်င္းပါပဲ။