Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 30

Zawgyi
~~~

"လက္ထပ္ပြဲကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ေနာ္"

"ႏွစ္ေယာက္စလံုးခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾက...လက္ထပ္ၿပီးၿပီဆိုၿပီး အခ်ိဳးမေျပာင္းနဲ႔ေနာ္ 'ေမာင္ဘုန္း'...ေအး.တစ္ခုခု'ကလ်ာ့'ကိုအႏိုင္က်င့္တဲ့သတင္းၾကားလို႔ကေတာ့ ငါနဲ႔အေတြ႔ပဲေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္ အစ္မကိုေၾကာက္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္ လံုးဝလံုးဝအႏိုင္မက်င့္ပါဘူးဗ်ာ"

ခ်စ္သူျဖစ္တာ၆လျပည့္တဲ့ေန႔တြင္ ေမာင္ဘုန္းနဲ႔ကလ်ာတို႔မဂၤလာေဆာင္ၾကပါသည္။သူတို႔မဂၤလာပြဲကို ေသာ္ေသာ္ႏွင့္သူသူတို႔တက္ေရာက္ၿပီးဂုဏ္ျပဳေနၾကတာပါ။

"အစ္မ...အစ္မတို႔ေကာဘယ္ေတာ့စားရမွာလဲ...ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္မယ့္ေန႔ကိုေမ်ွာ္လင့္ေနတယ္ေနာ္"

'ေသာ္ေသာ္'တို႔ထိုင္ေနတဲ့စားပြဲမွာလာဧည့္ခံရင္း 'ေမာင္ဘုန္း'က 'ေသာ္ေသာ့္'ကိုတိုးတိုးေလးကပ္ေျပာၿပီးစေနသည္။သူမတို႔ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကို ေမာင္ဘုန္းကလြဲလို႔ က်န္တဲ့လူေတြအကုန္လံုးမသိေသးဘူးမဟုတ္လား။

"သူမ်ားေတြၾကားကုန္ေအာင္လို႔...ေတာ္စမ္းေနာ္ 'ေမာင္ဘုန္း'...ငါ့ကိုလာလ်ွာမ႐ွည္နဲ႔"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ"

ခဏၾကာၾကာေနၿပီးေနာက္ သူမတို႔ျပန္ၾကရန္ကားဆီထြက္လာခဲ့ၾကသည္။

"ဒီေန႔ 'ကလ်ာ'ကအရမ္းလွေနတယ္ေနာ္"

"အင္း.ဟုတ္ပါ့"

"သူတို႔ေတြအရမ္းေပ်ာ္ေနၾကမွာပဲေနာ္"

"အင္းေပါ့...ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔လက္ထပ္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္မွာေပါ့...ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ႐ွိႏိုင္မယ္မထင္ဘူး 'ေသာ္ေသာ္'ေတာ့"

"အင္းေနာ္...ဒါနဲ႔ ေသာ္ေသာ္..."

"အင္"

"ဒါေပမယ့္ သူတို႔လက္ထပ္တာေစာမေနဘူးလားဟင္...ခ်စ္သူျဖစ္တာအခုမွ ၆လပဲ႐ွိေသးတာမလား"

"သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ခ်စ္တာယံုၾကည္လို႔ေပါ့ 'သူသူ'ရယ္...ကိုယ္ခ်စ္တာေသခ်ာေနမွေတာ့ အခ်ိန္ေတြမလိုပါဘူး...တခ်ိဳ႕ဆို ၁လေလာက္နဲ႔လက္ထပ္သြားတဲ့အတြဲေတြေတာင္႐ွိတာပဲ"