Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 19

Zawgyi
~~~

စေနေန႔ပိတ္ရက္မနက္မွာ 'ႏြယ္ဒါလီ'ကိုမုန္႔ေတြပို္႔ဖို႔ 'သူသူ'နဲ႔အတူတူ 'ေသာ္ေသာ္'ထြက္လာခဲ့သည္။သူမတို႔ေရာက္ေတာ့ ေဆးကုခ်ိန္မေရာက္ေသး၍ အျပင္မွာ'ႏြယ္ဒါလီ'တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတာ ေတြ႔ရသည္။

"ေသာ္ ေရာက္လာၿပီ...ေမ်ွာ္ေနတာ 'ေသာ္'ရဲ႕"

ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းပဲ'ႏြယ္ဒါလီ'က'ေသာ္ေသာ့္'လက္ေမာင္းကိုဆြဲခ်ိတ္လိုက္ေတာ့ 'သူသူ'ေဒါသျဖစ္သြားသည္။

"လူကိုေမ်ွာ္ေနတာလား.မုန္႔ကိုေမ်ွာ္ေနတာလား..ဟင္"

"ဟီး...ေျပာရရင္ ႏွစ္ခုလံုးပဲ"

သစ္သားစားပြဲ႐ွည္ႀကီးေပၚမွာဝယ္လာတဲ့မုန္႔ေတြခ်လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ စားပြဲရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာတန္းလ်ားခံု႐ွည္ႀကီးေတြ႐ွိ၍ 'သူသူ'ထိုင္တဲ့ဘက္ကို'ေသာ္ေသာ္'ကဝင္ထိုင္မယ္လုပ္တုန္း-

"ဒီဖက္မွာထိုင္ပါ 'ေသာ္'ကလဲ"

'ႏြယ္ဒါလီ'က သူထိုင္တဲ့ဘက္ကိုဆြဲေခၚလိုက္သည္။'သူသူ'ကမေက်မနပ္နဲ႔လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါသည္။'ေသာ္ေသာ့္'မွာလဲ မထိုင္ခ်င္ထိုင္ခ်င္နဲ႔လိုက္ထိုင္ၿပီး ခ်စ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုေသခ်ာလွမ္းၾကည့္ရေသးသည္။

"ျပင္ဦးလြင္ကိုအလည္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း 'ေသာ္'နဲ႔မေတြ႔ရေတာ့ဘူး...'ေသာ့္'ကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ...'ေသာ္'ေရာ လြမ္းရဲ႕လား"

"ေသာ္ သတိရပါတယ္'ႏြယ္'ရယ္"

"သူသူထက္ကို.နင္ေနာ္...'ေသာ့္'ကိုခ်စ္သူေတြဆိုၿပီး အႏိုင္မက်င့္နဲ႔...ငါ့အသည္းကအရမ္းသေဘာေကာင္းေတာ့ စိုးရိမ္ေနရတာ"

'သူသူ'ကအျမင္ကပ္လို႔ အဖက္လုပ္ၿပီးစကားေတာင္ျပန္မေျပာပါ။

"ဒီမွာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"

"အဆင္မေျပဘူး 'ေသာ္'ရယ္...အစားလဲေကာင္းေကာင္းမစားရဘူး...ေနစရာဆိုလဲ အေပါစားေနရာမွာ.မသန္႔႐ွင္းဘူး...ဒါေပမယ့္လဲ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႔လာတာမဟုတ္လား...အဲ့ဒါေတြ မမႈေတာ့ပါဘူး"

"ရင့္က်က္သြားၿပီပဲ.ဒီေကာင္မေလး"

'ေသာ္ေသာ္'ကေျပာလိုက္ေတာ့ 'သူသူ'ေဒါသေတြကို ၿမိဳ သိပ္ထားရသည္။