Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 12

Zawgyi
~~~

မေန႔က 'သူသူ'အခန္းေအာင္းၿပီးဘာမွမစားဘူးလို႔ 'ႏိုင္ႏိုင္'ကဖုန္းဆက္ေျပာခဲ့လို႔၊ဒီေန႔မနက္ အလုပ္မသြားခင္'ေသာ္ေသာ္'အိမ္အထိလိုက္လာခဲ့တယ္။

"ေျမးေသာ္...မနက္အေစာႀကီး ဘာအေရးႀကီးကိစၥ႐ွိလို႔လဲ"

အိမ္ေ႐ွ႕ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့အဘြားက ေမးလိုက္သည္။

"ေၾသာ္ ဘြား...ဘာမွေထြေထြထူးထူးမ႐ွိပါဘူး ဘြားရယ္...'သူသူ'ထမင္းမစားဘူးဆိုလို႔လာၾကည့္တာ...သူခံတြင္းလိုက္ေအာင္ေၾကးအိုးလဲဝယ္လာေပးရင္းနဲ႔ေလ....ဘြားက အလုပ္သြားေတာ့မွာေပါ့"

"ဟုတ္တယ္ ေျမးရဲ႕...အခုပဲ သြားေတာ့မွာ...'ႏိုင္ႏိုင္'နဲ႔အတူတူသြားမွာမို႔လို႔ေစာင့္ေနတာ...တတိယထပ္ကိုတက္သြားလိုက္ေလ ေျမး....ေျမးေသာ္လာလို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့...'သူသူ'ဘာျဖစ္တယ္မသိဘူး.တစ္ေန႔လံုးအခန္းေအာင္းၿပီးဘာမွမစားဘူးေလ...ဘြားေခ်ာ့လို႔မရဘူး...ေျမးေသာ္ကူညီၿပီးေျပာေပးသြားပါဦး"

"ေျပာရရင္ 'ေသာ့္'ေၾကာင့္ပါဘြားရယ္...'ေသာ္'မေကာင္းလို႔အခုလိုျဖစ္ရတာပါ"

"ေဟ"

"ေသာ္အမွားလုပ္မိလို႔ 'သူသူ'ကစိတ္ဆိုးသြားတာေလ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ပါ...ျပန္ေတာင္းပန္ၿပီး ထမင္းစားေအာင္ေျပာၾကည့္ပါ့မယ္ ဘြား...ေသာ္ အေပၚတက္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္"

"ေအး.ေအး...ေၾသာ္.လက္စသတ္ေတာ့ ေျမးေသာ္ကိုစိတ္ဆိုးလို႔ထမင္းမစားတာကိုး..ငါ့ေျမးေလးကေတာ့ေလ"

အဘြားကေတာ့ တကယ့္အမွန္ေတြမသိ႐ွာပါ။

                              ******

ဒုတိယထပ္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီး အခန္းထဲကထြက္လာတဲ့'ႏိုင္ႏိုင္'နဲ႔ထပ္ေတြ႔ေလရဲ႕။

"ေဟာ...မမေသာ္.မမကိုလာေတြ႔တာလား"

"ဟုတ္တယ္ 'ႏိုင္ႏိုင္'...အခုထိလဲ 'သူသူ'ကဘာမွမစားေသးဘူးလား"

"ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕...ဘယ္သူကမွေျပာလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတာ...မမေသာ္ေျပာမွပဲရေတာ့မွာ"

'ႏိုင္ႏိုင္'ကအားလံုးသိထားတာဆိုေတာ့ 'ေသာ္ေသာ္'အေနရခက္လာသည္။