7.Bölüm: Gizemli Gölge

112 11 0
                                    

1 saatlik çalışmamız boyunca hepimiz bunun gibi basit hareketleri yapabilecek kadar gücümüzün farkına varmıştık. Farkına vardığımız şeylerden biri de asıl önemli olan güç değil ona olan inancımızdı. Bugün kendimizi fazlaca yoruduğumuz için normal derslere girecek halimiz kalmamıştı. Yalvara yakara bir günlük izin alabilmiştik.

Odaya çıkınca yataklara yayıldık. Jennifer, Luna'ya dönüp "Tam olarak Chris'in neyinden etkilendin Luna'cım, anlat bakalım?" diye sordu. Luna, "Yani tam olarak davranışlarını görmedim, iç güzelliğine vuruldum falan diyemem ama dıştan bakınca gördüğüm resmen bir şaheser!" dedi hayranlıkla..

Bu sözüyle birbirimize bakıp gülmemiz bir oldu. Jane konuşmaya katılıp, "Hera, Thomas ve Chris'le aynı yerdeymişsin onca zamandır, hiç mi etkilenmedin?" dedi. Jennifer sinsice gülüp, "Hera biraz saf gibi.. Yoksa önce Thomas'ın ona nasıl baktığını fark ederdi." dediğinde ağzım şaşkınlıktan açık kaldı. "N-ne yok artık hah! Senin gözler bozulmuş.." diyerek geçiştirmeye çalıştım ama ne fayda. Luna söze atılıp, "Madem inanmıyorsun dikkatlice bak canım." diyerek kolunu omzuma attı. Hemen kolundan kurtulup ayağa kalktım ve "Konumuz sen ve Chris'ti dağıtmayalım lütfen neyse ben yiyecek bir şeyler almaya gidiyorum gelmek isteyen?" Herkes birden tavana veya yere bakmaya başladı.. "Peki çıkıyorum ben o zaman, görürsem selamını iletirim Luna'cım, Chris'e.." dedim ve çıktım.

Yemekhaneden; 4 ekmek arası, 4 içecek ve bir kaç tane de abur-cubur aldıktan sonra koridorda odaya doğru yürümeye başladım.. Bizim için ayrılan özel yurt genellikle sessiz olurdu ama arkamda şüpheli bir ayak ve nefes sesi olduğuna da gayet emindim.

Durdum ve hızlıca arkama döndüm tek görebildiğim bir insan gölgesi olmuştu. Gerçekten takip mi edilmiştim yoksa öylesine biri miydi anlamamıştım. Gölgeyi gördüğüm yere doğru ilerledim ve birden karşıma o çıktı.. "Thomas!?"

LORİS'İN KURTARICILARI | TAMAMLANDIWhere stories live. Discover now