33.Bölüm: Mutlu Günlere

31 5 2
                                    

Thomas'ın yarası sarılınca bizde yemek salonuna geçtik. Herkes yorgun olsa da mutlu gözüküyordu. Huzurla derin bir şekilde nefes aldım ve yemeğe başladık. Luna, "Hiç bir şeyin yolunda gitmemesine o kadar alışmışım ki, ortamdaki huzur aşırı gerdi beni.." dedi. Haklıydı çünkü ben de korkuyordum.

Uğruna canımızı bile ortaya koyduğumuz Loris'te artık mutlu günlere gitmek istiyordum. Edward, "Acaba Nova'ya mı gitsek, hem bazı şeyleri kontrol altına alırız oradaki halk da rahat bir nefes alır, hem de biraz gezer rahatlarız. Kafa dağıtmaya ihtiyacımız var gibi?" diye sorunca Thomas, "Çok iyi olur aslında, kim bilir orası ne hâlde?" diye mırıldandı. "Peki madem bu gece hazırlıkları tamamlayalım sabaha karşı orada oluruz büyük ihtimalle.." diye karşılık verdim ben de. Chris, "Oh be! Sonunda gerçek bir sevgili gibi olabileceğiz.." dedi Luna'ya göz kırparken. Luna ise koluna cimcik atarak, "Eskiden asker arkadaşı mıydık sanki?" diye sordu. Chris acıyla kahkaha atarak, "Ee yani sayılır.." dedi.

Onların bu tuhaf konuşmasına hepimiz kahkahalarla gülerken aklıma Nandia geldi. Yerimden fırlayarak, "Ben size söylemeyi unuttum.. Nandia yaralanmıştı. Bay Simon çok perişandı, ziyaret etsek iyi olur." dedim. Hepsi şaşkınlıkla ayağa fırlarken tek tek çıkışa yöneldik.

Halkın arasında yürürken herkes bizleri minnetle selamlıyor, teşekkür ediyordu. Onların gülen yüzünü görünce artık daha da mutlu olmuştum. Nandia'nın bulunduğu hastaneye gelince yavaştan odasının kapısını araladık ve gördüğümüz manzara içimizi yumuşattı.

Nandia gayet iyiydi ve uyuyordu, Bay Simon ise elini sıkıca tutmuş onu seyrediyordu. Sessizce içeri girerek omzuna dokundum. Şaşkınlık ve sevinçle yüzüme bakarken ayağa kalktı ve hâlâ ağlarken hepimize tek tek sarıldı.

Daha sonra ise, "Nandia'm yaşıyor.. Sayenizde yaşıyor ve Valencia'nın ölmesiyle iyileşmesi daha da hızlandı. O kadın elinin değdiği her şeyi enkaza çeviriyordu ve siz onu durdurmayı başardınız. Hepinize minnettarım!" dedi. Jennifer buruk bir tebessümle, "Artık her şey geçmişte kaldı. O sizi çok seviyor ve görünen o ki sizde onu.. Birbirinize sıkıca tutunun ve hayatın tadını çıkarın. Lütfen daha fazla üzülmeyin.." dedi. O esnada Nandia'da uyandı ve, "Ay bu ortam çok mu duygusallaşmış ne!? Ben geri uyusam iyi olur.." diyerek dalga geçti. Elini sıkıca tutarak, "Çok geçmiş olsun Bayan Nandia, bizi çok korkuttunuz doğrusu. Özellikle de Bay Simon'ı.." dediğimde Bayan Nandia eşine sevgi dolu gözlerle bakarak, "Eşim ve çocuklarımla musmutlu bir güne açtım gözlerimi.. Evrenin bana sunduğu muazzam bir hediyesiniz, varlığınıza binlerce kez teşekkür ederim.." dedi. Çocuklarım mı demişti? Bizi bu kadar seviyor olmasından onur duymuştum o an.. Jane, "Biz gitsek iyi olacak artık, lütfen iyice dinlenin, görüşmek üzere.." dedi.. Bay Simon ve Bayan Nandia aynı anda el sallayıp, "Hoşçakalın.." derken bizde odadan çıkmaya başladık.

Saray'a geri dönünce eşya hazırlamak için odalara çekildik ve yolculuk zamanına kadar dinlenmeye çekildik.

Kısa bir süre de olsa huzurla uyumuştum..

LORİS'İN KURTARICILARI | TAMAMLANDIWhere stories live. Discover now