Nothing has changed

14

"Oh. Eto yong mga gamit." Nilapag ni Pea ang mga bond papers at mga lapis. Inatasan kami na gumuhit nang bahay na gusto namin.

Sinimulan ko na ang pagguhit. Inuna ko ang bawat sulok. I used a ruler to straight the edges. Napangiti ako. Can't wait to be an architect! Tinuloy ko ang bawat pagguhit. Nang matapos ay binalak ko itong kulayan. I used Pea's markers to color the details of the house.

Tinignan ko ang kay Pea. Napangiti ako. She's good ha! Her house is a modern house made of woods. Tumayo ako para puntahan ang chinarge kong phone. My phone was dead bat. Nang nakitang medyo puno na iyon ay tinanggal ko na. I opened my phone and saw lot of messages. I hope it's Paige though or dad and mom's.

Nakita ko na wala sa hula ko ang mga iyon. All of the messages were from Kairo! Napahinga ako ng malalim. Napalingon ako sa veranda. Nanliit ang mga mata ko nang may nakitang pamilyar na tao sa di kalayuan. Is that Angel? May kasama siyang lalaki at mukha nagtatalo sila. What's wrong? Pinagmasdan ko pa nang mabuti at nakitang sinampal niya ang lalaki! Sino naman yon? Her boyfriend? Punong puno na ang utak ko nang kuryosidad. Kita ko ang pag mamakaawa nang lalaki sa kaniya. Maybe just her boyfriend?

Binuksan ko ang message ko. Lahat nang iyon ay galing kay Kairo. My eyes widened when I saw a message from Paige! Hindi ko nakita!

Paige:

Bess! Kinukulit ako ni Oliver talaga! He's still inlove with you :( what should we do?

Kumunot ang aking noo. What? Nagreply ako sakaniya na pabayaan niya na lang dahil maglalaho rin iyon. Malayo na ako doon mula sa kanila kaya di na niya ako mabubulabog.

Kairo:

Hey, umuwi na kayo?

Kairo:

Hindi ninyo ako hinintay, miss..

Para saan pa? Masyado kang busy sa ginagawa mo para istorbohin ka!

Kairo:

Pumunta ako sa bahay ninyo. Wala ka roon. Asan ka, miss?

Anong pake mo! Umirap ako.

To Kairo:

I'm with Pea. Sa bahay nila. Gumagawa kami ng proyekto just don't bother again.

I sent it. Napasapo ako sa ulo ko. I sounded like a mad girlfriend!

Kairo:

Mag usap tayo pag uwi mo.

My heart beats fast. Anong usap? Ayoko na no! Ayoko na siya makita muli. Hindi ko alam bakit nakakaramdam ako ng kaba. I shouldn't be!

Tinignan ko muli ang labas ng veranda. Wala na roon sila Angel. Nasaan na kayo yon? Bumalik na ako sa loob para ligpitin ang gamit ko. Malapit na mag gabi kaya kailangan ko nang umuwi.

"Ako na muna ang magtatabi nito. Baka malukot eh. Sabay na tayo mag pasa bukas." Sambit ni Pea. Tumango ako at nagpatuloy sa pag aayos ng gamit. Inalok niya na rin akong kumain. Pumayag naman ako dahil balak ko kapag umuwi ay diretso pahinga na.

After the dinner, nag pasalamat at nagpaalam na ako. Malapit lang pala ang bahay sa amin nila Pea kaya hindi nalang ako nag pasama. Linakad ko lamang nang ilang minuto bago sawakas nakarating sa bahay. I stopped when I saw someone waiting outside my house. Binalingan ko siya. He's leaning on the wall while his eyes closed. Seryoso ko itong tinignan at iniwas na ang mga mata.