Nothing has changed

15

Tinulak ko siya. He really knows how to make me forgive him!

"Pinapatawad mo na ba ako, miss.." Direkta ang mata niya sa akin. Hindi ko alam pero nakakaramdam parin ako ng kaba.

"Ano pa bang magagawa ko?" Tinulak ko na siya at lumakad pa punta sa refregirator. Uminom muli ako ng tubig at huminga ng malalim. I still couldn't believe what just happened.

Kinuha ko ang bag ko sa upuan, "Magaayos lang ako ng sarili sa taas. You can do whatever you want there. O kung gusto mo nang umuwi, you can." Diretso na akong umakyat sa taas namin. Nang makarating sa kwarto ay agarang sinara ang pinto.

I dropped my bag and bitted my lower lip! Tumili ako nang walang masyadong tunog. Hindi ko na alam! Antagal kong tinimpi to kaya gagawin ko na! I rolled myself on my bed and jumped. Ang isip bata ko nakakainis! I decided to take a bath and change clothes.

Nakasuot na ako ng isang blue spaghetti strap top at isang pajama. I put my hair into a bun and put myself some perfume. Nakakahiya na siya ay ang bango bango samantalang ako ay hindi! I checked myself one more before decided to go down.

I saw him sitting on a chair in our kitchen. Nakita ko na naman siyang nag phone at seryoso sa ginagawa roon. I looked into the table and saw some foods! Kahit kumain na ako kanina ay natatakam pa rin ako ah.

Nang napansin niya akong bumaba ay agad niyang hinagod ang tingin sa akin. He bitted his lower lip. Uminit ang pisngi ko. Ikaw ha porket bati na tayo eh! Dumiretso na ako sa kitchen at umupo sa upuan. Agad niyang nilagyan ng pagkain ang plato ko. I smiled.

Hindi ko palalampasin ang eksenang ito no! I took out my phone and took a picture of him while putting food on my plate. Napangiti ako. Kita kasi sa litrato ang pagkagulo ng kaniyang buhok and his serious face. Nag Ig story muli ako and put it into close friends. Mahirap na!

"Stop that.. Kumain na tayo.." seryoso niyang sabi. Okay, mister! I chuckled. Iba talaga tong si Kairo! Kanina inis na inis ako ngayon ay tuwang tuwa na!

Binaba ko ang phone ko at sinimulan nang kumain. I glanced at him while eating. Kahit sa pagkain niya ay gwapo! I even saw him licked his lips.

"So sabay tayo bukas umuwi?" Napaangat siya nang tingin dahil sa sinabi ko. Nagtaas siya ng kilay.

"Kung hihintayin mo ako at hindi iiwan." He said seriously. Ano ba to! Hindi na nga mauulit eh?

"Yes, mister." I chuckled. Sungit mo ah! Pero pag ako ang nagalit lakas manuyo!

After we eat naghugas na siya ng mga pinggan while I clean the table. He kissed me on my forehead and said goodnight. I giggled. Umakyat na ako sa taas para simulan ang pagtulog.

The morning light woke me up and because of my phone ringing. Hinanap ko ito gamit ang kamay. I put it on my ear to answer who's calling.

"April.." Napatayo ako kama nang marinig ang boses ni mom. She's calling!

"Y-yes mom.. Why did you call?" I stuttered.

"Wala lang. I just wanted to make sure you're studying there.." Napakunot ang noo ko. Bakit niya naman naitanong iyon?

"Oo mom. Why?" I suddenly asked out of my curiosity.

"I'm just making sure... At baka iba ang pinagkakaabalahan mo riyan.." my eyes widened. Ano ba ang sinasabi ni mom?

"Wala naman po akong ibang pagkakaabalahan dito.." Rason ko. Pagkatapos kong sabihin ito ay nag paalam na siya. And the call ended. I wonder why she suddenly asked that.

Bumangon na ako. I woke up early dahil sa tawag. I decided to just walk around on the shore. Binuksan ko ang pinto sa likod at lumabas na. Dire diretso na sana ako nang lakad pero napahinto. I saw Angel and the boy again from last time. Nagtago kaagad ako para hindi makita.

"Ano pa ba ang kailangan mo? Hindi ba ang sabi ko ay hindi kita kailangan. Kaya kong mabuhay ng hindi ka kasama!" Pasigaw na sabi ni Angel.

"Bakit, ha? Gusto mo pa rin ba yong lalaking bumuntis sayo? Iniwan ka nga eh! Ako na nga 'tong tutulungan ka tanggap ko naman na may anak ka!" Narinig ko ang sinabi ng lalaki.

"Wala akong pake! Hindi nga kita kailangan eh! Ako na ang bahala sa parte noong sa lalaking nakabuntis sa akin! Hindi mo na kailangang makielam!" Sabi naman ni Angel.

I heard the guy laughed, "Paano ka na makakaganti roon sa lalaki? Tanga mo rin eh no?" Narinig ko ang sampal ni Angel sakaniya. That must have been hurt!

"Si kuya na ang bahala doon.. makakaganti rin kami!" I heard Angel's last words and left.

Kuya? Ganti? Ayokong isipin kung ano yon dahil labas naman ako roon. But I still got confused. Nakabuntis sakaniya? Did she got harrassed? Bakit ba sobrang pinapansin ko yon?

I went back home because of what happened. Itinuloy ko sa bahay ang pag iisip hanggang oras na nang pag aayos. I need to prepare for school now. I went to the bathroom and took a bath. Nagmadali na rin akong nagbihis para makababa na dahil ayoko namang paghintayin si Kairo sa baba. Pea texted me and said mauna na raw siya dahil may maghahatid sa kaniya.

Kinuha ko na ang gamit ko at bumaba. Lumabas na ako ng pinto at bumungad kaagad sa kin si Kairo. I smiled at him.

"Morning!" I giggled.

He combed his hair using his hands. Which resulted into a messy one.

"Morning..." He said in a husky voice. Ngumiti muli ako. Ganda ng umaga ah!

Sumakay na kami sa tricycle. At dahil dalawa lang kami, pareho na kaming nasa loob ng tricycle. Nilagay niya ang kaniyang braso sa kabila ko at tinulak ang aking ulo pahiga sa kaniyang balikat. Uminit ang pisngi ko.

Bumaba na kami ng tricycle at naglakad papuntang school.

"Si Angel ba may problema?" Hindi ko na napigilan ang sarili na itanong. Ano ka ba, April!

Seryoso siyang napatingin sa akin, "Anong problema?"

Sinulyapan ko rin siya, "Meron ba siyang problema? Like, she was harassed bef-" Pinutol niya ako.

"Uhm, hatid na kita sa silid niyo. I think male late na tayo.." sabi niya. Ngumuso ako. Bakit naman hindi niya ako pinatapos! May masama ba roon?

Hinatid na niya ako sa room ko at umalis. Pinagmasdan ko siya na nag half run paalis. Maybe late lang talaga siya? Kumunot ang noo ko. I saw Pea already sitting on her chair. Nang nakita niya ako ay kumaway siya agad. I smiled. Umupo na ako sa tabi niya. I crossed my arms and think again.

Bakit ang weird ng mga nangyayari ngayon? Ang weird ng mga tao eh! Nawala ako sa pag iisip nang may nag message sa akin.

Kairo:

Good luck there! Mag seryoso ka na riyan...

I smiled. Damn.

|Next|