Nothing has changed

28

Pumasok na kami sa building ng condo niya. We passed by the front desk and saw a woman staring at kairo. Aba? Saya ba? Napatingin siya sa akin at inirapan ko siya. Nakita ko ang pagbaba niya sa bewang ko kaya napatingin din ako roon. I saw Kairo's hand there. Bumalik ang tingin ko sa babae at iniwas niya nalang ang tingin. Bitch!

Pumasok na kami sa elevator. Nakaramdaman ako ng hilo kaya muntik na akong mapatumba. But luckily, Kairo was there to support me. I heard him cursed something.

The elevator went open and we started walking. Nakasuporta ako sakaniya dahil no choice ako at baka matumba na naman ako. Pumasok na kami sa unit niya. He went to the sofa at umupo. Nakatingin naman ako sa sarili na nakatayo lamang. Ano nga uli ang gagawin namin? Mag uusap?

He's very serious thinking about something.

"Uhm, I thought we're gonna talk?" Natapos naman bigla ang sinabi ko nang nagsalita kaagad siya.

"Sabihin mo nga.. Minahal mo ba talaga ako noon?" Now he's looking at me with those eyes. Malamig ito at puno ng galit.

How dare him asked that? Minahal ko siya! I even took risk just to make him in safe!

"Of course!" Nakita ko ang pag lapit niya sa akin. Ramdamn ang tensyon sa patigan namin.

"Ikaw? Sabi mo nililigawan mo ako! But then I just saw you and Tania flirting with each other!" Malakas kong sigaw. My heart hurts. Nagbabadya na ang mga luha sa aking mata.

Mas lalo siyang lumapit sa akin. Sinusundan niya ang mga mata ko para tumingin sa kaniya.

"I hope you finished the scene before saying that.. April. Sana naman patapusin mo muna ang nangyayari. You don't know how much it hurts knowing that you believe more on what you see.." Bakas ang sakit sa mga pananalita niya. Umiling ako.

I felt his breaths, "She was begging me to just decline the project with you just to be with her! Syempre April hindi ko hahayaan yon.."

Napakagat ang sa labi ko habang tinatanaw ang mga mata niyang sa akin lang nakatingin.

"Kahit kailan naman hindi ko hinayaang sumama sa iba kung ikaw ang mawawala!" Now. Fuck this. My tears went down on my cheeks. Shit.

"Fuck you! I left you before because I wanted your safety! Hindi mo alam kung gaano kaprotective sa akin sila dad noon!" I said while crying. Dinig sa buong lugar niya ang hikbi ko.

Napapikit siya sa sinabi ko.

"But I'm willing to face your father properly, April.. Sana ay hinayaan mo ako noon kasi handa naman akong ipaglaban ka!" Yumuko ako habang tinatanaw ang mga nakakuyom niyang mga kamay. Binalik ko ang tingin ko sakaniya. Inipit niya ako sa mga kamay niya at napasandal sa pader.

"You know how much it hurt before knowing that you had a plan to me.. Na maghigati.. hindi ko iyon pinaniwalaan kasi nagtiwala ako sa yo noon! Kasi mahal kita, Kairo! Pero habang tumatagal mas lalo akong nagdududa. Until Clarissa said something na nagpapasabi ng totoo sa akin." I cried.

"Masakit! Masakit, Kairo.. Hindi mo naranasan ang sitwasyon ko noon! I was always curious about your feelings towards me before! Kasi laging may hadlang, laging may dahilan para mag overthink ako!" I heard his deep breaths.

"Hindi mo alam ang bawat sakit na binibigay sa akin! Sobrang tagal kong inisip na ano ang gagawin ko para maligtas ka kahit ako ang durog na durog!" Hindi ko inalis ang mga titig sakaniya but he closed his eyes.

Ramdam ko ang pang hihina niya.

"I was ready to fulfill your needs before which is love and happiness. Kita ko sa mga mata mo noon ang lungkot. Binigay ko naman lahat, April.. pero bakit ganon.." Now mas lalong lumala ang iyak ko. Fuck. I'm really sorry, baby. Pero pareho lang tayong nasaktan noon.

"Alam mo ba I was brought there before because they wanted me to change for who I was. Pero tangina? Ano ang nagawa sakin ng lugar na iyon? Nakilala kita at biglang sobra naman atang nagbago lahat sa akin!" Patuloy ko.

"I was so thankful for you. Kasi you was my guide there. You taught me things. You made me realize things. Higit sa lahat. Binago mo ako, Kairo.." I saw tears coming out of his eyes.

"Pero sa huli. Ang lugar pala na yon ang magpaparanas sa akin ng lungkot. Kung gaano ako kasaya dati doon ay ganoon din kalungkot at kapait ang kapalit! At dahil doon naging masama ako! I took your happiness.." patuloy ko.

"But I was willing to give you what I had before. Kahit mawala iyon sa akin basta para sayo, April..." Ngayon ay napatingin na rin siya sa akin.

Tumango ako. Mahabang katahimikan ang bumalot sa amin hanggang sa nagsalita siya.

"I love you, April..." Napapikit ako sa salitang binitawan niya. Hanggang ngayon at sobrang lambot ko pag dating sa kaniya.

"Ako parin ito. The one you loved before.. Nothing has changed, April.." Napatingin na siya sa aking mga labi.

"Do you love me, April?" Now ang mga tingin niya ay sobrang nakatuon sa akin.

I nodded. "Yes.."

"Yes it properly please.." Sobrang lapit na ng mga mukha namin.

"Yes, I love you still, Kairo!"

"Good.. now I want us to marry soon.. Okay?" Nagulat ako sa sinabi niyang biglaan. Huminga ako ng malalim. Is he joking?

Nawala sa mata niya ang tingin ko nang biglang may nilabas siya sa bulsa. It was a silver ring and has a diamond on it. Napakagat ako sa labi. I'm fucking crying again!

Isinuot niya sa akin ang sing sing.

"Will you be my wife, April?" I heard his husky voice.

Hindi ako makapaniwala! After eight long years dito pa rin kami matatapos. Sakaniya pa rin ako babagsak, uuwi. At higit sa lahat ay sakaniya pa rin ako iiyak at iibig. He's my home as always. Tumango ako. He immediately kissed me so passionately. Pumikit ako at dinama ang mga halik niya. His kisses were like heaven trying to say forever. He hold my face gently and kiss me more.

Now all I can say is I'm now fine. Tumigil kami sa pag halik at hinabol ang mga pag hinga. I smiled and he chuckled. He started kissing me again.

|Next|