Chasing in the Wild (University Series #3)

04

"Can we just eat somewhere else? Naiinitan ako." 

Umiling si Sevi at tumayo ulit para maglakad. Nakaka-ilang lipat na kami and I heard him say na we were in Dapitan. Hindi ko alam kung saan 'yon at sumusunod lang ako sa kaniya. He was holding on to the straps of his backpack and he was walking faster than me. O baka naman mahaba kasi ang legs niya kaya nauuna siyang maglakad?

"Here na lang," turo ko sa Wendy's. 

Tumango siya at pumasok na kami sa loob. Pumila kaagad siya at sa tabi niya naman ako nakatayo, looking at the menu. Nilabas niya ang wallet niya at tiningnan saglit ang laman noon.

"Don't worry. I'll pay," I assured him. 

"Kaya kong magbayad," he countered. 

"Okay, then. Pay for yours, and I'll pay for mine." 

That would be fair for the both of us. Hindi naman 'to date so bakit namin kailangan maglibrehan? 

"Ako na oorder. Humanap ka na ng upuan," sambit niya sa 'kin. 

I told him my order before going upstairs. Maraming bakante sa taas at umupo ako roon sa may pinakagilid para walang makakita sa 'kin! Nakakahiya 'no! Mamaya, may kakilala pala ako rito and then i-issue na naman ako kay Sevi! Ew lang! As much as possible, ayaw kong ma-issue sa kaniya! 

I shouldn't be eating fast food right now so I just ordered a salad. Mayamaya, may naglapag na ng tray sa table at umupo sa harapan ko. He was wearing their uniform na white polo with a logo on the side and a pair of black slacks. Binuksan niya ang isa pang butones ng polo dahil nainitan, revealing his white shirt inside. 

"Ang init," reklamo niya at nilabas ang itim na panyo para punasan ang pawis sa noo pagkalapag ng bag niya sa gilid. 

"I told you." I rolled my eyes. 

He just smiled at me and got the food out of the tray to distribute. Nilapag niya ang salad ko sa harapan ko, at burger sa kaniya. Pagkatapos, nilagay niya ang tray sa kabilang table. I consciously looked around, naghahanap lang ng kakilala. Mabuti na lang at wala! 

"Wala tayong drinks?" Kumunot ang noo ko. 

"Sabi mo ayaw mo ng soft drinks at juice, at ayaw mo rin ng service water. Ano ang oorderin ko?" Napakamot siya sa ulo niya. 

"I told you to buy a bottled water or something!" Sumimangot ako. 

"Walang bottled water," sagot niya naman. 

"Okay, kapag nabulunan ako at namatay, kasalanan mo!" Humalukipkip ako.

He sighed heavily before standing and getting his wallet again inside his bag. Walang pasabi siyang bumaba ulit. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala siya sa paningin ko. I didn't want to be rude so hindi pa 'ko kumain. I waited for him to be back.