Dym || h.s (first book) ✔

72. Jesteś zazdrosny.

VANESSA

- Zbiórka! - wydarła się na cały głos Pani Master, która już wróciła do szkoły. Wszystkie ułożyłyśmy się w jednej linii a kobieta sprawdziła obecność, po czym spojrzała na nas. - Skoro dzisiaj was tak mało ćwiczy. Jest was tylko szóstka to dołączę was do klasy trzeciej A. Tam praktycznie są sami chłopcy. - poinformowała nas, na co jęknełam, kładąc głowę na ramieniu Ronnie a później poczułam małą ekstytacje.

Była to klasa Stylesa.

- Dlaczego dzisiaj nie ćwiczysz, suko? - uniosłam czoło.

- Bo pieprzona Ewa chciała być bad girl, zrywajac jabłko a teraz musimy za to cierpieć. - wydeła dolną wargę, po czym pogładziłam ją po włosach.

- Współczuję ci, piczko. - mruknełam. - A tak naprawdę mogłabyś ćwiczyć i mnie wspierać w tej trudnej sytuacji. - dodałam podnoszonym tonem głosu.

Na twarzy dziewczyny pokazał się uśmiech.

- Myślę, że nie będzie ci to potrzebne, przypominając sobie sytuację na stołówce. - parskneła śmiechem, ledwo wytrzymując. Zrobiłam grymas na twarzy i wystawiłam w jej stronę język.

- Myślałam, że jesteś moją  przyjaciółka, która mi pomoże. - udawałam oburzenie.

- No przecież to robię. - wydyszała, trzymając się za brzuch, po czym wyprostowała się. Spojrzała na mnie, próbując się nie roześmiać. - Dlatego się usuwam, żeby nie przeszkadzać wam w miłości. - i ponownie zaczęła się głośno śmiać, na co walnełam ją w rękę i się od niej oddaliłam. Brunetka usiadła na ławce, przesyłając mi całusa. Uniosłam rękę, pokazując jej środkowego palca. Ustawiłam usta w dzióbek i przesłałam jej to. Zaśmiała się, kręcąc głową.

- Dzień dobry, Pani Master. - na sali gimnastycznej zrobiło się głośniej a chłopaki zaczęli się witać z nauczycielką, która tylko kiwała głową z uśmiechem. Stylesa jeszcze nie widziałam, więc liczyłam po cichu, że się zerwał z lekcji. Ale jednocześnie miałam nadzieję, że będzie.

Jestem popieprzona.

Spojrzałam na Ronnie a ona się wyszczerzyła w moją stronę. Zachichotałam i jak ten ciołek czekałam co Master ma nam do powiedzenia.

- Dzisiaj się trochę porozciągamy. - oznajmiła a wszyscy westchneli. Nie lubili tego, z resztą tak jak ja. - A może nawet i zrobimy porządny trening. Dawno takiego ruchliwego w-fu nie mieliście, więc wam się przyda. - powiedziała w momencie, gdy Harry wszedł do sali. Był uśmiechnięty i chyba w dobrym humorze. Widząc mnie, wyszczerzył się jeszcze bardziej i stanął obok mnie. Młoda nauczycielka spojrzała na loczka z nad okularów, co zauważył.

- Dzień dobry, prze Pani. - odparł wesoło, na co zrobiłam zdziwioną minę. Kobieta mu odpowiedziała, po czym wróciła do mówienia.

- Brałeś coś? - zwróciłam się do niego.

- Dlaczego miał bym? - jego brew wystrzeliła to góry. Uśmiech nadal miał na twarzy.

- Jesteś takie wesoły i w ogóle...

- To nie znaczy, że coś brałem. Mam po prostu dobry dzień. - pokazał na twarz, gdy ukazał swoje zęby w postaci uśmiechu. Okej, to jest dziwne i nie podobne do niego.

- I tak ci nie wierzę. - zmrużyłam oczy.

- Prawda, panno Wood? - odskoczyłam, przestając się mu przypatrywać.

- A o co chodzi? - zapytałam, robiąc słodkie oczka. Może mnie nie ukara.

Pani Master westchneła i zdjęła swoje okulary.