Komşu Oğlu (TAMAMLANDI)

26.Bölüm

Evet sonunda geri gelebildim. Dizilerden ve kitaplardan başımı kaldırmak çok tuhaf bir his. Dış dünya böylemiymiş diye düşünüyorum. Neyse lafı uzatmayayım size iyi okumalar. 💖
~~~
Okul bitmiş Ecrin'in ısrarı üzerine korku evine gitmiştik. Burada hâlâ ne işim olduğunu düşünüyordum. Giriş işlemini yapıp karanlık olan tarafa geçtik.

Girişte kuru kafa vardı. "Naber lan?" diyerek kafasına vurduğumda görevli bana dik dik bakmıştı.

"Yani şey naber iskelet kafacığım? İyi misin? Bende iyiyim öyle yuvarlanıp gidiyoruz. Ee çoluk çocuk, torun torba nasıl? İyiler bizimkilerde işte." adam bu sefer değişik bakmıştı. "Çok sevdim ben bunu abi, sadece kafası olmamış buraya vucüdunuda getirin yavrucuğun. Baksana nasıl üzgün duruyor." dudağımı büzerek bakarken Arya, "Siz ona bakmayın, ilaçlarını almayı unuttu." diyerek beni çekiştirdi.

"Görüşürüz iskelet kafası kardeş. Ben seni ararım." diyerek kafaya el salladım.

İçeri girdiğimizde her taraf karanlıktı ve odada tabut vardı.

'Ne kadar üreticiler, asla kimse buraya tabut koymayı akıl etmezdi(!)' iç sesime kafamı sallayarak onay verdim.

"Adamlar ince düşünmüş iç sescik!" diye mırıldandım.

"Girmesek mi ya?!" diyen Aras'a baktım. "Erkek adamsın kendine gel! Aptallık etme sen Aras Tunç'sun."

"Yok canım ne korkacağım, sizin için endişelendim."

"Kesin öyledir." diyerek diğerlerine baktım. Ecrin Arya'ya telefonunu uzatıp, "Kanka yıllardır hayalim var. Tabutla bir fotoğrafım olmazsa kötü olurum. Hadi lütfen!" derken Emirhan ortalıkta yoktu.

"Abi bir kantininiz var mı diye soruyorum. Sen bana 'ekmeğine bak kardeşim' diyorsun. Abi zaten ekmeğime bakmak istiyorum. Kantin nerede?!"diye bağıran birinin sesi geldiğinde Emirhan'ın nerede olduğunu anlamıştım. Girişteki adamlara kantin soruyordu.

"Abi karşıdaki kahvehaneyi ne yapayım ben?! Okey mi oynayacağım?" diye tekrar Emirhan'ın sesi geldiğinde güldüm.

"Emocuğum buraya gelir misin kankacığım?" diye sabrına hayran bıraktıran Arya konuştu. Emirhan oflayarak içeri girdi.

"Hadi başlayalım. Ayy çok heyecanlandım." dedi Ecrin. Üçü birden "Bende!" dediğinde bana döndüler.

Yapmacık ve heyecanlı olma sesi çıkarmaya çalışan bir şekilde "Yee, bende heyecanlandım!" dedim. "Bende yedim." dedi Emirhan.

'Kardeş sen her şeyi yiyorsun.'
***
Elektrik ile bize çarpmaya çalışan adama düzce bakıyordum. Yaklaşık bir saattir türlü bilmeceler çözüyorduk. Diğerleri odanın köşesine sinmişlerdi. Ben ise adamın yanında öylece duruyordum.

Adam hâlâ inatla beni çarpmak ile korkutmaya çalışıyordu. "Allah'ım sen sabır ver! Abi git diyorum. Anormal misin anlamadım ki? Tepik mi atayım?" diye söylediğimde diğerlerine gitti.

"Sen, orada dikilen kız çok cesaretlisin galiba o zaman yan odadaki anahtarı alıp odadaki tabutu aç!" kalın bir ses bunları dediğinde "Peki." diyerek omuz silkip gideceğim sırada durdum.

"Bu arada dış ses abi orada dikilen kız ne ya?! Direk miyim ben? Ben direk değilim!" diye bağırarak tekrar yola devam ettim.

"Bu kız yürek yemiş." diyen Emirhan'ada omuz silktim.

Böyle şeyler nedense saçma geliyordu. Yan odaya geçip etrafa baktım. Oda kırmızı yapay kanlarla kaplıydı. Bir masa ve onun üzerindede oyuncak bebek vardı. "Vay be! Adamlar paraya kıymış, helal olsun dış ses abi!"