~Özel Bölüm 3~

884 42 6
                                    

Çocuklarımı okula götürmek garip bir histi. Onlar için üzülüyordum. Mutlulardı. Bilmiyorlardıki her gün gitmek çok zor olacaktı.

Üstelik isimleri ile dalga geçecekler diye korkuyordum.

'Çocuklarıma 'yapraam ve topraam' derlerse onların götlerini keserim.'

"Heyecanlı mısınız çocuklar?"

Rüzgar'ın sorusu ile çocuklara döndüm.

Yağmur gülerek kafasını sallamıştı.

Bulut'a döndüm. Kafasını olumsuz anlamda sallamıştı.

'Kimin oğlu?'

İçimdeki düşünceleri onlara söylersem kötü örnek olurdum. Bu yüzden örnek bir anne olacaktım.

"Bulutcuğum çok güzel arkadaşlıklar edineceksiniz. Üstelik ileride kendi ayaklarınızın üzerinde durabileceksiniz. Neden heyecanlı değilsin?"

"Çünkü okula gitmek için erkenden kalkacağım."

Bulut'un davranışları ve fiziksel görünüşü bana benziyordu. Yağmur'un davranışları ve dış görünüşü ise Rüzgar'a benziyordu. Tek fark Yağmur benim göz rengimi taşırken Bulut Rüzgar'ın göz rengini taşıyordu.

"O konuda fazla haksız sayılmazsın." diye mırıldandım.

"Esila!"

"Duymadılar çokta şey yapma."

"Ne dedinki anne?"

"Bir şey demedi annen Yaprak, bakın geldik."

İkiside camdna dışarı baktılar.

Bulut, "Çok saçma, ev gibisi yok." dedi.

"Toprak içeri girince çok beğeneceksin güven bana." dedi Rüzgar.

Arabadan inip çocukların kapısını açtım.

"Son durak." dediğimde ikiside indiler.

"Anne."

Yağmur'un seslenmesiyle ona döndüm. Anne olmak çok güzeldi. Onlar anne deyince çok mutlu oluyordum, sanki içimde bir yer kopuyordu.

"Efendim?"

"Sizde geleceksiniz değil mi?"

Rüzgar ile bunu konuşmuştuk, çocukların alışması için gitmemizin doğru olduğunu düşünüyordu. Ben öyle düşünmüyordum, gerekirse her gün onları dışarıda beklerdim.

'Anneyim ben anne.'

Uzun bir konuşmanın sonucunda ilk gün yanlarında olma kararı almıştık.

"Yanındayız." deyip alnını öptüm.

"Yersüren Ailesi, en sevdiğim aile."

Aras koşarak bize sarılmıştı. Bu çocuk baba olmuştu hemde üç kere ama hala çocuk gibiydi.

"Evet Aras, öyleyiz. Şimdi ahtapot gibi sarılmayı bırak." deyip geri çekildim.

"Ne yaptın enişte?" deyip Rüzgar'a döndü.

Bu durum çok saçmaydı. Aras ve Rüzgar birbirlerine bir kayınço bir enişte diyorlardı. Kim kimin eniştesiydi belli değildi.

"İyi enişte." deyip Bahar'a baktı Rüzgar.

Bahar yedi aylık hamileydi.

'Bunuda ne zaman görsem hamile.'

Üçüncü çocuklarını doğuracaktı ve cinsiyeti kızdı. İsmini Belin koyacaklardı.

Komşu Oğlu (TAMAMLANDI) Where stories live. Discover now