Komşu Oğlu (TAMAMLANDI)

27.Bölüm

"Ne var?" diyerek gizli numaradan arayan kişiye yanıt verdim.

Israrla telefonumu çaldırmıştı. Gece gece uykumdan uyandırmıştı. Muhtemelen bizimkilerdendi.

"Nasılsın?" diye karşıdan karışık bir ses geldiğinde telefonu yüzüne kapattım.

Telefon tekrar çaldığında yine "Ne var?" diye açmıştım.

Sesim uykunun verdiği etki ile değişik çıkıyordu. Çoğu kız prenses sesinde uyanırken benimkisi kargaya benziyordu.

"Ne yapıyorsun?" diye sorduğunda dişlerimi sıkıp cevap verdim. "Sapık mısın ulan? Gece gece gelmiş mal mal konuşuyor. Hadi bay bay?!" diye bağırıp telefonu tekrar yüzüne kapattım.

Yine aradığında "Kardeşim mal mısın? Cenabet misin? Gece gece sapıtmışsın herhalde. Siktir git ulan puşt!" diyerek tekrar yüzüne kapattım ve telefonu sessize aldım.

Bizimkilerden biri olmadığı kesindi. Karşıdakinin sesi pek anlaşılmasada bizimkilerle uzaktan yakından alakası yoktu.

"Gece gece ilin sapığıda bizi buluyor." diyerek uyumaya kaldığım yerden devam ettim.
***
Uyandığımda güneş doğmuştu. "Bir dakika! Benim okul zamanımda güneş doğmaz. Şafak operasyonu gibi giderim. E o zaman geç kaldım." diyerek sakince yatağımdan kalktım.

"Oha yav! Dört saat geç kalmışım. Az daha yatsaydım kardeşim az kaldı zaten okulun bitmesine." diyerek hazırlanmaya başladım.

Alarmımın çalmaması sanırım tüm bildirimleri sessize almamdı.

"O gavatıda bulacağım. Gece gece mal mıdır nedir? Keşke biraz sövseydim. Hayır kim benim uykumu alabilir? Kim bu kadar caseretlidir?"

"Az daha kendi kendime konuşacaksam okula hiç gitmeyeceğim. Yani kötü olmaz yani. Saçmalama Esila! Devamsızlık sınırın boyunu aşacak." diyerek montumu ve botumu giyip yola koyuldum.
***
"Dün eve bir gittim, her yerim ağrıyordu. Kafam böyle iyi gibiydi böyle içim temizlenmiş gibi hissettiriyordu."

Ecrin dün hastaneden sonra evde neler hissettiğini anlatıyordu.

Aras, "Aynısı bendede oldu. Böyle içim temizlenmiş, böbreklerim sökülmüştü sanki." dediğinde Arya söze girip, "Çünkü içiniz temizlendi salakcıklarım. Normal bir şey değil mi?" dediğinde Aras, "Bu da doğru söylüyor. Kimin kankaları be?!" dediğinde Emirhan ile aynı anda "Benim!" dedik.

Bu replikten sıkılmamıştık.

"Klasik Türk dizileri gibi aynı sahneyi tekrarlıyoruz." dedi Arya.

Ecrin, "Şair kuşum burada demek istiyorki yetti gari." dedi.

"Bu kız okur." dedi Emirhan.

"Ne yapıyoruz biz?" diye sordum.

Erkekler tuvaletinin önünde kız lisesinin önünde bekleyen meslek liseliler gibi bekliyorduk. Sözde Emirhan'ı bekliyorduk. Emirhan yanımıza geleli yıllar geçmişti.

Arya, "En son bahçeye çıkacaktık." dedi.

Ecrin ise ona karşılık "Aynen." dedi.

Hala olduğumuz yerde duruyorduk.

"Eee?" diye sordum. Aras yüzünü buruşturarak, "Gitmiyor muyuz? Burası iğrenç kokuyor." dedi.

Kafamızı sallayarak bahçeye indik. Her zaman oturduğumuz yere geçtik.

"Hadi bir çılgınlık yapalım!" diyen Aras'ı kimse takmamıştı.

"Kime diyorum ben? Ben saksı değilim, ben Aras Tunç'um. Beni dinleyin yoksa sizin kellenizi kestiririm."