33

222 4 0
                                    


"Maria?" My mother knocked on the door.




I think I'm almost here in my bedroom for three hours now. No checking on my phone, my surroundings, only on my self. I just need to fucking rest. Rest.






"Ma, let me rest," I said enough for her to hear me. Nawala ang katok sa pinto.





I felt someone took a seat beside me. Huminga ako ng malalim at nilingon si mama.





"May problema ka, alam ko. Hindi ka kaya ganito. Sige, ano 'yon?" She said.






Anong sasabihin ko kay mama? Na sobrang sakit? Na nasaktan na naman ang anak niya dahil lang sa pag-ibig? Sasabihin ko na, 'yong taong sinubukan ko lang naman na mahalin muli ng buo, winarak na naman ako.





My tears rolled down. Lumapit si mama at inalis ang mga luha ko. She went near me ang hugged me, which made me cry more.






"Anak, kaya mo 'yan kung ano man 'yan. Pinalaki kaya kita ng matapang, diba. Matapang ka. Kasi hindi mo nagawang maghanap ng tatay mo. Matapang ka kasi hinarap mo ang buhay ng walang tatay. I'm proud of you," She told me. My tears started to fall down on my cheeks again. Humikbi ako dahil sa sakit.





"Ma. Hindi naman masamang lumaban diba kapag mahal mo? Kumg matapang ako, bakit hindi ko kayang ipaglaban siya. I always do sacrifices. I always leave him," Pagtatapat ko.






I heard her sighed and loosen the hug. Hinarap niya ako at tumingin sa mga mata.






"You do sacrifice, not because you're selfish but because you only want what's better for that person you love. Takot ka lang. Takot ka na baka kapag hindi ka nagsakripisyo, mawawala na ang saya sa mga mahal mo," She told me while holding my hands.






I was crying so quietly, but when my mom told me that, I think I just fucked up. Nilabas ko na ang lahat ng emosyon ko. I cried loud, trying to remove the pain.






"Mahal na mahal ko siya ma. Nag sakripisyo ako noon para sa ikabubuti namin. Pero noong bumalik siya, akala ko maayos na ang lahat. Pero bakit mas lumala pa ata. Mas gumulo," Hikbi ko na sabi.






My mom touched my cheeks. Hinarap niya ako ng mabuti.







"You are my daughter. And I only want what's best for you. Anak, kung mahal mo talaga siya, go for it. Kahit man mahirap. Ang sakit at hirap ay parte ng pagmamahal. After that, magiging malaya rin ang lahat," She told me.





"Ma," I bursted out a big exhale.






"Pero anak. Kung hindi mo pa kaya, don't try. Siguro may oras diyan, pahinga ka muna," She told me and I just nodded.





After that, we went to the kitchen. My mom tried to make me calm, which I did somehow. Umuwi na sila Rica at iba kong kasama dito. We ate our dinner and talked too about stuffs.







"Oy, sleep well. Mahal ko kayo!" Jane shouted. Napa-iling kami at natawa nalang.






My mom was sleeping so tight. I was about to lay on bed but my phone rang. Kumunot ang noo ko at nakita na unknown number iyon.






"Hello?" I answered.






"Maria?!" Luce voice echoed. Kumunot ang noo ko nang makarinig ng matinding sounds sa background.






"What?" Napalingon ako kay mama na hindi naman nagising. I went out the room and sat on the sofa.






"Puwede ka bang pumunta rito? Asap! As soon as possible ah hindi 'yong nasa tv. Send ko sayo address!" Para niyang tangang sabi. Nagsasalita siya ng sobrang bilis.







"Teka nga! Ano ba meron, Luce? Can you please calm down? Ang gulo mo!" Sunod sunod ko na sabi.






"Ay, sorry! Si Frank kasi dito lasing. Nagwawala. Gago, hinahanap ka. Pumunta ka na please huhu. Maawa ka samin," He said.






"Sige. Send the address now," I ended the call.






Bakit ba ako pupunta? I sighed and then gave up. Kinuha ko ang jacket ko. I was wearing a beige tshirt and a maong shorts. Hindi ko na nagawa pang magpalit dahil minamadali na ako nung kupal!






Namasahe ako despite of the traffic. Sana lang ay bumilis ang byahe. Wala naman akong kotse at hindi marunong mag drive kaya no choice. Bumaba ako sa address na binigay ni Luce. Isa iyong bar. Damn. Bakit ba kasi siya umiinom?






Pumasok ako at hinanap sila. The smoke was very thick that I couldn't even open my eyes!






"Miss. Drink?" A man offered me but I ignored him. I did not come here to drink! Nakakairita na ang usok, ah?







I finally left the area full of smoke. Nilingon ko ang mga lamesa at wala pa rin na makita. I texted Luce but then he did not respond. Nakakainis, naman! Kapag ito prank lang, mapapatay ko sila!





"Ugh, where are they? Dapat kasi natutulog nalang ako ngayon, eh!" Inis ko na sabi.






I heard some loud screams. Napalingon ako roon at nakita sila. My eyes widened when I saw them. Nakita ko sila kasama ang mga kaibigan.






"Wtf?" I cursed.







Nakita ko na nandoon si Alia. She was holding Frank's face so that he would face her. Naagaw ng pansin ko si Luce na inaalis ang hawak ni Alia roon. Bumitaw siya at umalis. May hawak na siya na phone at parang may dina dial.






I looked at my phone that's ringing. Kumunot ang noo ko at napagtanto na tinatawagan ni Luce.






I heard another scream kaya napalingon ako roon. My jaw dropped with what I saw. Nakita ko na hinawakan ni Alia ang mukha ni Frank at hinalikan siya. I saw how deep the kiss was. Hindi humalik pabalik si Frank dahil parang nagulat. Tears started to form in my eyes.






Nahagip ng tingin ko si Luce na nakatingin sa akin at gulat. I know he saw me staring at those people fucking kissing!






"Maria," I heard Luce called me.






Umiling ako at nagsimula nang tumulo ang mga luha. What the fuck? Bakit ako rito pinapunta? For me to fucking watch the show?






"Mali ang akala mo, uy," I once again heard him.






Napalingon sa akin si Frank at mas nagulat. What now, asshole? I saw him dropped the beer. Napalingon din si Alia at nagulat.






"I know, Luce," I said to him, weakly. Alam ko naman na wala siyang kasalanan. Pero bakit pa ako pinapunta rito?





I started walking away. Tumalikod ako sakanila ng buo. Buo na ang desisyon ko. I should just take a rest or maybe quit to be exact. I wiped the tears I wasted for those people! Galit. Galit ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit pero wala akong pake. I don't care if I don't have the right to be mad. Pero, galit ako.





"Maria!" I heard Frank called me.






Hindi ako lumingon at sumakay na. Nasa iisang direksyon lang ang tingin ko. Hindi ako lumingon kahit saan. Tama nga naman. Hindi ako lumilingon kahit saan. Siya lang naman diba? May nagbabadya na naman na mga luha sa akin. Bakit ba nangyayari sa akin 'to? I only do was to love. Love with all of my heart. Binigay na ang kung kahit ano para sa pagmamahal na 'yan. Sa lintek na pagmamahal na 'yan.







Fuck this love. Ang gago.





|Next|

The Greatest Opponent Where stories live. Discover now