ချစ်သောသူမ (ခ်စ္​ေသာသူမ )

Chapter (6)

Crystal ကားရှေ့ခန်းထဲဝင်ပြီး ကိုယ်တိုင်
ပင် မောင်းရန်ပြင်သည်။ ဒီနေ့တော့ အျမဲ
ပါနေကျ သက်တော်စောင့်နှစ်ယောက်ကို
မတွေ့ရ.. ..အင်းလေ..ကုမ္ပဏီ သြားတာပဲ
လေ..ဒီလောက်တော့မလိုဘူးထင်လို့..

ကားစက္ကို နှိုးလိုက်သည်။ ထို့နောက်
ကားအပြာရောင်လေးသည် ခြံဝင်း အပြင်
ဘက်သို့ အရှိန်ရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ထြက္လာ
ခဲ့တော့သည်...လမ်းမှာကားတွေပြည့် ကြပ် လို့ပင်..Crystal လမ်းချိုးလေးထဲသို့
ကွေ့ဝင်မည်အပြု ရှေ့မှကားတစ်စီးက
ထွက်လာသည်...
နှစ်ဘက်စလုံးက အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်
မောင်းနှင်လာသောကြောင့် တိုက်မိတော့
မည့် အခြေအနေပင်..ခရစ်တယ် ဘရိတ်
ကိုအုပ်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း ဘရိတ်
က မမိတော့...
" ဟာ...သွားပါပြီကွာ.."
တစ္ဖက္က ကားမောင်းသူကို ကြည့်မိ
တော့ သူမလည်းမိန်းကလေးတစ်ယောက် ပင်..ကားနှစ်စီးမတိုက်မိခင် အကြာ
အဝေးအနည်းငယ် အလိုတွင် ထိုမိန်းကလေးက ကားကို ဘေးသို့ကွေ့ချလိုက်သည်။

Crystal ဘက်မှ ဘာမွ မထိခိုက္သြား
သော်လည်း ထိမိန်းကလေး ရဲ့ ကားရှေ့
မီးကေတာ့ ချိုင့်သွားသည်။ ဘေးမှန်လည်း
နည်းနည်းအက်သွားသည်...သူမဘက္က
အလျော်မတောင်းရင်တောင် Crystal က
ပေးပို့အဆင်သင့်ပင်...

ကားထဲမွ ထိုမိန်းကလေးထွက်လာသည်။ အရပ်ကတော့အလယ်အလတ်..
မိန်းကလေးဆန်ဆန်ပင် ဝတ်စားဆင်ယင်
ထားသည်..နုတ်ခမ်းရီရဲရဲကို ဆိုးထားသည်..လည်ပင်းမှာလည်း ရူပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်
ဘယက်တွေ ဆွဲကြိုးတွေနှင့်...ပွဲသွားမည့်
ပုံပင်..
ခရစ်စတယ်လည်း ကားပေါ်မှ ဆင်း
လာသည်။ မျက်နှာကတော့ မာတင်းတင်း
ပင်.. သူမ၏နဂို စတိုင်လုံးဝမပျက်..
လုံးဝတောင်းပန်သည့် အရိပ်အယောင်
ပင်မရှိချေ...ဒါကိုလည်း Crystal လို့ခေါ်
သည်လေ...

ဟိုဘက္က မိန်းကလေးကတော့ နည်း
နည်းလေးမှ အပြုံးမပျက်...သူ့ကားတိုက်
မိတာတောင် ပြုံးနိုင်သေးတာလား...

................ချစ်သောသူမ......................

စံပယ်မောင်တို့ မင်္ဂလာပွဲသားရင်း
လမ်းမှာ အရှိန်ပြင်းပြင်း မောင်းလာတဲ့ ကားတစ်စီးနဲ့ တဲ့တိုးရော...ဒါနဲ့ပဲ ယာဉ်
တိုက်မှုကြီးကြီးမားမား မဖြစ်ရအောင်
ကားကို ဘေးတစ်ကို ချိုးကွေ့လိုက်တယ်
ဟိုဘက္က ကားမောင်းတဲ့သူကိုကြည့်မိ
တော့ မိန်းကလေးတစ်ဦးပင်....
ဒါဆိုလည်းအေးအေးဆေးဆေးပဲ ပြောရတာပေါ့...စံပယ္ကားတံခါးကို ဖွင့်ပြီး
ထွက်လာခဲ့သည်။ ဟိုဘက်ကမိန်းကလေး
လည်းဆင်းလာသည်...သူ့ပုံစံက ခပ်ထန်
ထန်ပင်..နည်းနည်းပါးပါး တောင်းပန်ချင်
ပုံလေးတောင်မရ...ကားပေါ်ကဆင်းပြီး
ရပ်သာကြည့်နေသည်...