Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 24

Εκείνη τη μέρα δεν αντάλλαξαν άλλες λέξεις, μόνο βλέμματα.
Όταν συνέλεγαν οι ματιές τους,  η Ηλέκτρα του έσκαγε ένα πλατύ χαμόγελο και έπειτα έστρεψε τη προσοχή της αλλού.
Τον Ανδρέα τον προβλημάτιζε η συμπεριφορά της. Φυσικά χαιρόταν και ο ίδιος, αλλά αυτή το έδειχνε σε υπερβολικό βαθμό. Τόσο πολύ δεν ήθελε το παιδί; Τόσο δεν ήθελε να είναι αυτός ο πατέρας;

Υπενθύμιζε στον εαυτό του να είναι ήρεμος, αλλά στην ιδέα ότι δεν τον ήθελε τρελαινόταν.
Καμία άλλη κοπέλα δεν του είχε αντισταθεί. Του το έκαναν κάθε φορά τόσο εύκολο που βαριόταν.
Με τη συμπεριφορά της Ηλέκτρας άλλαξε το δεδομένο για τον Ανδρέα, γι' αυτό και ένιωθε πρωτόγνωρα συναισθήματα.
Έπρεπε αυτός πλέον να την προσεγγίσει, να την κυνηγήσει. Για να καταφέρει να την κερδίσει θα έπρεπε να προσπαθήσει μέρες. Αυτό το είδος παιχνιδιού του προκαλούσε έναν ενθουσιασμό, που δεν μπορούσε να περιγράψει.

Η Ηλέκτρα δούλεψε περισσότερο απ' ότι συνήθως στους ελαιώνες. Πέντε ώρες μάζευε ελιές και τις άλλες πέντε τις ξεδιάλεγε.
Στο μεγαλύτερο διάλλειμα την πλησίασε ένας εργάτης, ο Γρηγόρης. Αυτός δούλευε εκεί κανονικά με μισθό. Δεν ήταν σαν αυτή ή τους αλλους ομοίους της  που προσπαθούσαν να ξεπληρώσουν.
- Για κοίτα ποιά επέστρεψε! Καλώς όρισες Ηλέκτρα!
- Γεια και σε σένα Γρηγόρη! Η αλήθεια είναι ότι έλειψα για λίγο, αλλά γύρισα δυναμικά.
Γέλασε
- Η απουσία σου ήταν αισθητή και επώδυνη. ~Γέλασε και αυτός.~ Χαιρόμαστε όλοι που γύρισες. Κάναμε δουλειά για ένα παραπάνω άτομο.
Η Ηλέκτρα έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
- Σα δε ντρέπεστε! Γι' αυτό ανυπομονούσατε να γυρίσω; Απαράδεκτο.
Υπήρχε πάντα μια χιουμοριστική διάθεση.
Ο Γρηγόρης την σκούντηξε στον ώμο για να την δείξει ότι αστειεύεται και συνέχισαν την συζήτηση τους περί ανέμων και υδάτων.

Ο Ανδρέας έβλεπε που μιλούσε η Ηλέκτρα με τον Γρηγόρη, οτι γελούσαν και ότι υπήρχε μια ελάχιστη επαφή. Περιττό να αναφερθεί ότι είχε φουντώσει από ζήλια.
Έστειλε αμέσως κάποιον να τον απομακρύνει από κοντά της με κάποια πρόφαση.
Είδε την Ηλέκτρα να δυσανασχετεί λίγο με την αναγκαία απομάκρυνση του Γρηγόρη, αλλά άμεσα βρήκε κάποιες άλλες κοπέλες με τις οποίες μιλούσε και έκατσε μαζί τους.

Το απόγευμα βρισκόταν στην κουζίνα και έστριβε χυμό για τα παιδάκια πριν το μάθημα τους, όταν δύο χέρια τοποθετήθηκαν στο πάγκο δεξιά και αριστερά της εγκλωβίζοντάς την. Γύρισε να αντικρίσει τον Ανδρέα.
- Τι κάνεις βρε Ανδρέα;
- Τι κάνω; Ήρθα να δω τί κάνεις.
- Αυτό που σκέφτεσαι να το ξεχάσεις.
- Τι σκέφτομαι;
Είπε και πλησίασε το πρόσωπό του πιο κοντά στο δικό της. Τα σώματά τους ακουμπούσαν το ένα το άλλο.
Η Ηλέκτρα έβαλε το χέρι της στο στήθος του και τον έσπρωξε απαλά προς τα πίσω.
- Αυτό που κάναμε στη δεξίωση ήταν ένα λάθος που παραλίγο να έχει τρομερές συνέπειες. Δεν πρέπει να επαναληφθεί!
- Περάσαμε ωστόσο, ωραία και μπορούμε να συνεχίσουμε να περνάμε ακόμα καλύτερα. Δεν νομίζω ότι ήταν λάθος.