Zawgyi
'စနိုဝီ မင္း ဒီနိုင္ငံကေန ထြက္သြားရမယ္'
ေဒမြန့္ကုတင္ေဘးက ခုံေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ စနိုဝီ့ကို အယ္မြန္က ေျပာလိုက္သည္
ေဒမြန္ သတိလစ္ေနတာ ငါးရက္ေတာင္ ရွိေနပါၿပီ
ေသြးသြင္းပိုက္ေတြေကာ ေဆးထိုးပိုက္ေတြပါ တန္းလန္းျဖစ္ေနတဲ့ သခင့္ကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲစို႔တက္လာမိသည္
'ငါ မင္းအတြက္ ဘာမွလိုေလေသးမရွိေအာင္ အကုန္စီစဥ္ေပးမွာမလို႔ ေဒမြန္ သတိရမလာခင္ ထြက္သြားလိုက္ပါ'
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ စနိုဝီ့ကို ကယ္နိုင္မဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့ပါ
နိုနို သူ႕မိခင္ အဲလစ္ကို အားကိုးတႀကီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္
အဲလစ္က အသာအယာၿပဳံးျပလိုက္ရင္း
'ဒါ နိုနို႔အတြက္ စဥ္းစားၿပီး စီစဥ္လိုက္ရတာပါ ဒီမွာဆို နိုနို႔အတြက္ အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားလြန္းတယ္ ၿပီး မားလဲ ခုထက္ပိုၿပီး မကာကြယ္နိုင္ေတာ့ဘူး'
'မားမား.....'
စနိုဝီ သူ႕မိခင္ အဲလစ္ကိုဖက္ၿပီး စိတ္ရွိတိုင္း ငိုပစ္လိုက္သည္
သခင္ႀကီး အယ္မြန္ကေတာ့ အခန္းထဲကေန ထြက္ခြာသြားပါၿပီ
ခုအခ်ိန္အခန္းထဲမွာ စနိုဝီႏွင့္ သတိရမလာေသးေသာ ေဒမြန္သာ ရွိေနပါသည္
စနိုဝီ ေဒမြန့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း
'သခင္ နိုနို ထြက္သြားရေတာ့မယ္ ခုခ်ိန္ သခင္သာ သတိရလာရင္ နိုနို႔ကို ဆြဲထားမွာမလား နိုနို မားနဲ႕လဲ မခြဲနိုင္ဘူး'
ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြက အတားအဆီးမဲ့စြာ က်ဆင္းလာေတာ့သည္
သူ႕ဘဝတြင္ အခင္တြယ္ရဆုံးက မိခင္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထက္ခင္တြယ္မိသည္မွာ သူ႕သခင္သာျဖစ္သည္
ခုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးႏွင့္ ခြဲရပါေတာ့မည္
သူ ဘယ္လိုသတၱိေတြႏွင့္ ေရွ႕ဆက္သြားရမလဲ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားခ်င္ပါ
ထို႔ေနာက္ မ်က္ရည္ေတြကို ပြတ္သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေဒမြန့္လက္ကိုလႊတ္ကာ ထိုအခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
YOU ARE READING
သခင္~သခင်
ActionUni Bl ficပါနော် own creationပါ အတက်နိုင်ဆုံး အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားထားပါတယ် warningအခန်း နဲနဲပါပါမယ် Zawgyi Bl ficပါေနာ္ own creationပါ အတက္နိုင္ဆုံး အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားထားပါတယ္ warningအခန္း နဲနဲပါပါမယ္
