Choice of an Heir

7

"Pwede pasundo po ako."

I called Papa para sunduin ako sa mall.
He picked up the phone but he didn't answer. Mayroon din akong naririnig na mga nag-uusap.

Bigla na lang nag end call. I trust him. Alam kong susunduin niya ako.

Mukha akong tanga na iyak ng iyak at hindi alam kung saan pupunta.

Napagdesisyunan ko na dito na lang sa isang bingsu restaurant. Wala kasi masyadong tao. Isang customer lang at yung dalawang staff ang nahahagilap ng mga mata ko.

Pumasok na ako at umupo sa vacant seat.

I checked myself sa mirror ng phone ko. I looked haggard pero wala akong pakealam. Hindi naman nila ako kilala e.

Nawili ako kakanood ng KPop MVs. Inaaliw ko na lang ang sarili ko para hindi ko maalala yung sakit na naramdaman ko.

"Ma'am bingsu po." The waiter gaved me a regular mango bingsu. Napaangat ang tingin ko sa waiter, hindi naman kasi ako nag-order nakakahiya.

"Ay hindi po okay lang." I replied habang pinupusan yung mga luha ko.

"Sige na Ms. Ako na po bahala." He smiled then left.

"Uh thank you!" I said. Lumingon siya ulit at ngumiti.

Bigla na lang may pumasok dun sa Bingsu Cafe. Napatayo ako bigla ng makita kung sino yun.

"H-hey w-why are you here?" I asked.

Dumiretso siya sa counter at nagbigay ng pera. Pagkatapos magbayad ay hinatak niya ako sa pala-pulsuhan ko palabas.

Nakarating na kami sa parking ng mall.

"Huy Mavrick! Tinatanong kita kung anong ginagawa mo dito?" I asked habang pinipigilan siya ng buksan ang pintuan ng kotse niya.

"Just get in the car, Ciara." Sambit niya sa isang nakakatakot na tono.

Awkward silence filled the air inside his car. So nag-isip ako ng topic para mawala yung awkwardness.

"Hey. Bakit pala ikaw yung sumundo sa'kin?" I looked at him.

His hands tighten as he grip on the steering wheel.

"Ayaw mo?" He asked back and looked at me for a fee second tsaka ibinalik ang tingin sa highway.

"I was just asking." I said then looked away.

"Tss." Ayun lang yung sagot niya? Ano ba 'to, nagtitipid ng laway?

Bigla na lang nag-ring ang phone ko.

Alvin calling

Bumalik nanaman yung sakit. Napag-desisyunan ko na patayin na lang ang phone ko para wala nang makatawag sa'kin.

"Why didn't you answer it?" Alvin asked me.

"Wala lang yun hayaan mo na." I faked a smile at in-enjoy na lang ang mga city lights sa bintana.

"Huwag muna tayo umuwi. Ayokong makita nila Mama na umiyak ako, baka ano pa mangyari kay Alvin kapag nalaman nila." I added habang tinitignan ang sarili ko dun sa mirror sa sasakyan niya. Chineck ko kung namumugto pa ba ang mga mata ko.