11. BÖLÜM

40 8 7
                                    

Ne yani bu bir tesadüf olamazdı. New York benim en çok gitmek istediğim ülkeydi ve biz oraya gidecektik

" Emre sen ciddi misin ?" dedim gözlerim kocaman olurken

" Evet noldu ki?  " dedi

" Benim en çok gitmek istediğim ülkedir New York biliyor musun ?" dedim gülerek

" Ya benim de ne zamandan beri gitmek istediğim bir ülkeydi. İstemeyeceğini sanmıştım " dedi gülerek. Oda seviyormuş demek ki New York'u

" O zaman ben hazırlanayım " dedim ve kalktım. Çıkmadan önce Emreye döndüm

" Emre dün yanında uyumama izin verdiğin için teşekkür ederim yoksa uyuyamazdım inan " dedim gülümseyerek

" Önemli değil bende uyuyamazdım zaten kötü bir rüya görünce hep küçükken annemin yanına giderdim . Şimdi de sen iyi geldin " dedi ensesini kaşıyarak

" İyi ben gidiyorum " dedim ve çıktım . Odama çıktım ve bir bavulun içine eşyaları yerleştirdim . Bavul sonunda hazırlandığında aşağıya indim ve yemek yapmaya başladım. Gitmeden önce yol için kurabiye yaptım. Kurabiye fırına verdim ve beklemeye başladım. Emre içeri girdi ve mmm diye sesler çıkardı

" Hımm kurabiye nefis kokuyor " dedi ve sandalyeye oturdu

" Oldu zaten çıkarayım yiyelim biraz acıktım bende " dedim ve kurabiyeleri çıkardım. Bu sefer yanmamıştım

" Çok güzel olmuş eline sağlık kurabiye konusunda iyisin " dedi gülümseyerek. Kafamı öne eğdim

" Annemden öğrenmiştim. Küçükken çok meraklı olduğum için hep annemin yanında mutfakta olurdum ve bana yemek yapmasını öğretirdi " dedim gözlerim dolarak

" Bir kere yemeklerini yemek isterim " dedi ve devam etti

" En sevdiğin yemek ne ?" dedi gülümseyerek

" Imm galiba mangal " dedim ve güldüm. Kendi kendine bir şeyler mırıldandı . Bu utanmamı sağlamıştı ama o duyduğumu bilmiyordu

" Çok güzel gülüyorsun " demişti. Bende devam ettim

" Peki senin en sevdiğin yemek ne ? " dedim merakla

" Ispanak ve brokoli " dedi inanmaz gözlerle ona baktım. Bir anda bir kahkaha patlattı Çok güzel gülüyorsun sen hep gül

" Ya demek hep güleyim " dedi muzip bir şekilde gülerek

" Ben onu dışımdan mi söyledim kahretsin " dedim avuç içimi anlıma vurarak

" Böyle olmasa bize güzel söz söylediğini göremeyeceğiz " dedi sırıtarak hı hı dedim kurabiye yerken . Yemek yerken konuşmaktan ve konuşulmasından nefret ederdim

" Hala söylemedin ne sevdiğini ?" dedim

" Bende en çok ızgara köfte seviyorum . " dedi ama ben şok oldum

" Gerçekten mi ?" dedim kafasını salladı

" Neden ?" dedi omuzlarımı silktim ve biraz daha kurabiye yedik saate baktığımda saat 18.30 du

" Ne zaman çıkacağız yola " dedim

" Saat 00.30 da çıkacağız fark edilmemek için " dedi kafamı salladım sonra aklımdaki soruyu sordum

" Peki emre bizi takip ediyorlar görürler bizi " dedim

" O iş bende boşver sen uyumak istiyorsan uyu ben seni sonra uyandırırım " dedi kafamı salladım ve uykuya daldım

Kabullendim ( TAMAMLANDI )Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora