14. BÖLÜM

26 9 1
                                    

Baya bir zamandan beri hastanede öykünün kan grubunu arıyorduk ama kahretsin ki yoktu

" Abi bu böyle olmayacak " dedi buğra sinirle oraya döndüm

" Ne olacak lan ! O kız orda saatleri kalmış biz burda delirmiş ne olmayacak . Zıkkımın kanı yok hiçbir yerde " dedim sinirle . Buğra telefonla oynuyordu

" Ben şimdi internetten söyledim Arh (+) kan olanlar ***** hastanesine gelebilir mi diye " dedi içimde bir umut vardı . Belki belki de olacaktı

" Ben bir hava alayım dışarıda beynime oksijen gitsin yoksa kafayı yiyeceğim " dedim ve dışarı çıktım. Bir banka kendimi attım ve oturmaya başladım. Yanıma birisinin geldiğini gördüm ve kafamı oraya çevirdim. Tanımadığım birisiydi

" Seninde mi sevdiğin kadın burada ?" dedi sorar gibi

" Evet seninde mi ?" dedim nedense birilerine bir şeyi anlatmaya ihtiyacım vardı

" Buradaydı " dedi üzgün bir şekilde ve devam etti

" Herkes onun öldüğünü söylüyor ama ben inanmıyorum. Daha yeni kavuşmuştuk biz daha yaşayacağımız şeyler vardı. Bir ay önce bıçaklanmıştı babası tarafından. Adam alkol kullanmış gelmiş bıçaklamış kızı 5 yerinden. Tabi o günde bana beni sevdiğini söylemiş ve utandığı için hemen kaçıp gitmişti. İşte gittiğinde ise..." dedi daha fazla konuşamadı. Hem o hem ben ağlıyordum

" Seni de sıktım senin sorunun ne ?" dedi gözyaşlarını silerek . Gerçekten öykü ölse bende mi bu halde olurdum dedim kendi kendime ama hemen bu fikri kafamdan attım

" Kızın düşmanları var ikimizi kaçırdılar. Sonra bizi kurtarmaya gelenler de adamı vurdu adam ölmeden önce son an da kızı vurdu ve öyle öldü şerefsiz. Ameliyat geçirdi 2 kere kalbi durdu . Eğer şimdi kan bulunamazsa ölecek ama buna izin vermem asla " dedim gözyaşlarımın arasında

" Kan grubu ne belki yardımcı olabilirim " dedi gülümseyerek

" Arh (+) " dedim somurtarak hemen ayağa kalktı

" Benim kan grubum Arh (+) kan verebilirim " dedi . İşte o an sanki yeniden doğmuş gibi oldum . Hayat sanki o an benim için durmuştu. Çok vakit kaybetmeden ayağa kalktım ve ona sarıldım

" Çok teşekkür ederim beni nasıl mutlu ettin bilemezsin " dedim gülerek

" Ben bir kere o anı yaşadın başkasının yaşamasına gönlüm razı olmaz " dedi oda gülerek

" Emre " dedim elimi uzatarak

" Yağız " dedi oda elini uzatarak . Beraber yukarı kan verilecek yere çıktık.

.......

Her şeyi halledip öyküye kan verilmişti. Doktor kısa bir süre sonra uyanacağını söylemiş ve normal odaya almışlardı

" Bak sevin artık her şey iyi gidiyor " dedi yağız . Ona ısınmıştım iyi biriydi . Buğra ile de tanıştırmıştım

" Sağol kardeşim sen de olmasan " deyip omzunu sıktım

" Lafı mı olur " dedi gülerek ve hemen yüzü düştü .  Sevdiği kadının öldüğünü hatırlamıştı herhalde . Yandan doktor geçiyordu

" Doktor bey içeri girebilir miyim ?" dedim doktora bakarak

" Tabii ki ama 5 dkdan fazla kalmayın içeride hemşire hanım sizin için kıyafetleri getirecektir " dedi ve gitti . Biraz sonra elinde kıyafetlerle hemşire geldi . Hepsini bir çırpıda üzerime geçirdim ve kapıyı kapattım

Kabullendim ( TAMAMLANDI )Where stories live. Discover now