Yarım saattir arabada oturuyor ve emreyi düşünüyordum. Nasıl ondan ayrılacağımı ona her şeyi söylesem ama ölebilir. Kendimi çıkmazda gibi hissediyorum. Kendimi toparlamak adına arabadan indim ve elimi yüzümü yıkadım artık kendime geldiğime emin olduktan sonra arabaya binip emrenin evine gittim . Yaklaşık bir 10 dk sonra gelmiştim saate baktığımda 12.56'ydı bende arabadan inip yürümeye başladım. İçeriden sesler geliyordu
" Öykü bunu nasıl yapar ? " diyordu Burak . Ne yapmıştım ki ben ?
" Emre emin misin bak " dedi emir endişeli sesiyle
" Oğlum o şerefsiz gösterdi bana . Kız daha benimle göz göze gelmeye korkuyor ama bakıyorum o sarılan çocukla neler yapıyor " dedi neyden bahsediyordu bu salak. Ne öğrenmişti
" Emre o öyle bir kız değil " dedi buğra korku dolu sesiyle ama emre bir anda kükredi
" Nasıl bir kız değil lan . Bende onu masum sanıyordum ama ne oldu yine o kızlar gibi çıktı işte " dedi dayanamayıp içeri girdim
" Sen neyden bahsediyorsun " deyip bağırdım herkes bana döndü
" Ooo hanımefendi gelmiş. Sen hala ne yüzle buraya geliyorsun " dedi emre bu sözleri ondan duymak gönül kırıcı oluyordu
" Ne diyorsun ? " dedim çünkü gerçekten işler çığırından çıkıyordu
" Bennimle göz göze gelmeye korkan kız elin adamlarıyla sarılıyor ve daha neler neler " dedi ama benim de bir sabrım var
" Sen neye güvenerek bunları söylüyorsun beni suçluyorsun " dedim oda güldü telefonunu çıkardı ve bana döndürdü
" Bunu nasıl açıklayacaksınız öykü hanım " dedi emre burda baranla dudak dudağa çekilmiş bir fotoğraf vardı. Ben ise güldüm ama hayal kırıklığı bir gülüştü
" Buna inandın mı gerçekten. Salak bu seninle sevgili olduğumuz gün çekilmiş fotoğraflar kıyafetlerden de anlamadın demi . Ama sen o zaman beni suçlamakla meşguldün. Montaj yapıldığı çok belli ama sen bana güvenmedin " dedim gözümden bir damla yaş akmıştı.
" Sen bana hiçbir zaman inanmadın emre . Bir daha sakın karşıma çıkma hani ben aynı o kızlar gibiyim ya artık sende başka sürtüklerle devam edersin hayatına. Senden nefret ediyorum. Seni sevmiyorum " dedim ve kapıdan çıkacaktım ki elimi tuttu
" Yine yalan söylüyorsun. Sende benim karşıma asla ama asla çıkma benim hayatımda yerin hiç yoktu ve hiç olmayacak . Biliyor musun düşüncelerinde haklıydın ben sadece seninle aylini unutmak için birlikte oldum yoksa sen kim ben kim . Sen sadece zavallı salak para avcısı bir kızsın " dedi sinirle tokadı yapıştırdım suratına ve dışarı attım kendimi . Hemen arabaya bindim
" Allah kahretsin Allah kahretsin emre bana inanmıyor bunu ona hangi hayvan yaptıysa onu bulacağım ve burnundan getireceğim " dedim telefonum çaldı arayan numaraydı
" Ne var yine ? " dedim sinirle
" Öykü hanım babanız şey... babanız trafik kazasında hayatını kaybetti " dedi dünya durmuştu işte o an her şeyimi kaybetmiştim
" Senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu ? " dedim sinirle ama adamın sesi sakın çıkıyordu
" Öykü hanım biz ***** hastanesindeyiz gelmek isterseniz " dedi ve telefonu suratıma kapattı. Hayatımda kaybedecek hiçbir şey kalmamıştı artık. Teker teker herkes gidiyordu hayatımdan . Adamın söylediği hastaneye gittim ve hemşireye babamın odasını sordum . Daha morga alınmamış. Odaya çıktığımda koridorda sude teyze ve kuzenim melis vardı. Koşarak bana sarıldı " Üzülme her şey düzelecek " dedi melis ama ben dayanamıyorum
" Dayanamıyorum melis her şeyin başıma üst üstüne gelmesine dayanamıyorum. Her şey bu kadar güzelken nasıl tepetaklak oldu anlamıyorum " dedim bağırarak bir ileriye bir geriye gidiyordum
" İstemiyorum artık hayatımda hiç kimseyi hiç bir şeyi istemiyorum " dedim ve çıktım hastaneden . Hemen arabaya binip son gaz sürmeye başladım ve uçuruma gittim . Emreyi aradım artık hiçbir şey istemiyordum
" Emre " dedim o ise hiçbir şey demedi " Emre seni uçurumda bekliyorum. 15 dkya gel hemen " dedim üzgün sesimle " Tamam " dedi ruhsuz bir şekilde ve telefonu kapattı Artık kaybedecek hiçbir şeyim yoktu . Emreye her şeyi anlatacaktım. Bir 10 dk sonra emre geldi
" Ne var neden çağırdın beni " dedi sert ses tonuyla
" Emre sana her şeyi anlatacağım " dedim ve gözümden bir damla yaş düştü
" Öncelikle ben öyle bir şey yapmadım. Edize seni kurtarması karşılığında her şeyi yapacağımı söyledim oda senden ayrılmamı istedi . Yapmak zorundaydım anlıyor musun ? Seni orada ölüme terk edemezdim . Sonra senin yanına geldim ve sen bana inanmadın ben bir kez daha öldüm. Çıktım gittim sonra babamın ölüm haberini aldım ve benim artık kaybedecek hiçbir şeyim yok . Yarın babamın yanına git ve mezarına benim yerime bir çiçek bırak " dedim ve uçurumun kenarına gittim bir adım daha atsam düşerim emreyi döndüm
" Ve son kez sana bir şey söylemek istiyorum. Emre seni çok seviyorum " dedim ve kendimi uçurumdan aşağıya attım . En son duyduğum emrenin bağırış sesiydi
" Öykü gitme "
Emrenin ağzından
Öykü her şeyi anlatmıştı ama ben donmuş kalmıştım. Hayatında en sevdiği insan gitmişti ve sonra devam etti
" Ve son kez sana bir şey söylemek istiyorum. Emre seni çok seviyorum " dedi ve kendini attı.
" Öykü gitme "
.......
Şu an bana çok kızıyorsunuz eminim bu bölümde çok az oldu özür dilerim .
Umarım beğenirsiniz ❤❤
YOU ARE READING
Kabullendim ( TAMAMLANDI )
RomanceYolun sonuna gitmek aslında son değil sonsuzlukmuş ...... Öykü ve Emrenin hikayesini okumaya var mısınız? ...... Yıldızlar bana senin gözlerini hatırlatıyor gece gibi sakin ve huzurlu ay gibi parlak ve tek eşi benzeri olmayan
