Hopeless Romantic (PUBLISHED UNDER POP FICTION)

CHAPTER 46 (Wag kang ganyan, baka masanay ako!)

CHAPTER 46

Maayos naman ang dinner ko kasama si Tyler at ang pamilya nito. Maayos naman to the point na hindi ako makapagsalita dahil sa gulat. Hindi man lang ako nakapagprepare. Huhuhu! Kainis ka, Tyler! Kainis! -___-

"Anak, kain ka pa." Yihess naman, anak na tawag sa akin oh. Kilig pwet!

After namin kumain, nag usap usap pa kami. Iniinterview nga ako eh. Haha! Ikamusta ko daw sila sa parents ko. Omgsh, I wish! Eh hindi nga ako nagpaalam sa kanila na gagabihin ako. Hindi ko naman kasi alam na ganito! Shems! T___T

"Teka teka, ano na pala balita sa inyo? Kayo na ba?" Tanong ng daddy niya. Tyler just shrugged his shoulders kaya ako tuloy yung tiningnan ng parents niya...

"Ay eh-" Pero di pa man ako nakakasalita...

"Nakuuu anak, wag ka na mahiya. Gusto ka nga namin for our son eh." Ngumiti at inakbayan ako ng mommy ni Tyler. Shet, kinikilig ako, di ako makapagsalita! :"o

"Pero-"

"Okay lang naman no. Hihi. Sige na Justin, hatid mo na si Rylie at baka hinahanap na siya ng parents niya. Gabing gabi na pala." 

Nagpaalam na ako sa kanila at grabe, sobrang bait talaga! Nagpabaon pa ng pagkain para daw sa family ko. OMG! Wala akong masabi! Saan ba nagmana si Tyler? Well, mabait naman siya minsan pero madalas, mataray. Nadaig ang pagkababae ko 'te! >_<

Pagdating namin ng sasakyan...

"Ang bait ng parents mo, kainis!" Sabay hampas sa kanya.

"Saan pa ba ko magmamana?" He smirked.

"Whoaaa, wala na bang ikakapal pa mukha mo?" He shrugged his shoulders.

"Seat belt, Jamilah." Ikakabit ko na sana yung seat belt pero inunahan niya ko. Siya ang nag seat belt sa akin. Ang baaaaaango! Nagulat na lang ako kasi hinalikan niya noo ko. Hindi pa din siya bumabalik sa pwesto niya at magkalapit pa din mukha namin...

"A-ano m-meron?" Bakit ang sweet sweet?

"Are you happy?" Tanong niya.

"Oo naman! Why shouldn't I be happy?" 

"W-wala." Tumingin siya sa harapan niya at nag drive na siya.

Weird naman!

Pagdating namin sa bahay...

"We're here," He said, poker face.

"Thank you, Tyler! Sobrang mag-iingat ka please." 

"Can I kiss you?" Tanong niya na ikinagulat ko naman ng bonggang bongga. Hala, ano ba nangyayari? Kinakabahan ako ee.

"Ah eh-" Hindi natuloy sasabihin ko dahil hinalikan niya ko pero smack lang. 

"Uhmm ano-eh-hehehe s-si-sige! B-bye Tyler!" Natawa naman si Tyler. Medyo nakahinga ako dahil sa pagtawa niya, in fairness. Geeesh!

"Ano ka ba, chill ka lang. Haha! Sige na, mag-iingat ka."

"Ako? Mag-iingat ako eh isang step na lang, nasa loob na ko ng bahay. BAKA IKAW! Sige na Tyler, bye na! Take care!" Bakit ang tagal namin mag bye? -____-

"Teka, dallin mo yung box at bag. Sayo na yan. Wag ka ng magtanong. Basta dalin mo na lang, okay?" Tumango ako at kinuha ko na yung box at bag niya. Ang dami kong dala dahil na din sa gifts ng kambal at yung pabaon ng parents ni Tyler.